Stanisław Sośnicki

Stanisław Adam Sośnicki(ur.12 września 1896 w Warszawie,zm.2 lipca 1962 w Warszawie)kapitan saperów Wojska Polskiego,urzędnik konsularny,dyplomata,w młodości lekkoatleta,olimpijczyk.

Życiorys
W 1915 roku ukończył Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie i rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Maszyn Politechniki Warszawskiej,ale ich nie ukończył.16 lutego 1919 roku został przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego„Kraków”w Krakowie.Z dniem 3 kwietnia 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika,zaliczeniem do I Rezerwy armii i powołaniem do czynnej służby wojskowej na czas wojny aż do demobilizacji,w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej.W 1924 r.pełnił służbę na stanowisku oficera ordynansowego komendanta Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów i pozostawał oficerem nadetatowym 8 Pułku Saperów.1 grudnia 1924 mianowany kapitanem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 6 lokatą w korpusie oficerów zawodowych inżynierii i saperów.W 1928 r.pełnił służbę w Szefostwie Administracji Armii.W 1934 r.był oficerem rezerwy 1 Batalionu Saperów Legionów.
Kariera sportowa
Był jednym z czołowych polskich lekkoatletów pierwszej połowy lat 20.Należał do grupy sportowców przygotowujących się do startu w igrzyskach olimpijskich w 1920 r.w Antwerpii,do czego nie doszło z powodu wybuchu wojny polsko-bolszewickiej.Wystąpił za to na igrzyskach olimpijskich w 1924 r.w Paryżu w biegu na 100 metrów i skoku w dal,ale odpadł w eliminacjach.Podczas pierwszych mistrzostw Polski w 1920 r.zwyciężył w sześciu konkurencjach i został uznany za najlepszego zawodnika.
Ogółem zdobył trzynaście tytułów mistrza Polski:

• bieg na 100 metrów 1920 r. i 1921 r.
• bieg na 200 metrów 1921 r.
• sztafeta 4×100 metrów 1920 i 1923 r.
• skok wzwyż z miejsca 1920 r.
• skok w dal 1920,1921 i 1923 r
• skok w dal z miejsca 1920 r.
• trójskok 1920,1922 i 1923 r.

Pięć razy był wicemistrzem Polski:

• bieg na 100 metrów 1922 i 1923 r.
• skok wzwyż 1920 r.
• skok w dal 1922 r.
• skok w dal z miejsca 1921 r.

Trzynaście razy bił rekordy Polski w skoku w dal,trójskoku,sztafecie 4×100 m,sztafecie 10×100 m,sztafecie szwedzkiej i sztafecie olimpijskiej.Startował w barwach Czarnych Lwów,Korony Warszawa,KS Polonia Warszawa i AZS Warszawa.Zakończył aktywne uprawianie lekkiej atletyki w 1925 r.
Kariera zawodowa
Ukończył Wydział Dyplomatyczno-Konsularny Akademii Nauk Politycznych w Warszawie w 1926 r.oraz Studium Anglii Współczesnej na Uniwersytecie Cambridge w 1931 r.Od tego roku pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.Był konsulem w Kijowie(1933-1934) i w Charkowie(1934-1936).W latach 1937-1939 był naczelnikiem wydziału w Ministerstwie Opieki Społecznej.W kampanii wrześniowej walczył w stopniu kapitana,m.in.w obronie Warszawy.Otrzymał za to order Virtuti Militari.Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w obozach w Lubece i Woldenbergu.Po wojnie w Ludowym Wojsku Polskim(do 1946 r.)a następnie był chargé d’affaires polskiej ambasady w Ankarze(1946-1948).Od 1948 r.pracował w Centrali Handlowej Przemysłu Drzewnego jako dyrektor administracyjny.Był także działaczem i sędzią lekkoatletycznym.
Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Srebrny Krzyż Zasługi(dwukrotnie)
• Komandor Orderu Chrystusa(Portugalia,1932 r.)
• Komandor Orderu Korony(Belgia,1933 r.)
• Kawaler Orderu Legii Honorowej(Francja,1933 r.)
• Komandor Orderu Korony(Rumunia,1933 r.)
• Komandor z Gwiazdą Orderu Zasługi(Węgry,1934 r.)
• Komandor Orderu Świętego Skarbu(Japonia,1934 r.)