poniedziałek, 18 stycznia 2016

Jerzy Kirchmayer

Jerzy Maria Kirchmayer,ps.Andrzej,Adam(ur.29 sierpnia 1895 w Krakowie,zm.11 kwietnia 1959 w Otwocku)oficer dyplomowany Wojska Polskiego,generał brygady Wojska Polskiego,współautor planu akcji zbrojnej AK"Burza",historyk wojskowości,pisarz i publicysta,szef Oddziału Historycznego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego,dyrektor nauk Akademii SG WP,zastępca profesora w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk,wiceprezes Zarządu Głównego,Rady Naczelnej i Komisji Odznaczeń ZBoWiD.
Życiorys
Urodził się 29 sierpnia 1895 w Krakowie w rodzinie inteligenckiej.Syn Kazimierza,adwokata i Wandy z domu Mataczyńskiej.Szkołę powszechną ukończył we Lwowie,a w 1914 r.gimnazjum Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie.W 1914 r.aresztowany na terenie Królestwa Polskiego przez władze rosyjskie i wywieziony w głąb Rosji.W 1918 r.służył w III Korpusie Polskim na Wschodzie.Po powrocie do kraju w grudniu 1918 r.został powołany do wojska,w okresie wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920 służył w 7 Pułku Artylerii Polowej.Po wojnie pozostał w wojsku.Szkołę Podchorążych Artylerii w Poznaniu ukończył w 1921 r.Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu w 1924 r.W latach 1921-1930 służył na niższych stanowiskach dowódczych w 3 Pułku Artylerii Ciężkiej i 16 Pułku Artylerii Polowej z dwuletnią przerwą(1924-1926),kiedy przebywał w Biurze Artylerii Francuskiej Misji Wojskowej.Od 15 października do 15 grudnia 1930 odbył Kurs Próbny przy Wyższej Szkoły Wojennej dla oficerów,powołanych jako kandydatów na kurs normalny 1930-1932.Od 5 stycznia 1931 był słuchaczem XI Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie.Z dniem 1 listopada 1932,po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego,został przydzielony do Dowództwa 13 Dywizji Piechoty w Równem,a następnie w Sztabie Inspektoratu Armii w Toruniu.W wojnie obronnej 1939 r.był zastępcą szefa Oddziału III(Operacyjnego)Sztabu Armii"Pomorze",został ciężko ranny w Puszczy Kampinoskiej.W okresie okupacji walczył w szeregach Związku Walki Zbrojnej-Armia Krajowa,był szefem Sztabu Okręgu Warszawa Województwo i oficerem Oddziału III Komendy Głównej.W konspiracji stracił nogę.W lipcu 1944 r.zgłosił się do wojska.Początkowo organizował służbę historyczną.Był najpierw kierownikiem Wojskowego Biura Historycznego w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym,a następnie szefem Oddziału Historycznego Sztabu Generalnego WP.Następnie był oficerem do specjalnych poruczeń szefa Sztabu Generalnego(1947 r.)Po wypełnieniu misji specjalnej,skierowany do Akademii Sztabu Generalnego,gdzie był dyrektorem nauk,a następnie wykładowcą.W 1948 r.został usunięty z wojska.W 1950 r.aresztowany przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego pod fałszywymi zarzutami,rok później skazany na karę dożywotniego więzienia.W październiku 1955 r.zwolniony,w kwietniu 1956 r.zrehabilitowany.Pracował następnie w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk na stanowisku zastępcy profesora.Zmarł 11 kwietnia 1959 podczas rekonwalescencji w szpitalu w Otwocku.Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.Był też autorem wielu publikacji z dziedziny historii wojskowości oraz techniki i taktyki artylerii.
Awanse
  • chorąży 1920 r.
  • podporucznik czerwiec 1922 r.
  • porucznik styczeń 1924 r.
  • kapitan 27 stycznia 1930 ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 69 lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii
  • major 1936 r.
  • podpułkownik 11 listopada 1942
  • pułkownik 1945 r.
  • generał brygady 22 lipca 1947
Ordery i odznaczenia
  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy(1945 r.)
  • Krzyż Walecznych(1920 r.)
  • Srebrny Krzyż Zasługi(1926 r.)
  • Krzyż Partyzancki(1946 r.)
  • Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych 12 maja 1936
Publikacje
  • 1939 i 1944.Kilka zagadnień polskich,Wyd."Książka i Wiedza",Warszawa 1959 r.
  • Geneza Powstania Warszawskiego,Sp.Wyd."Czytelnik",Łódź 1946 r.
  • Kampania Wrześniowa,Sp.Wyd."Czytelnik",Warszawa 1946 r.
  • Na marginesie londyńskiego wydania"Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej".Uwagi i polemiki,Wyd.MON,Warszawa 1958 r.
  • Pamiętniki,Wyd."Książka i Wiedza",Warszawa 1965 r.Wyd.MON,Warszawa 1987 r.ISBN 83-11-07462-3
  • Powstanie Warszawskie,Wyd."Książka i Wiedza",Warszawa 1984 r.ISBN 83-05-11080-X
  • W kraju i na obczyźnie,Wyd."Książka i Wiedza",Warszawa 1971 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz