czwartek, 24 marca 2016

Jan Alfred Szczepański

Pseudonim Jaszcz(ur.9 listopada 1902 w Krakowie,zm.20 marca 1991 w Warszawie)literat,publicysta,krytyk teatralny i filmowy,jeden z czołowych polskich taterników i alpinistów okresu międzywojennego.Syn pisarza Ludwika Szczepańskiego i brat Alfreda Szczepańskiego.
Biografia
Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Taternictwo uprawiał od 1922 r.dokonując wielu pierwszych wejść,z których najważniejsze to:

  • zachodnią i wschodnią ścianą na Zadni Kościelec
  • północną ścianą na Świstową Czubę
  • Zadnia Bednarzowa Turnia z Doliny Hlińskiej
  • północno-zachodnią ścianą na Lodowy Szczyt
  • wschodnią ścianą na Gerlach
  • północną ścianą na Wielką Jaworową Turnię
  • północną ścianą na Mały Ostry Szczyt
  • wschodnią ścianą na Baranie Rogi

Wśród jego osiągnięć zimowych należy wymienić pierwsze wejścia:

  • od północy na Krótką
  • wschodnią ścianą na Małego Młynarza
  • wschodnią ścianą na Jastrzębią Turnię
  • północną ścianą na Mały Kieżmarski Szczyt

Brał udział w polskich wyprawach w Alpy,Atlas i Andy.W dniach 31 lipca–1 sierpnia 1927 r.wraz z Wincentym Birkenmajerem,Janem Kazimierzem Dorawskim i Jerzym Golczem dokonał drugiego w historii całkowitego przejścia południowej ściany La Meije w grupie górskiej Écrins w Alpach Francuskich.W 1937 r.wraz z Justynem Wojsznisem dokonał pierwszego wejścia na Ojos del Salado,drugi co do wysokości szczyt Ameryki Południowej.Jako krytyk teatralny współpracował z miesięcznikiem„Teatr” i „Trybuną Ludu”.Jest autorem przesądu mówiącego,że człowiek,który zobaczył widmo Brockenu,umrze w górach.Ujrzenie zjawiska po raz trzeci ma odczyniać urok.Jest pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim w kwaterze M.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz