Biografia
Edukacja i kariera zawodowa
Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego,dyplom uzyskał w 1939 r.stopień doktora w 1945 r.doktor habilitowany w 1949 r.W 1954 r.został profesorem nadzwyczajnym,a w 1966 r.profesorem zwyczajnym.Pracę rozpoczął jeszcze jako student w Zakładzie Fizjologii UJ w 1935 r.W trakcie II wojny światowej pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych UJ oraz Ubezpieczalni Społecznej.Członek Armii Krajowej,aresztowany i osadzony w Gross-Rosen w 1944 r.Po wojnie pracował we Wrocławiu(tam zainteresował się endoskopią,gdy znalazł 3 poniemieckie endoskopy).W 1953 r.został kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych w Bytomiu,a w 1961 r.w Katowicach.W 1974 r.został kierownikiem Kliniki Gastroenterologii i Instytutu Chorób Wewnętrznych w Katowicach,którymi kierował do emerytury(1985 r.)
Działalność naukowa
Założyciel i przewodniczący Polskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego,członek honorowy:Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego,Towarzystwa Internistów Polskich,Polskiego Towarzystwa Lekarskiego,Francuskiego Towarzystwa Gastroenterologii,Towarzystwa Naukowego Lekarzy Czechosłowackich im.J.E.Purkyne.Członek komitetów redakcyjnych„Przeglądu Lekarskiego”,„Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej”.Od 1961 r.członek czynny New York Academy of Sciences,od 1970 r.członek Royal Society of Medicine(Londyn),wiceprezydent Europejskiego Tow.Endoskopii(1980-1984) i wiceprezydent Światowej Organizacji Towarzystwa Gastroenterologii(1982-1986).Odznaczony m.in.Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim OOP,odznaką„Zasłużony Lekarz PRL”,nagrodą Fundacji Alfreda Jurzykowskiego(1979 r.)Nagrodą Państwową II st.Medalem„Gloria Medicinae”.Bywa nazywany ojcem śląskiej interny.Promotor ponad 40 przewodów doktorskich i opiekun 13 habilitacyjnych.W dowód uznania dla jego osoby 7 września 2006 nadano jego imię Centralnemu Szpitalowi Klinicznemu w Katowicach.Kilka dni wcześniej został ogłoszony Honorowym Obywatelem Miasta Katowice.Wówczas,w trakcie laudacji,prof.dr Andrzej Nowak powiedział o nim:„Historyczność tej chwili wymaga podkreślenia zasług tego nieprzeciętnego człowieka,wielkiego uczonego,który trwale zapisał się w dorobku nauk medycznych,stając się jednocześnie chlubą Śląskiej Akademii Medycznej i jej światowym ambasadorem;który jako mistrz i nauczyciel akademicki wykształcił wiele roczników studentów i lekarzy,wywarł też decydujący wpływ na drogi życiowe i osobisty rozwój zawodowy niejednego spośród tu obecnych,który wreszcie co sam uważa za najważniejsze jako lekarz zawsze pozostawał i pozostaje blisko pacjenta,uznając jego dobro za najważniejszy cel swego działania.”Opublikował 7 opracowań monograficznych,ponad 30 rozdziałów w opracowaniach zbiorowych oraz ponad 400 artykułów,w tym 77 publikowanych zagranicą.Autor pierwszego polskiego podręcznika gastroenterologii klinicznej(1958 r.)stworzył pierwszą na Śląsku pracownię endoskopową,uruchomił drugą w Polsce„sztuczną nerkę” i pierwszą pracownię angiograficzną.21 lipca 1974 roku odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej.Był bliskim przyjacielem i współpracownikiem prof.Tadeusza Chruściela.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz