Pod Picadorem

Kawiarnia artystyczna otwarta 29 listopada 1918,mieszcząca się początkowo przy Nowym Świecie nr 57 w Warszawie,później w piwnicy Hotelu Europejskiego,znana jako miejsce spotkań grupy literackiej Skamander.Organizatorem lokalu był poeta Tadeusz Raabe,natomiast założycielami poeci skupieni wokół miesięcznika„Pro Arte et Studio”:Jan Lechoń,Antoni Słonimski i Julian Tuwim.Dekoracje wnętrza wykonali Romuald Kamil Witkowski i Aleksander Świdwiński.W intencjach założycieli kawiarnia była realizacją ideału nowego typu sztuki ośmieszającej i de konstruującej konwencję"koturnowości"poezji Młodej Polski oraz niwelującej dystans między poetami a zwykłymi ludźmi.Otwarcie kawiarni zostało poprzedzone kampanią reklamową,która szokowała warszawiaków(odwoływanie się do powstających w tamtym czasie w Rosji kawiarni literackich,potraktowanie poezji jako towaru,który należy reklamować).Za wejście żądano 5 marek,a specjalny cennik regulował wszelkie kontakty między artystą a widzem(np.objaśnienie przeczytanego utworu kosztowało 75 marek).Do stałego grona pikadorczyków należeli:poeci:Lechoń,Słonimski,Tuwim,Iwaszkiewicz,potem Wierzyński,malarze:Świdwiński i Witkowski,oraz pisarze starszego pokolenia Feliks Przysiecki i Grzegorz Glass.Stałymi bywalcami(po stronie publiczności)byli Stefan Żeromski,Wacław Berent,Bolesław Leśmian i Leopold Staff.Oprócz wierszy deklamowanych na specjalnym podium odczytywano satyry polityczne,odwołujące się do spraw powstającego właśnie polskiego państwa,oraz satyry antymieszczańskie.Na początku lutego 1919 roku pikadorczycy połączyli się z klubem futurystów i przenieśli się do podziemi Hotelu Europejskiego(róg ul.Czystej i placu Saskiego dziś Ossolińskich i placu marsz.J.Piłsudskiego),do którego wchodziło się przez sklep gastronomiczny Kubina.Futuryści ogłaszali się w prasie jako Klub Futurystów Polskich"Czarna Latarnia"lub Cech Poetów.22 lutego 1919 roku do kawiarni wkroczyła policja po otrzymaniu"wiadomości anonimowej,jakoby w klubie futurystów odbywały się zebrania bolszewickie i,że znajduje się tam skład broni".Szczegółowa rewizja nie dała żadnych rezultatów,jednak ze względu na obowiązującą w tamtym czasie godzinę policyjną uczestnicy spotkania zostali odwiezieni na komisariat.Autorem anonimu okazał się później Tadeusz Dymowski.Kawiarnia w nowym miejscu istniała zaledwie kilka miesięcy w drugiej połowie kwietnia 1919 roku została ostatecznie zamknięta.Jednak sympatia pomiędzy futurystami a skamandrytami trwała jeszcze dwa lata.Przerwana została dopiero wówczas,gdy Skamander zdobył dominującą pozycję w życiu literackim,a futuryści ogłosili swój program artystyczny.