Jóżef Kałuża

Józef Ignacy Kałuża(ur.11 lutego 1896 w Przemyślu,zm.11 października 1944 w Krakowie)polski piłkarz(środkowy napastnik),trener i działacz sportowy.Jeden z najlepszych piłkarzy polskich okresu przedwojennego.Wielka gwiazda Cracovii.W latach 1921–1928 występował w reprezentacji Polski.Zdobył dla niej siedem bramek.W całej swojej karierze klubowej w Cracovii strzelił 465 bramek w 404 meczach.103 z tych spotkań to pojedynki w oficjalnych rozgrywkach:mistrzostwach Galicji,klasie A,nieligowych mistrzostwach Polski i w ekstraklasie.Zadebiutował w Cracovii 7 kwietnia 1912,a po raz ostatni wystąpił 25 maja 1931.Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem i w 1932 r.został wybrany selekcjonerem reprezentacji Polski.Reprezentacja pod jego kierownictwem osiągnęła sukcesy,którym długo nie mogli dorównać jego następcy.W 1936 r.jego reprezentacja zajęła 4 miejsce na olimpiadzie w Berlinie.Także pod wodzą Kałuży po raz pierwszy reprezentacja Polski zagrała na mistrzostwach świata w 1938 r.gdzie uległa Brazylijczykom.Jako trener reprezentacji Polski poprowadził ostatni mecz kadry przed II wojną światową,wygrane 4:2 spotkanie z Węgrami,ówczesnymi wicemistrzami świata.Podczas wojny jako jeden z nielicznych członków PZPN pozostał w kraju.Zmarł w 1944 r.z powodu ciężkiej choroby.Szczepionka,która mogłaby mu pomóc była wówczas nieosiągalna z powodu wojny.Został pochowany na Nowym Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.Na cześć zmarłego w Krakowie piłkarza w 1946 r.PZPN ufundował Puchar im.Józefa Kałuży,a o jego zdobycie ubiegały się reprezentacje najsilniejszych okręgów.Po kilku latach zaniechano rozgrywania tego pucharu.Jego imię noszą ulice w Krakowie(w pobliżu Błoń,przy której znajduje się Stadion Cracovii)oraz w Przemyślu(obok dawnego stadionu Polonii na ul.Sportowej).