Władysław Matwin

Ur.17 lipca 1916 w Grodźcu,zm.21 października 2012 w Warszawie polski działacz komunistyczny,matematyk,jeden z pionierów polskiej informatyki.

Biografia
Do 1939 r.
Ojciec sympatyzował z PPS,a matka z KPP.Po rozwodzie rodziców,Władysław Matwin z matką znalazł się w Poznaniu,gdzie studiował ekonomię.W tym czasie należał do KPP i KZMP.Był sekretarzem Komitetu Dzielnicowego(KD)KZMP.W styczniu 1935 r.w trakcie organizowania tzw.Dnia 3 L ku czci Róży Luksemburg,Karola Liebknechta i Włodzimierza Lenina,został aresztowany i skazany na 3 lata więzienia(odsiedział 20 miesięcy w Rawiczu).Konsekwencją wyroku był wilczy bilet zakaz wstępu na wyższe uczelnie w Polsce.Po wyjściu z więzienia wyjechał do Czechosłowacji,gdzie w Brnie studiował chemię.Do kraju powrócił wiosną 1939 r.Chciał wstąpić do wojska,ale został uznany za niebezpiecznego przestępcę i otrzymał 10-letni zakaz służenia w polskim wojsku.
II wojna światowa
W czasie II wojny światowej przebywał na terytorium ZSRR.Najpierw pracował jako górnik,a po wypadku w hucie stali i studiował wieczorowo w Instytucie Metalurgii.Przez krótki czas był w Armii Czerwonej,z której ze względu na pochodzenie został usunięty.Później pracował przy budowie kolei.Następnie przebywał w Tbilisi.Później dotarł do armii Berlinga do Riazania,gdzie w szkole oficerskiej wykładał politykę i wiedzę o świecie.Wśród uczących się tam był porucznik Wojciech Jaruzelski.W 1944 roku należał do korpusu oficerów polityczno-wychowawczych 1 Dywizji Piechoty im.Tadeusza Kościuszki.W 1944 r.został wysłany do Teheranu,gdzie Związek Patriotów Polskich utworzył placówkę,której głównym zadaniem było dotarcie za pomocą audycji radiowych i gazet do tutejszej Polonii,a przede wszystkim żołnierzy armii Andersa.
Polityk
W 1945 r.Władysław Matwin został wezwany do Moskwy,gdzie został chargé d’affaires w polskiej ambasadzie.W 1946 r.wrócił do Polski i został I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR we Wrocławiu.Następnie przez rok przebywał w Davos w Szwajcarii,gdzie leczył oczy(w wyniku choroby groziła mu utrata wzroku).Uchwałą Prezydium KRN z 19 lipca 1946 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.W latach 1949–1952 był przewodniczącym Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej.Sygnatariusz apelu sztokholmskiego w 1950 roku.Od 17 maja 1952 do października 1954 r.był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego PZPR.Od 1954 r.do marca 1956 r. i ponownie od listopada 1956 r.do marca 1957 r.był redaktorem naczelnym„Trybuny Ludu”,w latach 1955–1963 był sekretarzem KC PZPR.Od stycznia 1955 roku do marca 1956 roku był sekretarzem KC PZPR odpowiedzialnym za oświatę.W 1957 roku ponownie został skierowany do Wrocławia,gdzie objął stanowisko I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR.W latach 50 związany z frakcją puławian.W 1963 r.został na własną prośbę zwolniony z pracy.W latach 1952–1965 Władysław Matwin był również posłem na Sejm PRL I,II i III kadencji.
Polityczna emerytura
W 1963 r.podjął studia matematyczne i w 1966 r.uzyskał dyplom z teorii automatów.W następnym roku został dyrektorem szkoły dla dyrektorów(Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Kierowniczych),ale w 1968 r.stracił to stanowisko,za brak zgody na żądanie usunięcia z CODKK pracowników pochodzenia żydowskiego.Podjął pracę starszego technologa we Włochach,a w 1970 r.w Warszawie w Instytucie Maszyn Matematycznych;w 1973 r.został dyrektorem Zjednoczenia Usług Komputerowych ZETO.W latach 1976–1991 pracował na pół etatu w Instytucie Badań Systemowych PAN.