Wykształcenie
Uczęszczał do Gimnazjum w Bochni i Przemyślu(od 1906 r.)gdzie zdał maturę w 1910 r.a następnie złożył 4 semestry prawa na Uniwersytecie im.Jana Kazimierza we Lwowie,zdobywając tytuł prawnika,lecz nie zdążył złożyć egzaminów państwowych.Był członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego„Sokół” i Drużyn Bartoszowych.
I wojna światowa
W czasie I wojnie światowej walczył w Cesarskiej i Królewskiej Armii w Dolomitach(służba w armii austriackiej 1914–1918 1 pułk strzelców tyrolskich(Trydent)poczta polowa Feldpost 611).Skończył jednoroczną szkołę oficerską po czym został dowódcą narciarskiego oddziału wywiadowczego w Karpatach.Zapadł na tyfus brzuszny i w okresie od 1 maja 1915 do 3 czerwca 1915 przebywał w szpitalu w Pradze.Jako rekonwalescent przydzielony został do oddziału kadrowego w Wells,a następnie na stanowisko dowódcy plutonu na kursie narciarskim w Zell.Od 1 października 1915 do 3 listopada 1918 brał udział w walkach w Dolomitach.Ponadto był uczestnikiem kursów specjalistycznych:taktyki,strzelania broni maszynowej,narciarskim,wspinaczki wysokogórskiej.Dowodził kompanią wysokogórską i przodowników górskich.Był trzykrotnie ranny.Po zawieszeniu broni,3 listopada 1918 dostał się do niewoli,z której podjął ucieczkę 3 grudnia 1918.Przeszedł Tyrol południowy i w Innsbrucku wsiadł do pociągu do Krakowa.Służył w Wojsku Polskim w 2 Pułku Strzelców Podhalańskich.
II Rzeczpospolita
W 1920 r.brał udział w wyprawie na Spisz 11.06.1919 dowodzona przez niego Kompania Wysokogórska przekroczyła starą węgierską granice i pokonała ponad 50-kilometrową trasę Zakopane Jaszczurówka,Łysa Polana,Jaworzyna Spiska,Dolina Jaworowa,Zadnie Koperszady,Przełęcz pod Kopą Bielską i Dolinę Kieżmarską doszła do Matlar.Następnego dnia przybyli parlamentariusze czescy z tatrzańskiej Łomnicy.Uzgodniono porozumienie na mocy którego Polacy mieli nie przekraczać linii Matlar i Białej Spiskiej.Czesi udostępnili łączność za pomocą której przekazano kompanii rozkaz powrotu.Kompania z towarzyszącymi im celnikami czeskimi przez Żar,Jaworzynę Spiską dotarli do Łysej Polany.Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca batalionu.6 kwietnia 1920 ogłoszono w 1 Brygadzie Górskiej pogotowie marszowe.Ziętkiewicz objął dowództwo batalionu w 2 p.strz.podh.Wraz z dywizją przeszedł szlak bojowy od Firleja i Kocka,przez Łuków i Białystok,nad Niemen.23 września 1920 w pochodzie na Grodno wyróżnił się w walkach i przy forsowaniu Niemna,za co został wyróżniony Srebrnym Krzyżem Wojennego Orderu Virtuti Militari.Wojnę zakończył w stopniu kapitana.W latach 1919–1920 i 1921–1924 dowodził Kompanią Wysokogórską 3 Pułku Strzelców Podhalańskich.Następnie pełnił służbę w Państwowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Warszawie.W 1936 i 1938 r.został wicedyrektorem tego urzędu.W marcu 1938 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy 49 Huculskiego Pułku Strzelców w Kołomyi,lecz obowiązków nie objął pozostając w PUWFiPW.W marcu 1939 roku witał na granicy oddziały węgierskie,po zajęciu przez nich Zakarpacia.
II wojna światowa
Wiosną 1939 roku został dowódcą 1 Pułku KOP„Karpaty” i otrzymał zadanie obsadzenia na odcinku„Węgry:pod odcinka„Stryj” i osłaniania granicy od strony Węgier.W kampanii wrześniowej początkowo w odwodzie Armii„Karpaty”,następnie przerzucony rozkazem Naczelnego Wodza na Podkarpacie.Brał udział w walkach pod Grybowem,Jasłem i Krosnem.Pod Birczą zgrupowanie poniosło dotkliwe straty 30% stanu osobowego i 60% w artylerii.W dalszej części kampanii dowodził pułkiem zbiorowym 24 Dywizji na szlaku bojowym aż do Lwowa.Po przedarciu się do Francji został dowódcą 2 Pułku Grenadierów Wielkopolskich im.Bolesława Chrobrego.W dniu 3 maja 1940 roku awansował na pułkownika.Na czele pułku walczył w kampanii francuskiej.W połowie maja 1940 roku dowodzona przez niego jednostka skierowana została na wzmocniony odcinek Saary.17 czerwca 1940 roku poprowadził osobiście kontratak na bagnety wypierając Niemców z przyczółka za kanał pod Vaucourt.Zginął pod Lagarde 20 czerwca 1940 roku w zasadzce,już po zawieszeniu broni.
Taternictwo
Władysław Ziętkiewicz na starcie II etapu marszu szlakiem huculskim II Brygady Legionów(1936 r.)Władysław Ziętkiewicz uprawiał narciarstwo i był aktywnym taternikiem w latach 20 XX wieku,razem z Mieczysławem Świerzem przeszedł południową ścianę Zamarłej Turni i Piarżyste Czuby(1921 r.)W tym czasie,razem z Kompanią Wysokogórską brał udział w budowie schroniska PTTK„Murowaniec”,pomagał zagospodarowywać opuszczone schroniska.Aktywnie uprawiał narciarstwo wysokogórskie,działał w Polskim Związku Narciarskim.W latach 1921–1924 był wiceprezesem Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.Był autorem artykułów w prasie wojskowej i sportowej,wydał dwa podręczniki:Sprzęt narciarski(1929 r.) i Jazda na nartach(1930 r.)
Awanse
- kapitan zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku
- major 1 grudnia 1924 roku ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 roku i 84 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty
- podpułkownik 14 grudnia 1931 roku ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 11 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty
- pułkownik 3 maja 1940 roku
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari(1921 r.)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski(1937 r.)
- Krzyż Walecznych czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi(1930 r.)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Croix de Guerre
- Signum Laudis II klasy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz