Józef Atanazy Rogosz(ur.1844 r.w Baligrodzie k.Sanoka,zm.24 lipca 1896 w Mariańskich Łaźniach w Czechach)polski pisarz,wydawca i publicysta.Urodził się w rodzinie szlacheckiej.Uczestniczył w powstaniu styczniowym w oddziałach Langiewicza,po upadku powstania wyemigrował i przebywał głównie we Włoszech i Francji.Do ojczyzny powrócił w 1867 r. i zamieszkał we Lwowie.Był korespondentem"Gazety Narodowej",a od 1869 roku redagował z Janem Lamem i Henrykiem Rewakowiczem"Dziennik Polski".W 1874 roku założył"Tydzień Literacki,Artystyczny,Naukowy i Społeczny",był także właścicielem księgarni wydawniczej.W 1883 r.przeniósł się do majątku żony w Nowym Siole pod Stryjem,później do Zborówka pod Krakowem.W roku 1893 założył w Krakowie czasopismo"Głos Narodu".Początkowo był związany z obozem liberalno-demokratycznym,następnie jego poglądy skierowały się w stronę nacjonalizmu.Ojciec Zofii Rogoszówny.Jako pisarz debiutował po 1860 roku poematami Olga i Pojednanie.
Publikacje
- 1861 r.Olga i Pojednanie
- 1876 r.Choroby Galicji w latach od 1866-1876 podpatrzone i opowiedziane przez dukata
- 1881 r.Marzyciele
- 1883 r.Ostatni karmazyn
- 1884 r.Motory życia
- 1884 r.Ostatni szaraczek
- 1885 r.Dla idei
- 1891 r.Kalejdoskop
- 1892 r.Grabarze
- 1896 r.W piekle galicyjskim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz