Życiorys
Był synem Aleksandra Dardzińskiego i Pauliny z domu Maczernis.Kształcił się w Petersburgu,gdzie ukończył gimnazjum i szkołę realną Polskiej Macierzy Szkolnej.W 1921 r.przyjechał do Polski i krótko uczęszczał na Kursy Wokalno-Dramatyczne Heleny J.Hryniewieckiej organizowane w Warszawie.Od 1924 r.był słuchaczem na Oddziale Dramatycznym przy stołecznym Państwowym Konserwatorium Muzycznym.Studia ukończył w 1926,a 1 września tego roku zadebiutował na scenie teatralnej.W sezonie 1926/1927 występował w Teatrze im.Aleksandra Fredry w Warszawie,w latach 1927–1929 w Teatrze Miejskim Rozmaitości w Częstochowie,a latem 1928 r.z zespołem częstochowskim grał w Kaliszu.W sezonie 1929/1930 występował na scenie Teatru Polskiego w Katowicach,a następnie był aktorem w zespole objazdowym Karola Adwentowicza.W latach 1930–1931 grał w warszawskim Teatrze„Jaskółka”.W lutym i marcu 1932 r.należał do zespołu Teatru Polskiego w Gdyni i z tym zespołem występował m.in.w Gdańsku.Od kwietnia 1932 do końca sezonu 1932/1933 należał do zespołu stołecznego Teatru Narodowego,w latach 1933–1935 do zespołu Teatru Miejskiego w Łodzi,a w lipcu 1934 r.występował w łódzkim Teatrze Letnim.Na jesieni 1935 r.powrócił do Warszawy i występował na scenach warszawskich:Teatru Malickiej(1935–1936) i Teatru Kameralnego(1936–1938).W marcu 1936 r.oraz w kwietniu i maju 1937 r.brał udział w przedstawieniach Warsztatu Teatralnego PIST-u.Od 1936 r.występował często jako aktor i lektor w słuchowiskach i audycjach rozgłośni warszawskiej Polskiego Radia,a od 1938 r.całkowicie poświęcił się pracy radiowej jako aktor,lektor i reżyser.W 1939 r.został zaangażowany do przedstawienia Żeglarza w Teatrze Ateneum,ale próby wkrótce zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej.We wrześniu 1939 r.występował w audycjach radiowych nadawanych dla warszawskiego frontu oraz w koncertach organizowanych w szpitalach wojskowych.Podczas okupacji niemieckiej nie występował na scenie teatralnej.Był organizatorem akcji samopomocy koleżeńskiej dla aktorów,m.in.od października 1939 r.z ramienia ZASP-u organizował i prowadził w Warszawie tanią kuchnię,która przetrwała do powstania warszawskiego.W marcu 1941 r.w związku ze sprawą Igo Syma został aresztowany i 6 kwietnia wywieziony wraz ze Stefanem Jaraczem i Leonem Schillerem do KL Auschwitz.W obozie występował w monologach przed więźniami.Po wyjściu z obozu pracował jako goniec w Dyrekcji Kolei,a następnie prowadził kolonie dla dzieci polskich kolejarzy w Świdrze.W latach 1942–1943 występował w tajnym Teatrze Szopka,zorganizowanym przez Janusza Strachockiego dla dzieci Grochowa.Po upadku powstania warszawskiego wyjechał do Kielc,a następnie do Lublina,gdzie powierzono mu reaktywowanie i zorganizowanie działu teatralnego Polskiego Radia.W latach 1945–1948 i 1949–1950 był głównym reżyserem,a w latach 1947–1948 również kierownikiem Teatru Polskiego Radia w Warszawie.W 1951 r.dorywczo występował w warszawskiej Operze jako Wojciech Bogusławski w Hrabinie,w inscenizacji Leona Schillera.W sezonie 1951/1952 występował na deskach Teatru Nowej Warszawy,w sezonie 1952/1953 krótko w Teatrze Polskim,a w sezonie 1953/1954 i do końca 1954 roku ponownie w Teatrze Nowej Warszawy.Od 1 stycznia 1955 do 30 czerwca 1957 był aktorem Teatru Domu Wojska Polskiego,w sezonie 1959/1960 występował w Teatrze Polskim.W latach 1960–1971 był członkiem zespołu artystycznego Teatru Ateneum.Równocześnie grał i reżyserował w radiu.1 stycznia 1970 przeszedł na emeryturę,ale nadal występował gościnnie.Był wieloletnim,zasłużonym działaczem ZASP-u,m.in.członkiem Zarządu Głównego(1939 r.) i jego wiceprezesem(1945 r.)Pozostawił duży dorobek reżyserski w dziedzinie słuchowisk i audycji literackich ponad dwieście nagrań.Po wojnie reżyserował m.in.Zwycięstwo Sokratesa,w którym sam kreował główną rolę oraz Graczy i Martwe dusze,a także popularną powieść radiową W Jezioranach.W okresie międzywojennym i po wojnie zagrał w kilkunastu filmach.Był wykonawcą głównie ról drugoplanowych i epizodów.Wystąpił również w Teatrze Telewizji,m.in.w spektaklach:"Mistrz"Zdzisława Skowrońskiego w reż.Jerzego Antczaka(1964 r.)"Volpone"Bena Jonsona w reż.Zygmunta Hübnera(1965 r.)oraz w"Asmodeuszu"François Mauriaca w reż.Jana Bratkowskiego jako Proboszcz(1968 r.)
Filmografia
- "Wrzos"(1938 r.)Ambroziak
- "Sygnały"(1938 r.)kapitan
- "Florian"(1938 r.)działacz
- "Dziewczyna szuka miłości"(1938 r.)
- "Doktór Murek"(1939 r.)Kuzyk
- "Za wami pójdą inni"(1949 r.)
- "Celuloza"(1953 r.)generał
- "Pokolenie"(1954 r.)
- "Kariera"(1954 r.)fotograf
- "Wolne miasto"(1958 r.)Kowalski,naczelnik poczty
- "Rancho Texas"(1958 r.)profesor
- "Kalosze szczęścia"(1958 r.)malarz Pietrek Kokowski
- "Lotna"(1959 r.)bimbrownik
- "Rzeczywistość"(1960 r.)przewodniczący sądu
- "Wyrok"(1961 r.)Józef Kozubski,gospodarz bloku Celarskiej
- "Echo"(1964 r.)przewodniczący zespołu adwokackiego
- "Barbara i Jan"(serial telewizyjny)(1964 r.)pracownik świetlicy w Łabędach Małych(odc.6 Kłopotliwa nagroda)
- "Podziemny front"(serial telewizyjny)(1965 r.)inspektor na poczcie(odc.2 Poste Restante)
- "Głos ma prokurator"(1965 r.)sędzia
- "Faraon"(1965 r.)
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złota Odznaka„Za zasługi dla Warszawy”(1966 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz