Przed wielką wojną
Był synem nauczyciela Józefa Żulińskiego,powstańca z 1863 roku i Łucji z domu Gross,wnukiem żołnierza Powstania listopadowego 1831 r.Od najmłodszych lat życia wychowywany był w duchu miłości od stu lat wyczekiwanej Ojczyzny.Od 1900 r.uczęszczał do V Gimnazjum we Lwowie.Należał do tajnego kółka samokształceniowego,redagował gazetkę szkolną,a w 1906 r.uczestniczył w strajku szkolnym.Egzamin dojrzałości złożył rok później.W tym samym roku podjął studia na wydziale chemii Politechniki Lwowskiej.W kolejnym roku zmienił plany i przeniósł się na wydział lekarski Uniwersytetu Lwowskiego.Dyplom uzyskał w grudniu 1913 r.Od samego początku istnienia Związku Strzeleckiego należał do najaktywniejszych jego członków.Ukończył kurs oficerski Związku Walki Czynnej i został przez Józefa Piłsudskiego wyróżniony znakiem oficerskim„Parasol”jako jedna z 64 osób.Wkrótce po tym z rozkazu Piłsudskiego wyjechał najpierw do Warszawy,a potem do Zagłębia Dąbrowskiego z zadaniem agitowania do idei socjalistycznych głoszonych przez PPS i zakładania komórek Związku Strzeleckiego na tamtym terenie.Na początku 1914 r.zostaje mianowany komendantem Związku Strzeleckiego w Zagłębiu Dąbrowskim.Pod koniec czerwca 1914 r.podjął pracę zarobkową jako lekarz w Mikołowie.
I wojna światowa Legiony,POW
Po ogłoszeniu mobilizacji stawił się w Krakowie,gdzie objął funkcję adiutanta Piłsudskiego.Wziął udział w kampanii kieleckiej i walkach nad Wisłą.Po utworzeniu Legionów otrzymał stopień podporucznika piechoty(9 października 1914).Cztery dni później zostaje mianowany przez Piłsudskiego pierwszym komendantem utworzonej w sierpniu celu walki z zaborcą rosyjskim Polskiej Organizacji Wojskowej.22 października przybył do Warszawy.Tutaj tworzył podwaliny organizacji,głównie na bazie dawnych współpracowników z PPS oraz Drużyn Strzeleckich.Rozwijał działalność organizacji w Warszawie i okolicy,Radomiu,guberni lubelskiej i siedleckiej,a także w Wilnie i Grodnie.Współpracował z Janem Bielawskim i Tomaszem Arciszewskim,tworząc na początku listopada 1914 r.Oddział Lotny Wojsk Polskich.Jako komendant POW dokonał zaprzysiężenia oddziału i mianował na jego pierwszego dowódcę Jana Bielawskiego.Uczestniczył w kilku akcjach zbrojnych przeprowadzonych przez Oddział,m.in.pod Grodziskiem,w Warszawie,pod Tłuszczem.Uczestniczył także w maju 1915 r.w brawurowej akcji w fortach Brześcia zaplanowanej i kierowanej przez Józefa Korczaka.Po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie,zorganizował tzw.batalion warszawski jako uzupełnienie I Brygady i 22 sierpnia wyruszył z nim na front.2 września został mianowany dowódcą 2 kompanii VI batalionu.Razem ze swoją kompanią uczestniczył w ciężkich walkach na Wołyniu.29 października 1915 w czasie walk pod Kamieniuchą został ciężko ranny w brzuch.Przewieziony do szpitala w Sewerynówce,zmarł 5 listopada 1915.Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Pośmiertnie został odznaczony:
- Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości z Mieczami
- Krzyż Walecznych dwukrotnie
We wrześniu 1935 roku fragment ulicy Żurawiej w Warszawie pomiędzy ulicą Marszałkowską a Poznańską otrzymał nazwę ulicy T.Żulińskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz