Życiorys
Młodość
Urodził się 1 lutego 1907 w ubogiej,chłopskiej rodzinie,jako czwarte dziecko Józefa Kołodzieja i Apolonii z domu Smaś.Chrzest przyjął w kościele parafialnym w Bączalu Dolnym z rąk ks.Teofila Biesiadzkiego.Dzieciństwo spędził w rodzinnym Bączalu.Miał pięcioro rodzeństwa.W 1907 r.w niedzielę w czasie sumy w rodzinny dom Stanisława podczas burzy uderzył piorun.Matka w tym czasie była w kościele na mszy,dzieci były w domu z ojcem.Troje starszych dzieci ojciec wyprowadził z płonącego domu i wrócił po Stanisława,który leżał w kołysce.Ojciec uratował syna,ale sam został bardzo poparzony i odwieziony w stanie ciężkim do szpitala.Los tej rodziny był ciężki,ponieważ niedługo potem siostra Stanisława,Maria,zginęła w płomieniach w wieku dwunastu lat.Ojciec księdza Stanisława przez 1,5 roku brał czynny udział w I wojnie światowej.Powrócił z wojny schorowany,po czym zmarł w 1921 roku późniejszy ksiądz Stanisław miał wówczas zaledwie 14 lat.Stanisław uczęszczał do szkoły powszechnej w Bączalu Dolnym(obecnie Zespół Szkół Publicznych w Bączalu Dolnym),a następnie do gimnazjum w Jaśle.Później podjął studia w Seminarium Duchownym w Przemyślu.Jednym z jego przewodników duchowych na drodze do kapłaństwa był błogosławiony Jan Balicki rektor i wykładowca teologi dogmatycznej.
Kapłaństwo
Stanisław Kołodziej przyjął święcenia kapłańskie 19 czerwca 1932 roku,w wieku 25 lat m.in wraz z kolegą rocznikowym błogosławionym Władysławem Findyszem.Wyświecił go biskup przemyski Anatol Nowak.Uroczyste prymicje odbyły się w kościele w Bączalu Dolnym których dokonał ówczesny proboszcz parafii w Bączalu ks.Paweł Matuszewski.Posługę kapłańską pełnił najpierw w Domaradzu,potem w Białobrzegach(koło Łańcuta),Zręcinie,Leżajsku(funkcja administratora),Tuli głowach,a następnie w Parafii Farnej w Przeworsku oraz od 31 sierpnia 1939 do 14 lutego 1941 roku w Kobylanach koło Dukli.To właśnie tam został mianowany proboszczem po przeniesieniu swojego poprzednika ks.Józefa Niemca do Skalnika.Ksiądz Stanisław Kołodziej był gorliwym patriotą.Na plebanii i w kościele dawał schronienie partyzantom,przechowywał i przemycał polskich oficerów przez potajemne górskie przejścia do Austrii i Czech,prowadził także podziemny,potajemny nasłuch radiowy i koło ministrantów.Posługa proboszcza w Kobylanach nie trwała długo.
Męczeństwo i śmierć
13 lutego 1941 ks.Kołodziej wracający pieszo z Krosna,spotkał na drodze człowieka,który ostrzegł go by nie wracał na plebanię,gdyż okupanci o niego pytali.Mimo ostrzeżenia wrócił na plebanię.Rankiem 15 lutego 1941 w wyniku donosu nacjonalistów ukraińskich został aresztowany i wywieziony z plebanii.Skutego prowadzono do samochodu,który stał pod kościołem.Przywiązano go do samochodu,samochód prowadzony przez aresztantów jechał,a on upokorzony biegł za nim.Po chwili zatrzymali się,wepchnęli księdza Stanisława do środka i odjechali.W więzieniu w Jaśle przebywał sześć tygodni,był przesłuchiwany i katowany czego dowodem była pokrwawiona i poszarpana bielizna księdza odebrana z więzienia przez rodzinę.Następnie został przewieziony transportem z Krakowa 5 kwietnia 1941 do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau,gdzie otrzymał numer 11397 i tam więziono go kolejne 4 tygodnie.Rodzina księdza oraz jego przyjaciele i wierni z Kobylan podejmowali próby ratowania kapłana,ale zamiary te nie powiodły się.W czasie próby uwolnienia,ksiądz Kołodziej napisał list z Auschwitz do swojej matki w którym były słowa:„serwońskiemu się poprawiło”.W celi w której przebywał,widnieje do dziś dnia wydrapany napis na ścianie„ks.Stanisław Kołodziej”.Z Auschwitz został przewieziony 4 maja 1941 do obozu koncentracyjnego KL Dachau,gdzie nadano mu numer obozowy 25290.W listopadzie 1942 roku został wzięty do grupy 20 księży,(w której był również bł.Marian Konopiński)którym wstrzykiwano flegmonę sztuczną(choroba obozowa,którą wstrzykiwano więźniom w celu eksperymentowania),na skutek której z powodu dogłębnego wycieńczenia i braku odpowiednich lekarstw zmarł 17 grudnia 1942 i został spalony w obozowym krematorium.Z Dachau przyszło pismo do matki informujące o śmierci syna i spaleniu zwłok.
Beatyfikacja
Ks.Stanisław Kołodziej zaliczony jest do drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej których proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003 roku.24 maja 2011 w Pelplinie zakończył się etap diecezjalny,a wszystkie dokumenty przesłano do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.
Upamiętnienie
Osoba Sługi Bożego ks.Stanisława Kołodzieja została upamiętniona m.in:
- na tablicy pamiątkowej w Bazylice archikatedralnej Wniebowzięcia NMP i św.Jana Chrzciciela w Przemyślu
- na tablicy pamiątkowej wmurowanej 11 listopada 2010 w kościele parafialnym pw.Narodzenia NMP w Kobylanach
- w Księdze Martyrologium Duchowieństwa Polskiego(numer indeksowy:1113,s.55)złożonej w Kaplicy Pamięci Narodu o.Kordeckiego na Jasnej Górze
Drzewo genealogiczne
4.Maciej Kołodziej
2.Józef Kołodziej
5.Katarzyna Kurowska
1.Stanisław Kołodziej
6.Jan Smaś
3.Apolonia Smaś
7.Marianna Kramarz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz