poniedziałek, 4 stycznia 2016

Józef Putek

Ur.4 lipca 1892 w Wadowicach,zm.10 maja 1974 w Choczni polski doktor praw,pisarz,działacz ruchu ludowego,poseł na Sejm.
Życiorys
Szkołę powszechną ukończył w Choczni.Po ukończeniu gimnazjum im.Nowodworskiego w Krakowie,odbył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale prawa i uzyskał tytuł doktora praw.Od czasów szkolnych związany z radykalną lewicą ruchu ludowego.Był kolejno członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego(1908–1913),PSL-Lewicy(1913–1922),PSL„Wyzwolenie”(1922–1931) i Stronnictwa Ludowego(1931–1938),z którego został usunięty za sprzeciwianie się idei strajku chłopskiego.Założył wówczas prosanacyjny Związek Polskich Ludowców.W 1923 r.oraz w latach 1926–1931 był wiceprezesem Zarządu Głównego PSL„Wyzwolenie”,a w latach 1931–1938 członkiem Rady Naczelnej SL(w latach 1931–1933 członek naczelnego Komitetu Wykonawczego).Znakomity mówca,znany był ze swej swady polemicznej i publicystyki.W okresie międzywojennym był czterokrotnie posłem na Sejm,najpierw na Sejm Ustawodawczy(1919–1922),a potem na Sejm I,II i V kadencji w latach 1922–1930 i 1938–1939.Z trybuny sejmowej wypowiadał się zawsze jako demokrata zwalczający dyktaturę sanacyjną.Aresztowany wraz z grupą posłów opozycyjnych w 1930 r.został osadzony w osławionej twierdzy brzeskiej,a następnie skazany w procesie brzeskim na trzy lata więzienia.W okresie pracy w Sejmie najwięcej uwagi poświęcał sprawom reformy rolnej,administracji oraz stosunkom pomiędzy Kościołem a państwem.W 1924 r.złożył w sejmie wniosek o płacenie podatków przez duchownych z dóbr ziemskich.Za swe działania w 1928 r.został obłożony interdyktem przez biskupów Adama Sapiehę i Arkadiusza Lisieckiego.Był nie tylko adwokatem i wójtem Choczni,ale również pisarzem.Współpracował z czasopismami:„Przyjaciel Ludu” i „Wyzwolenie”.Założył jedyne w okresie międzywojennym pismo wychodzące w Choczni przez dziesięć lat„Sztandar Chłopski”.Dr Józef Putek należał do znamienitych znawców przeszłości wsi polskiej.
Opublikował szereg prac dotyczących historii chłopów,najbardziej znane to:

  • Mroki średniowiecza(Warszawa 1985 r.)
  • Z dziejów wsi polskiej(Warszawa 1946 r.)
  • O zbójnickich zamkach,heretyckich zborach i oświęcimskiej Jerozolimie(Kraków 1938 r.)
  • Miłościwi panowie i krnąbrni poddani(Kraków 1959 r.)

Znaczącą w jego dorobku pracą są Mroki Średniowiecza(podtytuł:Obyczaje,przesądy,fanatyzm,okrucieństwa i ucisk społeczny w dawnej Polsce),książka postrzegana jako antyklerykalna,autor został ekskomunikowany w 1928 r.W pierwszych miesiącach wojny został aresztowany przez hitlerowców.Przeżył kaźń niemieckich obozów koncentracyjnych w Auschwitz-Birkenau i Mauthausen-Gusen.Po wyzwoleniu był działaczem Stronnictwa Ludowego od 1945 do 1948 r.(wiceprezes NKW SL w latach 1945–1946,prezes RN SL w latach 1946–1948).Był posłem do Krajowej Rady Narodowej oraz do Sejmu Ustawodawczego,a w latach 1946–1948 ministrem poczt i telegrafów.W 1951 r.został pozbawiony immunitetu poselskiego.Był więziony w latach 1950–1953.Od 1956 r.ponownie praktykował jako adwokat.Jego teściem był Antoni Styła,także działacz ludowy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz