Białogardzka Kolej Dojazdowa

Powstała 2 listopada 1905 r.kiedy to otwarto odcinek kolei wąskotorowej Świelino Białogard(32 km).16 września 1909 r.oddano do użytku nowo zbudowany odcinek Białogard Rarwino(20 km).Rok 1945 okazał się dla białogardzkiej wąskotorówki ostatnim.Wkraczająca na te tereny Armia Czerwona dokonała całkowitego demontażu torowisk oraz wywiozła do ZSRR cały tabor.W 1951 r.Pomorskie Koleje Dojazdowe(PKD)ponownie uruchomiły linię Świelino Białogard(32 km),a w 1952 r.Białogard Rarwino Lepino Sławoborze(30 km).W roku 1991,po wykolejeniu się pociągu towarowego,spowodowanego złym stanem technicznym torowiska,wstrzymano przewozy towarowe na linii Białogard Sławoborze.Na przełomie lat 80 i 90 XX wieku,jednolita do tej pory sieć PKD rozpadła się na trzy odrębne koleje:Koszalińską KD z siedzibą w Koszalinie,Gryficką KD z siedzibą w Gryficach oraz Stargardzką KD z siedzibą w Stargardzie Szczecińskim.W 1992 r.wstrzymano przewozy pasażerskie na trasie Białogard Sławoborze(30 km)oraz zlikwidowano lokomotywownię w Białogardzie.30 września 1996 zamknięto także odcinek Świelino Białogard(32 km).W roku 2008 został przywrócony ruch na krótkim odcinku.