Studia i praca zawodowa
Szkołę średnią ukończył w Piotrkowie Trybunalskim w 1916 r.Studia farmaceutyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując dyplom magistra w 1924 r.Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Nancy we Francji i tam w 1926 r.uzyskał doktorat.W 1927 r.przybył do Łodzi i tu odtąd pracował zawodowo prowadząc własną aptekę.W 1937 r.była to"Apteka Grodzka"przy ul.Andrzeja 28(obecnie ul.Andrzeja Struga),jak wynika z reklamy zamieszczonej w Księdze adresowej m.Łodzi na lata 1937-39,w tym domu też mieszkał.W czasie wojny był wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa.Po powrocie do Łodzi od 1945 r.poświęcił się pracy naukowej najpierw na Uniwersytecie Łódzkim,a potem na Akademii Medycznej,był jednym z organizatorów Wydziału Farmaceutycznego.Od 1945 r.był zastępcą profesora,od 1956 r.docentem,od 1962 r.profesorem nadzwyczajnym.Od 1959 r.kierował pierwszą w Polsce Katedrą Historii Farmacji na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Łodzi.Od początku swoje zainteresowania naukowe kierował ku historii,a ogniskował je na dziejach farmacji polskiej,a zwłaszcza farmacji łódzkiej,choć i regionu łódzkiego.
Działalność w towarzystwach naukowych
Od początku swojego pobytu w Łodzi zaangażował się w działalność Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego,od 1927 r.był członkiem założycielem Łódzkiego Oddziału PTF.Był też współorganizatorem Sekcji Naukowej PTF.W 1932 r.ukończył kurs archiwalny organizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne co pomagało mu potem w sprawniejszym stosowaniu warsztatu historycznego w jego badaniach i publikacjach.Działał w Polskim Towarzystwie Historycznym,m.in.był przez kilkanaście lat członkiem Komisji Rewizyjnej oraz wieloletnim przewodniczącym Sekcji Historii Medycyny.Po jej przekształceniu w 1957 r.głównie dzięki jego staraniom,w Polskie Towarzystwo Historii Medycyny,przez 12 lat pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Łódzkiego.Był członkiem zagranicznych towarzystw naukowych historii medycyny i historii farmacji.
Publikacje
Przed wojną opublikował popularną rozprawę
- Rajmund Rembieliński budowniczy Łodzi przemysłowej,"Rocznik Łódzki"(t.III 1933 r.)
Pozostałe jego prace dotyczą historii farmacji i medycyny:
- "Dzieje powstania i rozwoju aptek łódzkich"(Referat wygłoszony w Łódzkim Towarzystwie Farmaceutycznym w dniu 12 maja 1932 r.)Warszawa,Wiadomości Farmaceutyczne nr 21 z dnia 22 maja 1932 r.
- Rzut oka na działalność Łódzkiego Stowarzyszenia Aptekarzy w ciągu ćwierćwiecza,1934 r.
oraz publikacja książkowa:
- Zarys powstania i rozwoju łódzkich aptek,Łódź 1934 r.
Niektóre artykuły z okresu powojennego:
- "Tradycje naukowe i społeczne farmacji łódzkiej",1948 r.
- "Drogi rozwoju farmacji naukowej w Polsce",1961 r.
- "Łódź jako przedmiot badań w zakresie historii nauk medycznych",1964 r.
Ukoronowaniem jego dorobku naukowego z dziedziny dziejów farmacji był pierwszy w Polsce podręcznik historii tej nauki:
- Historia farmacji,wyd.I 1963 r.wyd.II 1972 r.
Odznaczenia i nagrody
- Dwukrotnie Złoty Krzyż Zasługi
- Honorowa Odznaka m.Łodzi
- Medal XXV-lecia Akademii Medycznej w Łodzi
- Medal im.Łukasiewicza
- liczne wyróżnienia resortowe
- godność Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny
Varia
- Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul.Ogrodowej
- Apteka u zbiegu ulic Andrzeja Struga i Gdańskiej nosiła jego imię.Apteka działała od wyzwolenia Łodzi w 1945 r.do 2008 r.
- Uniwersytet w Nancy ukończył także inny naukowiec związany z Łodzią Ary Sternfeld(1905-1980),późniejszy teoretyk kosmonautyki,który był znajomym Rembielińskiego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz