Ur.20 stycznia 1907 w Dwikozach k.Sandomierza,zm.9 stycznia 1942 w Dachau polski duchowny katolicki,błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Życiorys
Jego rodzicami byli Michał i Eufrozyna z domu Jarzyna.Rodzice pochodzili z Połańca.Szkołę powszechną ukończył w Górach Wysokich.Świadectwo dojrzałości otrzymał po ukończeniu Gimnazjum w Sandomierzu.W 1923 r.wstąpił do sandomierskiego Seminarium Duchownego,a w sierpniu 1929 r.uzyskał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Pawła Kubickiego.Nominowany na prefekta szkoły powszechnej im.Jana Kochanowskiego w Radomiu poświęcił tej pracy 13 lat,aż do aresztowania w styczniu 1941 r.W czasie wojny uczył na tajnych kompletach,prowadził religię w szkołach powszechnych.Ponadto oddał się pracy charytatywnej.Opiekował się ochronką założoną dla dzieci ofiar wojny.Po pacyfikacji wsi Nadolna zaopiekował się sierotami,sprowadzając je do ochronki w Radomiu.W styczniu 1941 r.został aresztowany przez Gestapo wraz z bratem ks.Stefanem.Przewieziono go do więzienia przy ulicy Kościuszki,gdzie był torturowany.Następnie przetransportowany do więzienia w Skarżysku-Kamiennej,a dalej drogą kolejową do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau,gdzie otrzymał numer obozowy 10443.W kwietniu 1941 r.przewieziono go do obozu w Dachau i nadano numer 25280.W obozie stracił brata.
W liście do rodziny napisał:
„Stefcio zmarł na moich rękach”.
Ksiądz Kazimierz,według opinii współwięźniów,został stracony powieszony lub rozstrzelany 9 stycznia 1942 w Dachau.Został beatyfikowany 13 czerwca 1999 r.przez Jana Pawła II w grupie 108 błogosławionych męczenników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz