piątek, 22 kwietnia 2016

Bolesław Nieczuja-Ostrowski

Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski ps.„Tysiąc”,„Bolko”,„Grzmot”,„Michałowicz”,„Burza”(ur.29 września 1907 w Haliczu,zm.13 lipca 2008 w Elblągu)polski dowódca wojskowy,generał brygady Wojska Polskiego,honorowy obywatel Wolbromia,Elbląga i Krakowa.
Życiorys
Urodził się 29 września 1907 w Haliczu,w województwie stanisławowskim,w rodzinie Michała i Anieli z d.Frank.Naukę w zakresie szkoły średniej pobierał w Gimnazjum Koedukacyjnym Towarzystwa Prywatnego Gimnazjum w Przeworsku.Egzamin dojrzałości zdał w 1927 r.Działał w harcerstwie dochodząc do funkcji Komendanta Hufca ZHP w Przeworsku.W 1931 r.ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej.Służbę rozpoczął w 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu.Następnie został wykładowcą w szkole podchorążych rezerwy w Zambrowie i Ośrodku Wyszkolenia Rezerw Piechoty w Różanie.Wziął udział w wojnie obronnej z 1939 r.zgodnie z planem mobilizacji objął dowództwo kompanii w 115 Pułku Piechoty(Rezerwowym).Za zasługi we wrześniu 1939 r.odznaczony został Krzyżem Walecznych.Dostał się do niewoli niemieckiej,z której uciekł,po czym zaangażował się w działalność Związku Walki Zbrojnej we Lwowie,a następnie na terenie Podkarpacia i ziemi krakowskiej.Został szefem uzbrojenia w Komendzie Okręgu Krakowskiego ZWZ.Zorganizował tam konspiracyjną produkcję broni,która otrzymała kryptonim„Ubezpieczalnia”.W 1943 r.został awansowany do stopnia majora oraz odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.W 1944 r.został mianowany dowódcą 106 Dywizji Piechoty Armii Krajowej kryp.„Dom”,walczył na terenie Małopolski.Za zasługi awansowano go do stopnia podpułkownika ze starszeństwem od 11 listopada 1944 r.oraz odznaczono Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.Po rozwiązaniu dywizji wyjechał wraz z grupą byłych żołnierzy do Elbląga.Osiedlili się w Pogrodziu k.Elbląga,gdzie zorganizowano Spółdzielnię Gospodarczo-Społeczną.Zrzeszała ona byłych żołnierzy AK i ich rodziny.W 1949 r.został aresztowany.Dwukrotnie został skazany na karę śmierci.W więzieniu spędził 7 lat.Przez kolejne lata prześladowany był za działalność w Armii Krajowej.W 1991 r.został wyróżniony awansem na stopień generała brygady,a rok później otrzymał honorowe obywatelstwo Elbląga.3 maja 2006 Bolesław Nieczuja-Ostrowski,otrzymał od prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.Za zasługi na rzecz Kościoła katolickiego został uhonorowany odznaczeniem papieskim„Pro Ecclesia et Pontifice”.W 1999 r.został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est.29 września 2007 generał Bolesław Nieczuja-Ostrowski obchodził swoje 100 urodziny.Na uroczystościach urodzinowych byli m.in.bp Jan Styrna,wiceprezydent miasta Witold Wróblewski,Leonard Krasulski,Jerzy Wcisła,Sławomir Sadowski.Generał otrzymał list z życzeniami od dotychczasowego Prezesa Rady Ministrów Jarosława Kaczyńskiego.Gen.Bolesław Nieczuja-Ostrowski zmarł 13 lipca 2008 w Elblągu w wieku 101 lat.Pogrzeb generała odbył się 18 lipca 2008 i rozpoczął się mszą święta żałobną w Katedrze św.Mikołaja w Elblągu,którą celebrował biskup pomocniczy elbląski Józef Wysocki i biskup polowy Wojska Polskiego gen.dyw.Tadeusz Płoski.Po uroczystej mszy ciało generała zostało pochowane na Cmentarzu Komunalnym Agrykola.
Życie prywatne
Był żonaty z Bronisławą Marią z d.Paklikowską(1909–1988),urodzoną we Lwowie.Mieli troje dzieci,Wandę,Michała i Tadeusza.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz