Życiorys
Maturę uzyskał w gimnazjum w Lublinie.Początkowo studiował na Politechnice Lwowskiej,a następnie w Wiedniu.Studia ukończył jednak dopiero w 1922 r.uzyskując w Politechnice Lwowskiej dyplom inżyniera elektrotechnika.W sierpniu 1914 r.wstąpił w szeregi Legionów Polskich.W trakcie służby był zastępcą szefa łączności w Komendzie Legionów,a także referentem telefonicznym w dowództwie I Brygady.Po kryzysie przysięgowym powrócił do Łodzi i pracował zawodowo.Do Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo w listopadzie 1918 r.W latach 1919–1921 brał udział w wojnie z bolszewikami jako szef łączności Frontu Litewsko-Białoruskiego,a w okresie bitwy warszawskiej szef służby łączności sztabu Naczelnego Wodza.Po zakończeniu wojny pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie WP.W latach 1920-1922 był organizatorem Wojsk Łączności na terenie Okręgu Generalnego"Łódź".Od 1922 r.zajmował stanowisko szefa Wydziału Wojsk Łączności Departamentu VI Technicznego Ministerstwa Spraw Wojskowych.W 1924 r.był oficerem nadetatowym Pułku Radiotelegraficznego w Warszawie.26 lipca 1926,po przewrocie majowym,objął obowiązki komendanta Obozu Szkolnego Wojsk Łączności w Zegrzu i sprawował je do 1 października 1927.W latach 1927-1933 pełnił służbę w Departamencie VI Inżynierii M.S.Wojsk.a później był dowódcą 1 Grupy Łączności w Warszawie.Od 16 listopada do 31 grudnia 1932 przydzielony został na stanowisko kierownika III pięciomiesięcznego kursu informacyjnego dla oficerów sztabowych łączności przy Ministerstwie Poczt i Telegrafów z równoczesnym pełnieniem swoich obowiązków służbowych.Od 1 stycznia do 15 kwietnia 1933 przydzielony został do dyspozycji ministra poczt i telegrafów.Z dniem 15 kwietnia 1933 przeniesiony został w stan nieczynny,bez prawa do poborów.W V kadencji był senatorem powołanym przez Prezydenta RP.W latach 1933-1939,po śmierci Ignacego Boernera,piastował tekę ministra poczt i telegrafów w pięciu kolejnych gabinetach.W związku z objęciem tej funkcji odszedł do rezerwy.Od września 1939 do września 1944 r.internowany wraz z rodziną w Baile Herculane w Rumunii.Po wojnie powrócił do Polski i zamieszkał w Łodzi.
Awanse
- chorąży 28 kwietnia 1916
- podporucznik 1 grudnia 1916
- porucznik
- kapitan
- major 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919
- podpułkownik 31 marca 1924 ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 2 lokatą w korpusie oficerów zawodowych łączności
- pułkownik 1939 r.ze starszeństwem z 1935 r.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych dwukrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz