poniedziałek, 18 lipca 2016

Ignacy Skowron

Ur.24 lipca 1915 w Osinach,zm.5 sierpnia 2012 w Sitkówce major Wojska Polskiego,zmarł jako ostatni z obrońców Westerplatte,kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys
Był synem Jana i Klary z Rudników.Miał dwóch braci i siostrę.Skończył trzy oddziały szkoły powszechnej w Pierzchnicy.Przed powołaniem do wojska służył dorywczo w gospodarstwach rolnych,a od 1936 r.pracował w młynie„Kłos”koło Kadzielni.Służbę wojskową odbywał w latach 1938–1939 w 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach,skąd na Westerplatte przybył 31 marca 1939 jako starszy legionista.20 maja 1939 awansowany do stopnia kaprala.W czasie obrony walczył w wartowni nr 2.Z niewoli jenieckiej ze Stalagu I A w okolicach Królewca został zwolniony 5 listopada 1940 z powodu choroby.Zamieszkał z żoną i rocznym dzieckiem w Radkowicach koło Chęcin,pracując w gospodarstwie teściów.15 października 1941 podjął pracę w kolejnictwie jako robotnik fizyczny.Rozpoczął też działalność konspiracyjną,najpierw w Związku Walki Zbrojnej,później Armii Krajowej.Informował o transportach niemieckich i przemieszczaniu się wojsk.Po wojnie mieszkał w bloku kolejowym w Nidzie.Był już wtedy wdowcem.Żona Anna zmarła 13 czerwca 2000 roku.Annę pokochał od pierwszego wejrzenia.To było 3 października w Różańcową Niedzielę.Pod kościołem spotkali Ją Annę Lisek.Kolega mu Ją przedstawił.„Służyła”tak się to wówczas nazywało u państwa„X”w Kielcach.Pochodziła z Radkowic.Wzięli ślub w grudniu 1937 roku.Pracował wtedy we Młynie„Kłos”na ul.Chęcińskiej w Kielcach.W marcu 1938 roku został powołany do jednostki wojskowej Kielce-Bukówka.We wrześniu oddelegowany do szkoły podoficerskiej na Bukówce.Ukończył ją w marcu 1939 roku.W nagrodę otrzymał tygodniowy urlop.Dalej życie przesuwało się już tak szybko jak obrazki w fotoplastykonie:dyplom strzelecki,stopień wojskowy„starszy legionista”,zbiórka w rejonie koszar,wybranie najlepszych żołnierzy z pułku,raport pułkownika Berlinga,skierowanie nas do służby na Westerplatte-Gdańsk,odmaszerowanie na dworzec i wyjazd.O urodzeniu się pierworodnej córki Genowefy dowiedział się już będąc w niewoli tak przekazał w telegraficznym skrócie kawałek ważnego swojego życia pan I.Skowron.Po wojnie ukończył 7-klasową szkołę podstawową w Kowali.W październiku 1951 r.został toromistrzem i na tym stanowisku pracował do przejścia na emeryturę w 1975 r.W 1989 r.otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku,a w następnych latach uzyskał kolejne awanse aż do stopnia majora.Od śmierci żony w 2000 r.mieszkał wraz z córką i zięciem w Sitkówce koło Kielc.Miał sześcioro dzieci:Genowefę(ur.1939 r.)Leokadię(ur.1941 r.)Zdzisława(ur.1943 r.)Teresę(ur.1948 r.)Tadeusza(ur.1951 r.) i Stanisława(ur.1955 r.)Zmarł w wieku 97 lat.Uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 sierpnia 2012,w kościele parafialnym w Brzezinach.Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Brzezinach.
Odznaczenia
  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari 1989 r.
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski 2009 r.
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1974 r.
  • Medal„Za udział w wojnie obronnej 1939”1981 r.
  • Srebrny Medal„Zasłużonym na Polu Chwały”
  • Medal za Odrę,Nysę,Bałtyk 1960 r.
  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 1945 r.
  • Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie 1988 r.
  • Odznaka Grunwaldzka 1947 r.
  • Odznaka Weterana Walk o Niepodległość 1995 r.
  • Odznaka„Za zasługi dla ZKRPiBWP”
  • Odznaka Honorowa„Za zasługi dla Miasta Gdańska”1984 r.
  • Medal„Za zasługi dla Kielecczyzny”
  • Medal 1000-lecia Miasta Gdańska 1997 r.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz