Życiorys
Kształcił się w I Gimnazjum w Nowym Sączu gdzie przyjaźnił się m.in.z późniejszym wynalazcą Janem Szczepanikiem oraz poetą i tłumaczem Franciszkiem Mirandolą.Działał w tajnym ruchu niepodległościowym na obszarze Galicji.Od 1887 r.służył w cesarskiej i królewskiej Armii.W 1890 r.ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu i jako oficer zawodowy przeszedł kolejne szczeble dowódcze i sztabowe.Podpułkownik z 1911 r.W 1913 r.objął dowództwo 32 Pułku Artylerii Polowej na czele którego walczył na froncie rosyjskim i włoskim.Pułkownik z 1914 r.W 1916 r.na stanowisku dowódcy artylerii dywizji piechoty,potem korpusu piechoty.Później dowódca 50 Brygady Artylerii i specjalnej grupy artyleryjskiej,odznaczył się w walkach,otrzymał wysokie nagrody i ordery.Od 10 lutego do 1 maja 1917 przebywał w Warszawie,w przewidywaniu objęcia dowództwa nad artylerią Legionów Polskich.Ponieważ nie został wyznaczony na to stanowisko,w pierwszej dekadzie maja powrócił na front włoski,gdzie objął dowództwo XVIII Brygady Artylerii Polowej.W listopadzie tego roku przez dwa tygodnie dowodził brygadą piechoty.6 lutego 1918 awansowany na generała majora ze starszeństwem z 1 listopada 1917 i wyznaczony na stanowisko dowódcy artylerii IX Korpusu.W następnym miesiącu został komendantem IX Brygady Górskiej.W czerwcu 1918 r.przez kilka dni dowodził 18 Dywizją Piechoty.Na początku października tego roku ponownie,tymczasowo,objął dowództwo tej dywizji.3 listopada lekko ranny dostał się do niewoli angielskiej.Zwolniony z niewoli,5 grudnia przybył do Krakowa.W grudniu 1918 r.został przyjęty do Wojska Polskiego i wyznaczony na dowódcę Okręgu Generalnego„Łódź”.Stanowiska nie objął,a 21 grudnia 1918 został dowódcą Okręgu Generalnego„Lublin”.5 stycznia 1919 stanął na czele Grupy Operacyjnej"Bug",na czele której walczył w Małopolsce Wschodniej i Galicji.10 stycznia wkroczył do Lwowa,przełamując pierścień okrążenia ukraińskiego na południu miasta,na odcinku od Brzuchowic do Dublan.Od marca do grudnia 1919 r.szef Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu.Następnie znowu na froncie wschodnim: grudzień 1919–kwiecień 1920 r.dowódca 13 Dywizji Piechoty,kwiecień–maj 1920 r.dowódca Dywizji Jazdy na froncie ukraińskim,w czasie walk odwrotowych 6 i 1 Armii.Lipiec-wrzesień 1920 r.członek polskiej delegacji w sprawie rozejmu z Rosją Sowiecką,wrzesień 1920–wrzesień 1921 r.szef Naczelnej Kontroli Wojskowej.1 stycznia 1920 Józef Piłsudski,jako Naczelny Wódz,mianował go członkiem Kapituły tymczasowej orderu„Virtuti Militari” i nadał mu Krzyż Srebrny tego orderu.25 września 1921 został wyznaczony na stanowisko dowódcy Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie.3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 8 lokatą w korpusie generałów.10 lipca 1926 roku mianowany został Inspektorem Armii.13 maja 1932 roku został zwolniony ze stanowiska inspektora armii,a z dniem 31 lipca 1932 roku przeniesiony w stan spoczynku.Osiadł w Warszawie.Zmarł w poniedziałek 5 marca 1934 roku,w godzinach wieczornych,w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie,po dłuższej chorobie.Autor wspomnień(Pamiętniki,wyd.Lwów 1938 r.)Brat znanego geografa,profesora Eugeniusza Romera.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari(1920 r.)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski(1930 r.)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski(2 maja 1923)
- Krzyż Walecznych czterokrotnie(po raz pierwszy 1921 r.)
- Złoty Krzyż Zasługi 17 marca 1930„za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych 12 maja 1936
- Order Leopolda(Austria)
- Order Korony Żelaznej II i III klasy(Austria)
- Wielka Wstęga Orderu Korony(Rumunia)
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi(Węgry)
- Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej(Francja)
- Komandor Orderu Legii Honorowej(Francja)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz