Jan Kazimierz Dorawski

Ur.8 lutego 1899 r.w Krakowie,zm.16 stycznia 1975 r.tamże polski lekarz,taternik i alpinista,autor wielu nowych dróg wspinaczkowych w Tatrach.Działacz turystyczny,taternicki i narciarski.Autor trzech książek i licznych artykułów w czasopismach taternickich.W latach 1918–1920 służył w Wojsku Polskim.Po ukończeniu studiów medycznych zawodowo związał się z Krakowem,pracując jako lekarz rentgenolog.W 1947 r.był jednym z inicjatorów reaktywacji Koła Krakowskiego Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego.
Działalność wspinaczkowa
Od 1906 r.poznawał Tatry turystycznie podczas wyjazdów wakacyjnych.Taternictwo uprawiał od 1922 r. i do ok.1935 r.był jednym z czołowych polskich taterników.Od chwili założenia w 1923 r.należał do Sekcji Taternickiej Akademickiego Związku Sportowego w Krakowie.W tym samym czasie wstąpił również do Polskiego Związku Narciarskiego.Działał też w Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego,a później w Klubie Wysokogórskim PTT oraz w Zarządzie Głównym PTT.W połowie lat 20 XX w.wraz z niektórymi członkami Sekcji Taternickiej krakowskiego AZS stworzył nieformalną grupę taterników o zdecydowanie sportowym nastawieniu zwaną„Grupą Syfonów”,która w latach 1926–1930 nadawała ton polskiemu taternictwu.
W tym czasie Dorawski dokonał wielu przejść nowych dróg w Tatrach:

• Rumanowy Szczyt północno-wschodnią ścianą(1928 r.)
• Lodowy Szczyt z Doliny Śnieżnej(1929 r.)
• Mały Kieżmarski Szczyt dolnymi urwiskami północnej ściany(1929 r.)
• Diabla Przełęcz od wschodu(1930 r.)
• Gerlach wschodnią ścianą(1930 r.)
• Kieżmarski Szczyt południową ścianą(1930 r.)
• Ramię Krywania środkiem północnej ściany(1930 r.)
• Lodowy Szczyt północno-zachodnią ścianą(1931 r.)

Towarzyszami jego wypraw byli inni wybitni wspinacze tamtych czasów,jak Wincenty Birkenmajer,Kazimierz Kupczyk,Adam i Marian Sokołowscy,Alfred i Jan Alfred Szczepańscy,Mieczysław Szczuka czy Karol Wallisch.W 1931 r.brał udział w wyprawie alpinistycznej w Alpy Delfinackie,gdzie uczestniczył m.in.w III przejściu południowej ściany La Meije w grupie górskiej Écrins.W 1934 r.był uczestnikiem I polskiej wyprawy w Andy,gdzie brał udział w pierwszych wejściach na Alma Negra(6120 m n.p.m.) i na La Mesa(6200 m n.p.m.)W 1934 r.kierował polską wyprawą w Atlas Wysoki,podczas której również uczestniczył w przejściach nowych dróg wspinaczkowych.
Funkcje sprawowane w organizacjach turystycznych i sportowych

• 1925–1929:członek Komisji Sportowej Polskiego Związku Narciarskiego
• 1925–1948(z przerwami):sekretarz i wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego
• 1928–1932:prezes Sekcji Taternickiej Akademickiego Związku Sportowego w Krakowie
• 1946–1950:prezes Klubu Wysokogórskiego PTT

W 1950 r.został mianowany członkiem honorowym Klubu Wysokogórskiego PTT,a w 1974 r.członkiem honorowym Polskiego Związku Alpinizmu.
Publikacje
Dorawski dużo publikował na tematy związane z taternictwem i himalaizmem.Ogłosił wiele artykułów,notatek,sprawozdań,recenzji itp.zarówno w czasopismach specjalistycznych(„Taternik”,„Wierchy”),jak i w prasie codziennej.Był jednym z najlepszych w swoim czasie znawców dziejów zdobywania Himalajów.
Napisał książki:

• "Walka o szczyt świata",Warszawa 1955 r.
• "Człowiek zdobywa Himalaje",Kraków 1957 r.
• "Wysoko w Andach",Warszawa 1961 r.(„Iskry”,seria"Naokoło świata")