Wiktor Ostrowski

Ur.16 czerwca 1905 r.w Jekaterynosławiu,obecnie Dniepropetrowsk na Ukrainie,zm.19 stycznia 1992 r.w Warszawie polski inżynier budownictwa lądowego,podróżnik,fotografik,taternik,alpinista,autor książek reportażowych.
Życiorys
Ukończył Gimnazjum im.Stanisława Staszica w Sosnowcu.Studiował na wydziale budowy dróg i mostów Politechniki Warszawskiej.W latach 1930–1935 dokonał szeregu pierwszych wejść wspinaczkowych w Tatrach,m.in.południowym filarem Smoczego Szczytu(w 1930 r.wespół z Bolesławem Chwaścińskim) i dolną połową środka północnej ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu(w 1932 r.z Chwaścińskim i Wiesławem Stanisławskim),a także pierwszego wejścia zimowego na Smoczy Szczyt(w 1935 r.wespół z Justynem Wojsznisem).Uczestniczył w polskich wyprawach w Alpy(1932 i 1937 r.) i Andy(1933–1934)oraz w Kaukaz(1935 r.)Jako pierwszy wraz z polskim zespołem stanął na szczycie Mercedario,wytyczył też nową drogę na najwyższy szczyt kontynentu,Aconcagua,zwaną dziś„Ruta de los Polacos”.Jego imię nosi jeden z lodowców na Mercedario,Glaciar Ostrowski.Ostrowski jest też pierwszym polskim zdobywcą kaukaskiego szczytu Dychtau,był w Patagonii(1952 r.)organizował własne wyprawy po Afryce(np.w 1945 r.na Kilimandżaro) i Ameryce Południowej.Debiutował jako reportażysta w 1934 r.Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 r.następnie był internowany na Litwie,a potem przez obozy jenieckie w ZSRR dostał się do armii Andersa.Przeszedł kampanię włoską,walczył m.in.pod Monte Cassino.Po wojnie przebywał w Afryce,w 1947 r.osiadł w Buenos Aires.Był kierownikiem pierwszej argentyńskiej ekspedycji wysokogórskiej na Lądolód Patagoński.Wspinał się też na szczyty Afryki,Kaukazu,Alp,gór Iranu i Kurdystanu.Podczas wyprawy do Patagonii prowadził badania na rzekach Prekordylierów.W 1966 r.uczestniczył w ekspedycji badającej bagnisto-wodną pustynię Laguna Ibera pomiędzy rzekami Parana i Urugwaj.Badał kulturę i obyczaje Indian Araukanów-Mapuche.Po powrocie do Polski(w 1975 r.)był autorem licznych odczytów radiowych i publicznych,poświęconych swoim wyprawom.Członek honorowy Klubu Wysokogórskiego,Polskiego Związku Alpinizmu w Warszawie i licznych organizacji górskich za granicą.Jego żona,Regina Adamiecka(zm.2007 r.)była wieloletnim redaktorem Państwowego Instytutu Wydawniczego.
Twórczość

• Na szczytach Kordylierów(Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych,Warszawa–Lwów 1935 r.)
• W skale i lodzie(Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych,Lwów 1937 r.Czytelnik 1974 r.1982 r.ISBN 83-07-00364-4)
• Na szczyt świata(Gebethner i Wolff,Warszawa 1938 r.)
• Żołnierz z Monte Cassino.Album fotografij z terenu i okresu bitwy(Rzym 1945 r.reprint:Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1992 r.)
• Safari przez Czarny Ląd.Szkice z podróży po Kenii,Tanganice,Ugandzie i wyspie Zanzibar(Londyn,Wydawnictwo Gryf 1947 r.)
• Mas alto que los condores(Ed.Albatros,Buenos Aires 1954 r.)wydania polskie:Wyżej niż kondory(Sport i Turystyka 1959,1970,1977 r.Czytelnik 1984 r.ISBN 83-07-01105-1;1989 r.ISBN 83-07-01960-5)
• Życie Wielkiej Rzeki.Wyprawa wodami Iguazú i Paraná(1967 r.wyd.III:Czytelnik 1975,1977,1983 r.ISBN 83-07-00713-5;1988 r.ISBN 83-07-01621-5;tłumaczenia na rosyjski,hiszpański i rumuński)