Biografia
Jego ojciec Jan pochodził z okolic Tarnobrzega,natomiast matka Karolina z domu Golonka spod Limanowej.Od roku 1923 latem uprawiał wspinaczkę górską,natomiast zimą narciarstwo.Był mistrzem(1927,1928 r.) i wicemistrzem(1932,1933 r.)Polski w sztafecie narciarskiej 5×10 km.Na igrzyskach olimpijskich w 1928 r.zajął 24 miejsce w kombinacji norweskiej.Po zakończeniu kariery zawodniczej(na skutek poważnego upadku na skoczni narciarskiej)poświęcił się taternictwu.Największe jego sukcesy w tej dziedzinie miały miejsce w latach 30.Do jego partnerów wspinaczkowych początkowo należeli m.in.Witold Henryk Paryski,Jan Sawicki,Bronisław Czech i Jan Gnojek.W późniejszym okresie uprawiał taternictwo w towarzystwie wspinaczy różnych narodowości:spiskimi Niemcami,Węgrami,Słowakami i Polakami,m.in.Zoltánem Brüllem,Istvánem Zamkovszkym czy Wojciechem Hudymą.Często w wyprawach brał udział w charakterze przewodnika,jednak uprawnienia uzyskał dopiero w 1937 r.Jako pierwszy przeszedł około 50 dróg w Tatrach,powtórzył też wiele spośród najtrudniejszych przejść innych wspinaczy.Jako instruktor taternictwa niektóre ściany przechodził nawet kilkudziesięciokrotnie.Znany był z lekkiego stylu wspinania się i z bardzo dobrej orientacji w terenie wysokogórskim.Na nartach uczestniczył w wielu tatrzańskich wyprawach,takich jak zjazd z Wagi do Doliny Białej Wody.Wyjątkowym wydarzeniem pomiędzy licznymi sukcesami była nieudana wycieczka przez Polski Grzebień,podczas której zabłądził we mgle i w lawinie doznał poważnej kontuzji.Był pierwszą osobą bez góralskiego pochodzenia,która zdała egzamin Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego na przewodnika tatrzańskiego II klasy.To wydarzenie w czerwcu 1937 r.wzbudziło wielkie kontrowersje wśród społeczności Zakopanego.W 1938 r.Motyka zdobył uprawnienia przewodnika I klasy.Stanisław Motyka był też aktywnym działaczem na rzecz rozwoju taternictwa,w 1939 r.objął kierownictwo Szkoły Turystyki i Taternictwa na Hali Gąsienicowej.Publikował opisy nowych dróg,m.in.w„Taterniku” i „Krzesanicy”.Ponadto był autorem fotografii dokumentujących wspinaczki oraz karykatur,pisał też wiersze na temat Tatr.Bardzo mało z tej twórczości jest zachowane.Na początku II wojny światowej Motyka zajmował się transportowaniem osób na Słowację i Węgry.Był poszukiwany przez gestapo,ukrywał się w Warszawie,a następnie przez Zakopane i Tatry uszedł na Węgry,gdzie zatrzymał się w obozie polskich uchodźców w Leányfalu koło Szentendre.Tam w wieku 35 lat utonął w Dunaju,został pochowany w pobliskim Pócsmegyer.Jego grób nie zachował się do dzisiejszych czasów.Miał braci Juliana i Aleksandra,także jego kuzyn Mieczysław Motyka był przewodnikiem i instruktorem narciarskim.Z kolei stryjeczny brat Stanisława,Zdzisław Motyka,był narciarzem i olimpijczykiem.
Wybrane pierwsze przejścia w Tatrach
- 1929 r.Filarem Leporowskiego na Kozi Wierch i dalej żlebem na Kozią Przełęcz Wyżnią
- 1930 r.środkiem północno-wschodniej ściany Żłobistego Szczytu,z Janem Sawickim
- 1932 r.środkiem południowej ściany Małego Lodowego Szczytu,z Sawickim
- 1932 r.wschodnim kominem Wyżniej Basztowej Przełęczy,z Sawickim
- 1932 r.południowo-zachodnią ścianą Ostrego Szczytu,z Sawickim
- 1932 r.zachodnią ścianą Łomnicy,z Sawickim
- 1932 r.trawersem południowej ściany Zamarłej Turni,z Sawickim
- 1934 r.południowo-wschodnim uskokiem Zadniego Mnicha
- 1934 r.południowym filarem Ostrego Szczytu
- 1935 r.południowo-zachodnią ścianą Wschodniego Szczytu Żelaznych Wrót
- 1936 r.południową ścianą Wschodniego Szczytu Wideł
- 1936 r.wschodnią ścianą Wysokiej
- 1936 r.zachodnią ścianą Kozich Czub
- 1938 r.południową ścianą Małego Kołowego Szczytu
- 1938 r.Kominem Świerza w zachodniej ścianie Kościelca
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz