Wacław Ekielski

Pseud.Bosy,Ignac(ur.4 sierpnia 1890 w Żyrardowie,zm.26 czerwca 1957 w Łodzi)polski robotnik,urzędnik,działacz komunistyczny.Syn Juliana,w 1904 r.skończył szkołę podstawową i został uczniem stolarskim,później stolarzem.W XII 1905 r.aresztowany na 6 tygodni za udział w strajku terminatorów,po zwolnieniu przeniósł się do Warszawy,gdzie wstąpił do Socjaldemokratycznego Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Drzewnego.Od 1907 r.w Łodzi,gdzie nadal był stolarzem i działał w związkach zawodowych,w latach 1909-1912 w Sosnowcu,skąd po strajku w fabryce mebli ubył do Krakowa,gdzie wstąpił do SDKPiL.W 1914 r.został wydalony z Galicji i odstawiony do granicy z Królestwem Polskim przez władze austriackie.Ponownie osiadł w Łodzi,a VIII 1914 r.wyjechał do Piotrogrodu,gdzie pracował m.in.w fabryce samolotów.w 1915 r.był jednym z przywódców strajku w tej fabryce,po czym w obawie przed represjami wyjechał do Mikołajowa,gdzie pracował w zakładach budowy okrętów.Z tych samych powodów w 1916 r.przeniósł się do Symferopola na Krymie,gdzie również pracował w fabryce samolotów.W 1917 r.był współorganizatorem symferopolskiej grupy SDKPiL,od IV 1917 r.członek Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich(RDRiŻ)w Symferopolu.Brał udział w obradach pierwszej konferencji bolszewickich organizacji guberni taurydzkiej 15 X 1917 w Symferopolu.W 1918 r.uczestniczył w walkach na Krymie przeciw wojskom antykomunistycznym.W XI 1918 r.wrócił do kraju i został funkcjonariuszem SDKPiL,a potem KPRP w Warszawie.Brał udział w I(założycielskim)Zjeździe KPRP/KPP.W I 1919 r.oddelegowany przez władze partyjne do Sosnowca do pracy w Radzie Delegatów Robotniczych(RDR),od 22 I 1919 członek Komitetu Wykonawczego RDR Zagłębia Dąbrowskiego.Członek Komitetu Okręgowego(KO)KPRP w Zagłębiu.Niedługo potem odwołany przez KC KPZP do Warszawy,w VI 1919 r.aresztowany na IV Naradzie Większych Rad Delegatów Robotniczych i Chłopskich(RDRiCH) i uwięziony na Mokotowie, później w Białymstoku.Zwolniony w 1920 r.przeniósł się do Łodzi,gdzie był członkiem KO KPRP i Komitetu Łódzkiego(KŁ)KPRP.18 II 1921 aresztowany wraz z całym KŁ i 3 XII 1921 skazany na 4 lata więzienia,po apelacji 7 VII 1922 zwolniony z braku dowodów obciążających.Później działał w związkach zawodowych robotników drzewnych.W 1924 r.zaprzestał aktywnej działalności w partii komunistycznej,był stolarzem w Zarządzie Miejskim w Łodzi.W latach 1934-1939 w Warszawie,w 1939 r.wrócił do Łodzi.W 1944 r.aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie Mauthausen-Gusen,skąd wrócił w VI 1945 r.Wstąpił do PPR,potem PZPR.W latach 1945-1956 pracował w Łodzi najpierw w Lotniczych Warsztatach Doświadczalnych,potem był dyrektorem Miejskiego Przedsiębiorstwa Produkcji Pomocniczej.Równocześnie wiceprzewodniczący Miejskiej Rady Narodowej(MRN) i (od 1949 r.)sekretarz Zarządu Związku Zawodowego Pracowników Samorządowych i Instytucji Użyteczności Publicznej w Łodzi.Od 1956 r.na emeryturze.Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi(1947 r.) i Medalem 10-lecia Polski Ludowej(1955 r.)Pochowany na Cmentarzu Doły.