Wanda Dubieńska

Z domu Nowak(ur.12 czerwca 1895 w Krakowie,zm.28 listopada 1968 w Rząsce)pierwsza polska olimpijka,mistrzyni Polski w szermierce,tenisie i biegach narciarskich.Była córką Juliana Ignacego Nowaka(mikrobiologa,profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego,późniejszego premiera RP) i Zofii z Wężowiczów,ukończyła studia z muzykologii i weterynarii.Portretowana była przez Stanisława Wyspiańskiego i Jacka Malczewskiego,grała na fortepianie na cztery ręce z Ignacym Paderewskim.Zaliczała się do czołowych,a zarazem wszechstronnych sportsmenek polskich w okresie międzywojennym.W latach 1912-1933 występowała w barwach AZS Kraków.Była pierwszą Polką startującą na igrzyskach olimpijskich.Wystąpiła na igrzyskach w Paryżu(1924 r.)we florecie,kończąc start na grupie eliminacyjnej.We florecie zdobyła tytuł mistrzyni Polski w 1929 r.wicemistrzyni w 1928 r.W 1924 r.została mistrzynią Polski w biegu narciarskim na 10 km.Wiele medali zdobyła w tenisowych mistrzostwach Polski.W grze pojedynczej triumfowała w 1928 r.w Katowicach,pokonując w finale młodą Jadwigę Jędrzejowską.W finałach singla przegrywała w 1921,1922,1926,1927,1930,1932 i 1933 r.w trzech ostatnich przypadkach z Jędrzejowską.Jak wynika ze wspomnień Jędrzejowskiej"Urodziłam się na korcie",stosunki między tymi zawodniczkami nie układały się najlepiej,Dubieńska pozostawała niedostępna dla młodszej rywalki,odmawiała wspólnych treningów i przeciwstawiała się przyjęciu Jędrzejowskiej do klubu.W pozostałych konkurencjach tenisowych Dubieńska zdobyła tytuły mistrzyni Polski w deblu w 1933 r. i w mikście w 1927 r.a w finałach przegrywała w 1926,1927(w deblu) i w 1932 r.(w mikście).W czasie okupacji hitlerowskiej Wanda Dubieńska podpisała volkslistę.Po wojnie pracowała w Gorzowie Wielkopolskim jako lekarz weterynarii.Zmarła w 1968 r. i została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.Jej małżeństwo z Józefem Dubieńskim,zawarte przed 1924 r.rozpadło się;po wojnie mąż osiadł w Izraelu.