Kajetan Amirowicz

Ur.24 kwietnia 1862 w Tyśmienicy,zm.1935 r.w Krynicy pułkownik Cesarskiej i Królewskiej armii,tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Młodość,służba w austriackiej armii
Syn Wincentego i Marii.Ukończył gimnazjum i dwa kursy seminarium nauczycielskiego w Stanisławowie.Od 1884 roku w armii austriackiej.Absolwent dwuletniej wiedeńskiej szkoły dla oficerów zawodowych i 8-miesięcznego kursu dla oficerów sztabowych.Służył jako oficer sztabowy m.in.w 19 Pułku Piechoty Landwehry.W 1913 roku mieszkał we Lwowie przy ul.Zielonej 35.Odznaczony m.in.dwukrotnie Wojskowym Medalem Zasługi,Orderem Franciszka Józefa 3 klasy.
Służba w WP,późniejsze losy
Do WP wstępuje w październiku 1918 roku.31 października 1918 roku jako najstarszy stopniem Polak obejmuje stanowisko komendanta polskiej załogi Tarnowa.Od czerwca 1919 roku w Warszawie,początkowo w komisji opracowującej ustawę dyscyplinarną.Następnie członek Rady Wojennej Komisji Likwidacyjnej.Przez kilka miesięcy kierownik Oddziału V DOGen.Warszawa.Później członek komisji rehabilitacyjnej dla oficerów sztabowych przy DOGen.Warszawa.W maju 1921 roku przeniesiony w stan spoczynku,w 1922 roku awansowany do stopnia tytularnego generała brygady.Zmarł w 1935 roku w Krynicy,pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.Żonaty z Zofią Monne.
Awanse

• chorąży 1886 r.
• major 1913 r.
• podpułkownik 1915 r.
• pułkownik 1918 r.
• tytularny generał brygady 1922 r.(WP)