Maciej Bernard

Pseud.Biskupski,Chudzik,Doroszyński,Zachar(ur.24 lutego 1889 w Starym Skałacie,zm.28 grudnia 1961 we Wrocławiu)polski działacz komunistyczny i związkowy.Urodzony w biednej chłopskiej rodzinie,od 1902 r.pracował jako parobek.W 1911-1918 służył w austriackiej armii,w XI 1918-IX 1919 w WP.W 1920 r.osiadł we Lwowie,gdzie został robotnikiem budowlanym,potem pracownikiem młyna.W I 1920 r.wstąpił do PPS,po 2 miesiącach przeszedł do KPZU.Zorganizował oddział Związku Zawodowego Pracowników Młynarskich,włączonego później do Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Spożywczego w Polsce.W 1926-1928 sekretarz Komitetu Dzielnicowego(KD)KPZU dzielnicy gródeckiej we Lwowie,od 1927 r.działacz Związku Zawodowego Czeladzi i Uczniów Ciesielskich.W 1928 r.kandydował do Senatu z listy komunistycznej.W 1929 r.aresztowany i uwięziony na pół roku.W lipcu 1930 r.wziął udział w V Kongresie Czerwonej Międzynarodówki Związków Zawodowych w Moskwie,po powrocie uczestniczył w akcji przedwyborczej w wyborach do Sejmu w 1930 r.jako przewodniczący Komitetu Wyborczego Jedności Robotniczej.W III 1931 r.brał udział w konferencji Lewicy Związkowej w Warszawie,w VII 1931 r.aresztowany we Lwowie,był sądzony w tzw.procesie łuckim,został skazany na 2 lata więzienia i utratę praw publicznych na 10 lat.Podczas odbywania kary był starostą komuny więziennej w lwowskich Brygidkach,zorganizował 12-dniowy strajk głodowy więźniów-komunistów.Po zwolnieniu wznowił działalność komunistyczną,we XI 1933 r.został członkiem Centralnego Wydziału Zawodowego przy KC KPZU i Komitetu Okręgowego(KO)KPZU we Lwowie.W 1934 r.dwukrotnie więziony łącznie przez 6 miesięcy.W III-VIII 1935 r.funkcjonariusz KPZU w Borysławiu,potem działacz ruchu zawodowego robotników budowlanych we Lwowie,zorganizował wiele strajków.Pracownik robót kanalizacyjnych.W III 1937 r.aresztowany i osadzony na rok w areszcie śledczym.Łącznie w latach 1919-1939 był aresztowany 17 razy.W 1939-1941 kierownik oddziału komunalnego,potem przewodniczący Rady Miejskiej w Skałacie.W VI 1941 r.ewakuowany w głąb ZSRR,przez 3 lata pracował w kołchozie w obwodzie woroneskim.W IV 1944-XII 1945 członek Zarządu Rejonowego ZPP w Krasnoarmiejsku,potem przewodniczący Zarządu Obwodowego ZPP w Saratowie.Od 15 VI 1946 przez 3 tygodnie był p.o.pełnomocnika Polskiej Delegacji przy Polsko-Sowieckiej Komisji Mieszanej ds.Repatriacji.W VII 1946 r.wrócił do kraju i podjął pracę w Komitecie Wojewódzkim(KW)PPR we Wrocławiu;pracownik Komisji Kontroli Partyjnej i Wydziału Organizacyjnego KW i etatowy sekretarz POP PPR/PZPR.Od 1957 r.na rencie dla zasłużonych.Odznaczony m.in.Orderem Sztandaru Pracy II klasy i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski(1955 r.)