piątek, 28 kwietnia 2017

Józef Zbiróg

Ur.18 marca 1930 w Będzinie,zm.10 kwietnia 2009 w Łodzi polski aktor teatralny i filmowy,reżyser i malarz.
Życiorys
Jego ojciec Bolesław był będzińskim kowalem i mieszkał z rodziną przy ul.Małobądzkiej 83.Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im.Mikołaja Kopernika w Będzinie,a w 1953 roku krakowską szkołę teatralną.W swojej karierze zagrał około 200 ról teatralnych i około 30 filmowych.W polskim filmie zadebiutował w 1956 roku rolą Zołzikiewicza w"Szkicach węglem"(premiera 1957 r.)Do 2008 roku(przejście na emeryturę)był aktorem Teatru im.S.Jaracza w Łodzi.W Poznaniu miały miejsce dwie wystawy malarstwa Józefa Zbiróga.
Życie prywatne
Był mężem aktorki Barbary Wałkówny-Zbiróg,ojcem również aktorki,Justyny Zbiróg.Uroczystości pogrzebowe odbyły się 17 kwietnia 2009 roku w Łodzi.Grób aktora znajduje się w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Komunalnym na Dołach w Łodzi przy ul.Smutnej.
Teatr
  • Teatr Wybrzeże w Gdańsku(1953-1954)
  • Teatr im.Stefana Żeromskiego w Kielcach(1954-1956)
  • Teatr Śląski im.Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach(1956-1960)
  • Teatr im.Stefana Jaracza w Łodzi(1960-1971)
  • Teatr Nowy w Łodzi(1971-1975)
  • Teatr Powszechny w Łodzi(1975-1980)
  • Teatr Nowy w Łodzi(1980-1986)
  • Teatr im.Ludwika Solskiego w Tarnowie(Dyrektor Naczelny)(1986-1990)
  • Teatr im.Stefana Jaracza w Łodzi(od 1990 r.)
Wybrane role teatralne
  • "Uciekła mi przepióreczka"S.Żeromskiego,reż.J.T.Byrsej Przełęcki
  • "Fantazy"J.Słowackiego,reż.T.Kubalski Jan
  • "Wyzwolenie"S.Wyspiańskiego,reż.J.Wyszomirski Konrad
  • "Zbrodnia i kara"F.Dostojewskiego,reż.J.Wyszomirski Raskolnikow
  • "Cezar i Kleopatra"C.K.Norwida,reż.J.Krasowski Oktawian
  • "Kaukaskie kredowe"B.Brechta,reż.J.Grzegorzewski Azdak
  • "Kariera Artura" Ui B.Brechta,reż.F.Żukowski i B.Jaklicz Givola
  • "Kolumbowie"R.Bratnego,reż.A.Hanuszkiewicz Kolumb
  • "Dialogus de pasione",reż.K.Dejmek Rabinus
  • "Wilki w nocy"T.Rittnera,reż.J.Zegalski Prokurator
  • "Operetka"W.Gombrowicza,reż.K.Dejmek Kombatant
  • "Antygona"Sofoklesa,reż.J.Zbiróg Kreon
  • "Białowłosa"reż.H.Czyż Poeta(Teatr Wielki w Łodzi)
  • "Krakowiacy i Górale"W.Bogusławskiego,reż.F.Żukowski Student(Teatr Wielki w Łodzi)
Ważne reżyserie
  • Poemat otwarty T.Różewicza(Teatr Nowy w Łodzi)
  • Wielki testament F.Villona(Teatr na Woli w Warszawie)
  • Tristan i Izolda J.Bediera
Wybrana filmografia
  • "Szkice węglem"reż.A.Bohdziewicz Zołzikiewicz
  • "Jadą goście jadą..."reż.A.Trzos Celnik
  • "Gdzie jest generał..."reż.T.Chmielewski Radiotelegrafista niemiecki
  • "Kapitan Sowa na tropie"reż.S.Bareja Pasternak,właściciel"Kliniki lalek"
  • "Pierwszy pawilon"reż.J.Majewski Komendant David Holly
  • "Piekło i Niebo"reż.S.Różewicz Diabeł
  • "Stawka większa niż życie"
  • "Doktor Ewa"reż.H.Kluba Doktor Bigoń
  • "Czarne chmury"reż.A.Konic Oficer rajtarów
  • "Kiedy byliśmy mali"reż.J.Kędzierzawska Ojciec
  • "1974 r.Siedem stron świata"(odc.6)
  • "Daleko od szosy"(1976 r.)reż.Z.Chmielewski kierownik warsztatów samochodowych w MPK(odc.7)
  • "Śmierć prezydenta"reż.J.Kawalerowicz Stanisław Łańcucki,poseł komunistyczny
  • "Do krwi ostatniej..."reż.J.Hoffman Delegat ambasady
  • "1979 r.Do krwi ostatniej"(serial),reż.J.Hoffman Delegat ambasady polskiej w Krasnojarsku
  • "Lekcja martwego języka"reż.T.Chmielewski Trau
  • "1981 r.Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy"ambasador Rosji w Berlinie(odc.6)
  • "Znachor"reż.J.Hoffman Prokurator
  • "Pensja pani Latter"reż.S.Różewicz Inspektor szkoły
  • "Wierna rzeka"reż.T.Chmielewski Powstaniec
  • "Kobieta w kapeluszu"reż.S.Różewicz Dyrektor teatru
  • "Adam i Ewa"Franciszek Werner,niewidomy rzeźbiarz,dziadek Bogdana
  • "Plebania"
  • "Inland Empire"reż.D.Lynch Darek
Nagrody i odznaczenia
  • Nagroda za cykl akwareli Osty
  • Nagroda za autoportret
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Grand Prix na Festiwalu w Kaliszu za rolę Azdaka w Kaukaskim Kredowym B.Brechta w reż.J.Grzegorzewskiego

Krzysztof Kąkolewski

Ur.16 marca 1930 w Warszawie,zm.24 maja 2015 tamże polski publicysta,reporter,autor scenariuszy filmowych,opowiadań i powieści.Czołowy współczesny polski przedstawiciel literatury faktu,znany z poruszania tematów bulwersujących i kontrowersyjnych.
Życiorys
Zadebiutował w wieku 16 lat opowiadaniem szkolnym.W wieku 19 lat rozpoczął pracę w redakcji„Pokolenia”.Potem kolejno w„Sztandarze Młodych”,„Głosie Pracy”(jeden dzień),„Kurierze Polskim”,członek redakcji tygodnika„Świat”,„Kultury”(warszawskiej),„Literatury”.W 1954 r.ukończył Wydział Dziennikarski Uniwersytetu Warszawskiego,potem studiował także dziennikarstwo na Uniwersytecie w Strasburgu(1961 r.)W latach 1964–2004 był wykładowcą na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.Jego najbardziej znane dzieła to wywiad rzeka z Melchiorem Wańkowiczem Wańkowicz krzepi(1973 r.)"Co u pana słychać?"(1975 r.)rozmowy ze zbrodniarzami hitlerowskimi,oraz"Jak umierają nieśmiertelni"(1972 r.)sprawa głośnego morderstwa w willi Romana Polańskiego w Los Angeles,kiedy to banda Charlesa Mansona zamordowała m.in.Sharon Tate,żonę Polańskiego,która była w 9 miesiącu ciąży.
Odznaczenia
  • 1955 r.Nagroda im.Juliana Bruna(za całokształt twórczości reporterskiej)
  • 1974 r.Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1979 r.Nagroda im.Ksawerego Pruszyńskiego
  • 1981 r.Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia
  • 1981 r.Medal Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce
  • 2004 r.Medal Pamięci ks.Jerzego Popiełuszki
Twórczość(wybór)
  • powieści
    • "Zbrodniarz,który ukradł zbrodnię"(kryminał),Iskry,Warszawa 1969 r.wznowienie w 2000 r.Wyd.Von Borowiecky
    • "W złą godzinę",1983 r.Kraków,Wyd.Literackie,​ISBN 83-08-00594-2
    • "Sygnet z Jastrzębcem",1988 r.Warszawa,Książka i Wiedza,​ISBN 83-05-11726-X
    • "Paradis",1989 r.Kraków,Wyd.Literackie,​ISBN 83-08-02079-8
    • "Notatka",1982 r.Warszawa,Wyd.Książka i Wiedza,​ISBN 83-05-11062-1
    • "Mięso papugi",Warszawa,Wyd.Von Borowiecky,1997 r.
  • opowiadania
    • "Sześciu niewidzialnych",1960 r.
    • "Uderzenie",Biuro Wydawnicze Ruch,Warszawa 1971 r.
    • "Baśnie udokumentowane",1976 r.Warszawa,Wyd.Iskry
    • "Na sto czterdziestym kilometrze w lewo",Wydawnictwo Literackie,Kraków,1978 r.
    • "Lato bez wakacji",1986 r.
    • "Szukanie Beegera",(Opowiadania gojowskie),Słowo,Warszawa,1993 r.
    • "Najpiękniejsze i najskromniejsze",Wyd.Von Borowiecky,Warszawa 2000 r.
  • zbiory reportaży
    • "Książę oszustów",Iskry,Warszawa 1959 r.
    • "Zbawiciel świata porwany",Iskry,Warszawa 1960 r.
    • "Sześciu niewidzialnych",MON,Warszawa 1960 r.
    • "Trzy złote za słowo",Iskry,Warszawa 1964 r.
    • "Umarli jeżdżą bez biletu",Iskry,Warszawa 1965 r.
    • "Ku początkowi świata",Iskry,Warszawa 1966 r.
    • "Dwadzieścia dwie historie,które napisało życie",Iskry,Warszawa 1967 r.
    • "Jak umierają nieśmiertelni",Iskry,Warszawa 1972 r.
    • "Wańkowicz krzepi",Czytelnik,Warszawa 1973 r.
    • "Co u pana słychać?"1975 r.Warszawa,Wyd.Czytelnik(wywiady ze zbrodniarzami hitlerowskimi)
    • "Baśnie udokumentowane",Iskry,Warszawa 1976 r.
    • "Biała księga.Sprawa Dolezalka",Czytelnik,Warszawa 1981 r.
    • "Dziennik tematów cz.1",Iskry,Warszawa 1984 r.
    • "Dziennik tematów cz.2",Iskry,Warszawa 1985 r.
    • "Węzły wojny",2010 r.Wydawnictwo Zysk i S-ka
  • szkice
    • "Wydanie świętego Maksymiliana w ręce oprawców",Polonia,Warszawa 1989 r.
  • dziennikarstwo śledcze
    • "Diament odnaleziony w popiele",1995 r.Warszawa,Wyd.Trio;wznowienie w 2006 r.wyd.Von Borowiecky
    • "Umarły cmentarz",Wyd.Von Borowiecky,Warszawa 1996 r.(o kulisach pogromu kieleckiego)
    • "Ksiądz Jerzy w rękach oprawców",Wyd.Von Borowiecky,Warszawa 2004 r.
    • "Ukradli im czterysta lat",Wyd.Von Borowiecky,Warszawa 2004 r.(reportaż ukazujący powstawanie partyjnej mafii w Suchedniowie)
    • "Generałowie giną w czasie pokoju t.I-III",2004-2006,Warszawa,Wyd.von Borowiecky,ISBN 83-87689-29-7​(o niewyjaśnionych tajemniczych morderstwach politycznych w III Rzeczypospolitej
    • Miniatury:
  • Sądy i sondy,cz1 1985 r.cz.2 1991 r.
  • Aforyzmy zebrane,Miniatura,Kraków 2004 r.
  • wybrane artykuły
    • Wokół estetyki faktu w:Studia Estetyczne,t.II,1965 r.
    • Bez Quislingów,Petainów,ale z Jaruzelskim„Arka”1992 r.nr 42,s.134-149
    • Ciszej nad tą zbrodnią„Po prostu”1990 r.8 10
    • Kontrolować wolna prasę?„Tygodnik Solidarność”1994 r.nr 41,s.9
    • [List do redakcji]„Po prostu”1990 r.26 4
    • Nie-poznanie jako źródło zła„Ethos”1992 r.nr 1,s.35-48
    • Pierwsze samospalenie„Kwartalnik Filmowy”1993 r.nr 1,s.60-62
    • Postkomunizm próba określenia„Arka”1993 r.nr 46,s.67-83
    • [Wypowiedź]„Przegląd Tygodniowy”1992 r.nr 12,s.9
    • [Wypowiedź]„Suplement”1992 r.nr 17,s.13
    • [Wypowiedź]„Fronda”1994 r.nr 1,s.70-71
    • [List do Redakcji]„Plus Minus”1994 r.nr 6,s.12
    • Chworościany wieś spokojna„Sztandar Młodych”,1955 r.nr 279

Jerzy Dobrowolski

Ur.15 marca 1930 w Warszawie,zm.17 lipca 1987 tamże polski satyryk,dramaturg,aktor i reżyser.
Twórczość
Teatralna
W roku 1954 ukończył PWST w Warszawie.
W latach 1948-1950 występował w Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu,następnie w teatrach w Warszawie:
  • 1954 r.Teatr Ludowy
  • 1955-1957 r.Teatr Narodowy i Współczesny
  • 1957-1959 r.Teatr Dramatyczny
  • 1972-1984 r.Teatr Rozmaitości
Reżyserował spektakle teatralne(Teatr im.J.Szaniawskiego w Płocku,1982-1983)oraz radiowe(Polskie Radio,1984-1987).
Kabaretowa
Jerzy Dobrowolski znany jest przede wszystkim ze swojej twórczości satyrycznej i kabaretowej.Stworzył jedne z pierwszych powojennych kabaretów:Kabaret Koń i Kabaret Owca.W późniejszych latach występował samodzielnie lub z innymi kabaretami,np.z Elitą.W bardzo wielu wywiadach polscy twórcy kabaretowi(m.in.Tey,Stanisław Tym,Kabaret Moralnego Niepokoju i wielu innych)zgodnie twierdzą,że Jerzy Dobrowolski był ich największym nauczycielem i bez niego historia polskiego kabaretu potoczyłaby się zupełnie inaczej.Polscy satyrycy uważają,że Jerzy Dobrowolski,mimo,że dziś nieco zapomniany,miał największy wpływ na kształt polskiej sceny kabaretowej.
Radiowa
Był także aktorem radiowym.Uczestniczył w niezliczonej ilości słuchowisk radiowych nadawanych głównie w Radiowej Trójce(m.in.Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy i kabaret„Decybel").Był najważniejszym głosem w słuchowiskach autorstwa Marii Czubaszek,w których występował m.in.z Ireną Kwiatkowską,Barbarą Wrzesińską,Bohdanem Łazuką,Wojciechem Pokorą,Marianem Kociniakiem i Piotrem Fronczewskim;wiele z tych słuchowisk reżyserował.
Filmowa i telewizyjna
Wystąpił w kilkunastu filmach,głównie w charakterystycznych rolach drugoplanowych.Choć występował głównie w komediach,to w spektaklu telewizyjnym"Kłopoty to moja specjalność"(1977 r.)w reżyserii Marka Piwowskiego zagrał rolę serio detektywa Philipa Marlowe'a.
Wybrana filmografia
  • "Piątka z ulicy Barskiej"(1953 r.)jako student
  • "Zezowate szczęście"(1960 r.)jako protokolant w więzieniu
  • "Paryż–Warszawa bez wizy"(1967 r.)
  • "Nowy"(1969 r.)jako naciągacz pod biurem zatrudnienia
  • "Jak zdobyć pieniądze,kobietę i sławę"(1969 r.)jako reporter
  • "Hydrozagadka"(1970 r.)jako tłumacz"żon maharadży"
  • "Dziura w ziemi"(1970 r.)jako Józef Gibasiewicz,zastępca przewodniczącego Powiatowej Rady Narodowej
  • "Rejs"(1970 r.)jako pasażer bez biletu
  • "Kłopotliwy gość"(1971 r.)jako kierownik wydziału lokalowego Rady Narodowej
  • "Motodrama"(1971 r.)jako prezes klubu motorowego
  • "Poszukiwany,poszukiwana"(1972 r.)jako wieczny dyrektor
  • "Nie ma róży bez ognia"(1974 r.)jako Jerzy Dąbczak,były mąż Wandy
  • "Czterdziestolatek"(1974 r.)jako fotoreporter„Życia Warszawy"(odc.4)
  • "Kłopoty to moja specjalność"(1977 r.)jako Philip Marlowe
Życie prywatne
Był synem Władysława Dobrowolskiego szermierza,brązowego medalisty olimpijskiego w szabli drużynowo z igrzysk w Los Angeles(1932 r.)Cierpiał na chorobę alkoholową.Drugą jego żoną była aktorka,Jolanta Zykun.W 1999 roku nakręcono film dokumentalny o Jerzym Dobrowolskim,nosił on tytuł"Pasażer na gapę".Artysta pochowany jest na Starych Powązkach w Warszawie.

sobota, 8 kwietnia 2017

Ryszard Badowski

Ur12 marca 1930 w Pabianicach polski dziennikarz,podróżnik,operator filmowy,fotograf,pisarz,reporter,publicysta,autor programu telewizyjnego"Klub sześciu kontynentów"("Kawiarenka pod globusem") i "Z kamerą wśród zwierząt".Współpracował z polskim wydaniem National Geographic.Pierwszy Polak,który dotarł na wszystkie sześć kontynentów.Autor ponad 100 filmów i kilkuset artykułów o tematyce podróżniczej oraz 16 książek.Zajmował się głównie odkryciami geograficznymi Polaków,oraz ich wkładem w kulturę i osiągnięcia cywilizacyjne innych narodów.
Życiorys
Zadebiutował w 1946 r.jako szesnastoletni korespondent z Polski dla amerykańskiego"The Cleveland Press" i polonijnego"Dziennika dla Wszystkich".Studiował w ZSRR,skąd publikował relacje w"Po prostu" i w "Sztandarze Młodych".Dla"Turkmeńskiej Iskry"pisał reportaże ze swojej podróży po Turkmenii w ramach praktyk studenckich.W 1949 r.rozpoczął pracę jako korespondent łódzkiego"Głosie Robotniczego".Dla tej samej gazety był korespondentem zagranicznym na Kubie(1963 r.)w NRD i ZSRR(wielokrotnie).W 1965 r.odbył rejs lodołamaczem atomowym"Lenin"z Murmańska na wyspę Dikson w Arktyce.W telewizji podjął pracę w roku 1968 r.a rok później rozpoczął prowadzenie"Klubu Sześciu Kontynentów".Uczestniczył w polskiej wyprawie badawczej na Antarktydę w roku 1976 na statku"Profesor Siedlecki".W tym samym roku odbył podroż do Australii i Oceanii,stając się pierwszym Polakiem,który był na wszystkich kontynentach.Był sprawozdawcą z lotu Sojuz-Apollo w 1975 r.a także lotu pierwszego polskiego kosmonauty Mirosława Hermaszewskiego w 1978 r.W 2001 r.odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.W roku 2004 otrzymał nagrodę im.Ireny i Franciszka Skowyrów na KUL.

Zdzisław Kuksewicz

Ur.11 marca 1930 w Grodnie polski filozof,jeden z najwybitniejszych żyjących polskich znawców filozofii średniowiecznej,profesor zwyczajny,Instytut Filozofii i Socjologii PAN,instytut Filozofii Uniwersytet Łódzki,Collegium Civitas w Warszawie.Emeryt. 
Życiorys
Był absolwentem KUL w 1953 roku.W latach 1948–1957 był członkiem ZMP,w latach 1957–1982 należał do PZPR.Wchodzi w skład komitetu redakcyjnego czasopisma Studia Mediewistyczne.Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Prace
Publikacje książkowe
  • "Z dziejów filozofii na uniwersytecie krakowskim w XV wieku"(1965 r.)
  • "Awerroizm łaciński XIII wieku"(1971 r.)
  • "Albertyzm i tomizm w XV w.w Krakowie i Kolonii"(1973 r.)
  • "Filozofia średniowieczna jako ideologia"(1973 r.)
  • "Zarys filozofii średniowiecznej"(1973 r.)
  • "Filozofia człowieka.Teoria duszy"(1975 r.)
  • "Zarys filozofii średniowiecznej:filozofia łacińskiego obszaru kulturowego"(1979 r.wiele późniejszych wydań)
  • "Zarys filozofii średniowiecznej:filozofia bizantyjska,krajów zakaukaskich,słowiańska,arabska i żydowska(1982 r.)
  • "Średniowieczny awerroizm żydowski(2005 r.)
  • "De Siger de Brabant a Jacques de Plaisance.La theorie de l'intellect chez les averroistes latins des XIIIe et XIVe siecle.Wroclaw-Varsovie"(1968 r.)
Artykuły
Poczynając od:
  • Główne źródła„Komentarza do De anima”Jana z Głogowa„Studia Mediewistyczne”4,s.5-204,1963 r.
  • Jana z Głogowa koncepcja duszy„Studia Mediewistyczne”6,s.137-247,1964 r.
  • Ponad 90 pozycji,po polsku,francusku,angielsku.Publikowane w:Studia Mediewistyczne(Warszawa)Mediaevalia Philo
  • sophica Polonorum(Warszawa),Revue philosophique de Louvain(Louvain Belgia),Medioevo(Italia Padwa),Archiv fur Geschichte der Philosophie(Berlin New York),Textes et Etudes du Moyen Age(Paryż)

wtorek, 4 kwietnia 2017

Zbigniew Grabowski(inżynier)

Ur.8 marca 1930 w Warszawie polski geotechnik,profesor,nauczyciel akademicki,rektor Politechniki Warszawskiej,minister w rządzie Mieczysława Rakowskiego. 
Życiorys
Ukończył Liceum im.Hugona Kołłątaja w Warszawie.Następnie w 1950 r.podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej.Od tego samego roku należał do PZPR.Studia ukończył w 1954 r.jako inżynier budownictwa lądowego w zakresie mechaniki gruntów i fundamentowania.Od 1953 r.pracował w Politechnice Warszawskiej,w 1956 r.uzyskał stopień magistra inżyniera budownictwa przemysłowego.W 1964 r.na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej obronił doktorat zrealizowany pod kierunkiem profesora Zenona Wiłuna.W 1967 r.uzyskał habilitację.W 1970 r.został profesorem nadzwyczajnym,a w 1975 r.profesorem zwyczajnym.W roku 1970 r.objął kierownictwo utworzonego w wyniku reorganizacji uczelni Instytutu Dróg i Mostów w strukturze Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.W roku 1985 powołany na rektora Politechniki Warszawskiej.Funkcję tę pełnił do 1988 r.Od 14 października 1988 do 1 sierpnia 1989 był ministrem kierownikiem Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w rządzie Mieczysława Rakowskiego.Był również członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim z ramienia PZPR.Wolnomularz, od 1990 r.członek Wielkiego Wschodu Francji,a następnie Wielkiego Wschodu Polski;od 1991 r.przewodniczący warszawskiej loży"Nadzieja",prezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.Wielokrotnie nagradzany i odznaczany.Otrzymał między innymi Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi,Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele odznaczeń branżowych i resortowych.
Stanowiska
  • 1953 r.dydaktyk w Katedrze Mechaniki Gruntów i Fundamentowania na Wydziale Budownictwa Przemysłowego PW
  • 1953-1954 inżynier budowy na budowie Dworca Centralnego w Warszawie
  • 1956-1957 starszy projektant w biurze Projektów Konstrukcji Stalowych Budownictwa
  • 1958-1961 kierownik działu technicznego Politechniki Warszawskiej
  • 1961-1962 dyrektor techniczny w administracji Politechniki Warszawskiej
  • 1960-1964 starszy asystent w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej
  • 1964-1967 adiunkt w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej
  • 1967-1970 docent etatowy w Katedrze Geotechniki na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Warszawskiej
  • 1969-1975 Konsultant naukowy z zakresu geotechniki w Przedsiębiorstwie„Geoprojekt”
  • 1970-1986 dyrektor Instytutu Dróg i Mostów na Wydziale Inżynierii Lądowej
  • 1985-1988 Rektor Politechniki Warszawskiej
  • 1988-1989 minister kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń
  • 1976-1991przewodniczący Rad Naukowych w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej
  • 1974-1991 przewodniczący w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów
  • 1978-1990 przewodniczący w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Kolejnictwa
  • 1978-1985 przewodniczący w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego„Hydrobudowa”
  • 1975-1986 wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Techniki Budowlane
  • Od 1983 r.przewodniczący Rady Naukowo-Konsultacyjnej Metra Warszawskiego
  • 1984-1986 przewodniczącym Sekcji Nauk Technicznych CKK
  • 1978-2000 przewodniczący Polskiego Komitetu Wielkich Zapór
Członkostwa
  • Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim
  • 1990 r.członek Wielkiego Wschodu Francji
  • Polskiego Towarzystwa Chemicznego
  • członek Faraday Society(potem Royal Chemical Society)
  • 1972 r.członek European Photochemistry Association
  • 1990-1992 członek Komitetu Nauki i Postępu Technicznego
  • 1992 r.członek Zespołu ds.Wydawnictw Komitet Badań Naukowych(KBN)
  • 1973-1986 członek Centralnej Komisji ds.Kadr Naukowych
  • członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania ISSMFE
  • członek Międzynarodowej Komisji Wielkich Zapór ICOLD
  • członek Sekcji Mechaniki Gruntów,Fundamentowania i Skał oraz Sekcji Konstrukcji Hydrotechnicznych w Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN
Nagrody i wyróżnienia
Działalność pozanaukowa
Z. Grabowski od wielu lat działa społecznie:

  • od 1995 r.w Kapitule Orderu Uśmiechu(wiceprezes)
  • od 1993 r.w Krajowej Radzie Nauki ZNP
  • od 1997 r.w Polskim Komitecie Normalizacyjnym