Władysław Siemaszko

Pseudonim Wir(ur.8 czerwca 1919 w Kurytybie)polski prawnik,działacz kresowy,badacz tragedii polskiej ludności na Wołyniu w okresie II wojny światowej.

Życiorys
Syn polskiego dyplomaty.Mieszkał na Wołyniu w latach 1924–1944.W 1940 r.skazany przez sąd sowiecki na karę śmierci(zamienioną później na 10 lat łagru).Osadzony w więzieniu w Łucku do czerwca 1941 r.uniknął masowej egzekucji przeprowadzonej przez NKWD.W latach 1942–1944 walczył w AK jako oficer 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty.W 1945 r.aresztowany ponownie przez władze radzieckie,a następnie przekazany polskim władzom komunistycznym.W więzieniu przebywał do 1948 r.Po wojnie ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.Do chwili przejścia na emeryturę pracował jako radca prawny.W 1984 r.po opublikowaniu w czasopiśmie"Nurt"artykułu Jerzego Tomaszewskiego,w którym autor oskarżył Armię Krajową o mordowanie ukraińskich cywilów środowisko kombatanckie żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji AK przystąpiło do zbierania relacji świadków na temat wydarzeń z okresu 1943–1944.Efektem zainicjowanych wtedy prac dokumentacyjnych były publikacje Władysława Siemaszko oraz jego córki Ewy Siemaszko dotyczące zbrodni popełnionych przez ukraińskich nacjonalistów na Polakach na Wołyniu.Jego opracowanie wydane w 1990 r.Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich dokonane na ludności polskiej na Wołyniu 1939–1945 napisane wraz z J.Turowskim zostało krytycznie ocenione przez Andrzeja Leona Sowę,krytyczne uwagi do książki"Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945"miał również ukraiński historyk Ihor Iljuszyn.Z kolei opracowanie to pozytywnie oceniają polscy historycy Grzegorz Hryciuk i Grzegorz Motyka.Entuzjastyczną ocenę wystawił mu także Ryszard Szawłowski.Niejednokrotnie osobiście świadczył pomoc na rzecz Polaków zamieszkujących Wołyń,poprzez dostarczanie im niezbędnych pomocy materialnych.
Odznaczenia i nagrody

• Medal Polonia Mater Nostra Est(2002 r.)
• Nagroda Literacka im.Józefa Mackiewicza wraz z córką Ewą za monografię Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945(2002 r.)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej(2007 r.)
• Medal Pro Memoria wraz z córką Ewą(2010 r.)
• Nagroda Kustosza Pamięci Narodowej wraz z córką Ewą(2011 r.)