Tadeusz Romer

Tadeusz Ludwik Romer(ur.6 grudnia 1894 w Antonoszu koło Kowna,zm.23 marca 1978 w Montrealu)polski dyplomata i polityk.
Życiorys
Wychowywany(po przedwczesnej śmierci rodziców)w rodzinie Konstantego Przewłockiego,ukończył Gimnazjum św.Anny w Krakowie,gdzie w 1913 r.zdał maturę.W 1917 r.ukończył studia prawnicze i politologiczne w Lozannie i Fryburgu.W Szwajcarii był sekretarzem Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce z siedzibą w Vevey.W tym dziele był bliskim współpracownikiem jego prezesa Henryka Sienkiewicza.Jesienią 1919 r.został osobistym sekretarzem Romana Dmowskiego,wziął udział w konferencji wersalskiej,następnie został sekretarzem polskiego poselstwa w Paryżu.Od 1921 r.radca MSZ w Warszawie,później awansowany na kierownika i naczelnika Wydziału Zachodniego w departamencie polityczno-ekonomicznym.W 1928 r.wysłany na placówkę do Rzymu jako radca poselstwa(później ambasady)we Włoszech.Od 1935 r.poseł w Portugalii,w latach 1937–1941 ambasador rządu II Rzeczypospolitej(od 1939 r.rządu RP na uchodźstwie)w Japonii,potem(po dymisji Stanisława Kota)w ZSRR(od jesieni 1942 do wiosny 1943 r.)W Japonii pomagał polskim uciekinierom docierającym tam przez Władywostok,głównie Żydom,którzy przyjechali z Litwy na podstawie wiz wystawionych przez Chiune Sugiharę i polski wywiad.W Kujbyszewie(gdzie znajdowała się siedziba władz ZSRR w czasie wojny)był rzecznikiem praw deportowanych przez NKWD na Syberię,do Arktyki i Azji Środkowej obywateli polskich,sprzeciwiając się decyzji sowieckiej o pozbawieniu ich polskiego obywatelstwa.W Kujbyszewie odpowiedział w imieniu Rządu Rzeczypospolitej na notę Mołotowa zrywającą jednostronnie stosunki dyplomatyczne pomiędzy ZSRR a Polską w związku z wykryciem grobów katyńskich.Po zakończeniu misji w ZSRR(kwiecień 1943 r.)był pełnomocnikiem rządu RP na Bliskim Wschodzie.Od 14 lipca 1943 do 24 listopada 1944 był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Stanisława Mikołajczyka.Od 1945 r.na emigracji,najpierw w Londynie,później w Kanadzie,gdzie pracował na McGill University.Prezes Polskiego Instytutu Naukowego w latach 1963–1978.
Ordery i odznaczenia

• Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski(1974 r.)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski(1939 r.)
• Złoty Krzyż Zasługi dwukrotnie(1938 i 1944 r.)
• Wielka Wstęga Orderu Świętego Sawy Królestwo Jugosławii(1931 r.)
• Krzyż Komandorski Orderu Korony Królestwo Włoch(1936 r.)