Biografia
Okres wczesnego dzieciństwa(1918-1924)spędził z rodzicami w Kopenhadze.W roku 1924 Weintraubowie zamieszkali w Warszawie,a rok później przyszły poeta został uczniem znanego warszawskiego Gimnazjum im.Mikołaja Reja.W roku 1934 Weintraub wstąpił na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego i studiował psychologię.Po roku jednak zachorował,w wyniku powikłań po przebytej grypie zachorował na płuca i musiał przerwać naukę.W pierwszym okresie choroby rodzice wysłali go na leczenie do Szwajcarii,później,aż do roku 1939,poeta leczył się w sanatoriach w Otwocku,Śródborowie i Zakopanem.Na ten okres przypada jego właściwy debiut literacki:druk wierszy w latach 1935-37 w redagowanej przez Stanisława Czernika"Okolicy Poetów";wówczas też współpracuje z krakowskim czasopismem"Nasz Wyraz",z chełmską"Kameną"Kazimierza Andrzeja Jaworskiego i z lwowskimi"Sygnałami".Drukuje także Weintraub w"Czarno na białym" i "Nowej Kwadrydze".Pojedyncze jego wiersze zamieszcza"Skamander",liczne utwory satyryczne publikują"Szpilki".Debiutancki zbiorek wierszy"Próba powrotu"ogłosił poeta w roku 1937 jako 10 tomik Biblioteki Kameny.W roku 1939,na krótko przed wybuchem wojny,opublikował Weintraub swój drugi tomik"Wrogi czas".W założonym przez Jerzego Kamila Weintrauba konspiracyjnym Wydawnictwie"Sublokatorów Przyszłości"ukazują się jego tomiki:"Maski krajobrazu"(zeszyt pierwszy),"Płomień Pachnący"(zeszyt szósty),"Pieśń i chmury"(zeszyt dziesiąty),"Nurt listopadowy"(zeszyt czternasty),przekłady Sonetów do Orfeusza Rilkego(zeszyt czwarty i dwunasty) i przekłady wierszy Borysa Pasternaka(zeszyt ósmy).Jednym z"Sublokatorów Przyszłości"był Krzysztof Kamil Baczyński,z którym Weitraub się przyjaźnił(wspólne pisanie wierszy,długie rozmowy na tematy literackie,eksperymenty prozatorskie).Ukrywanie się,próby zacierania śladów,by ujść groźbom szpicla-szantażysty,zmuszają Weintrauba(Polaka pochodzenia żydowskiego)do co raz dalej idącego ograniczania kontaktów z przyjaciółmi,pogłębiają poczucie osamotnienia poety.Otwock,Stare Miasto,Kierszek koło Klarysewa,Saska Kępa,Mokotów i znów Stare Miasto to kolejne etapy tej drogi przez mękę.W tej sytuacji śmierć poety tylko pozornie mogła sprawiać wrażenie tragicznego przypadku:umarł on bowiem 10 września 1943 roku na zakażenie krwi spowodowane zacięciem się przy goleniu.
Poezje
- 1937 r."Próba powrotu"
- 1939 r."Wrogi czas"
- 1941/42"Maski krajobrazu"
- 1941/42"Płomień pachnący"
- 1941/42"Pieśni i chmury"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz