Życiorys
Ojciec Jerzy Tomziński pochodzi z rodziny wielodzietnej,będąc synem rolników Piotra i Anny z d.Kulej.W rodzinnej miejscowości zetknął się z ojcami paulinami,(m.in.o.Pawłem Kosiakiem czy o.Damianem Sikorskim)którzy byli częstymi gośćmi wielopokoleniowej,pobożnej rodziny o.Jerzego,pobliskiej Jasnej Górze,Przystajni,skąd widoczna jest jej wysmukła wieża.W atmosferze kultu maryjnego,pielęgnowanego szczególnie przez dziadka o.Jerzego zaczęła się jego droga zawierzenia Bożym planom w cierpliwości,łagodności i pokorze.Po ukończeniu z wynikiem bardzo dobrym szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości kształcił się następnie w Gimnazjum im.Augustyna Kordeckiego Zakonu Paulinów na Skałce w Krakowie,gdzie ujawniły się jego zdolności(m.in.muzyczne,grał na skrzypcach,organach i trąbce).Po ukończeniu gimnazjum,idąc za głosem powołania 5 sierpnia 1935 wstąpił do paulińskiego nowicjatu,który odbył pod kierunkiem o.Stanisława Nowaka OSPPE.Po ukończeniu nowicjatu,6 sierpnia 1936 złożył pierwsze śluby zakonne(czasowe)w Leśnej Podlaskiej,po których powrócił do Krakowa,gdzie ukończył państwowe dwuletnie studia licealne,składając 23 maja 1938 egzamin dojrzałości.Po maturze,we wrześniu 1938 r.rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Paulinów w Krakowie,ale z powodu rozpoczęcia 1 września 1939,II wojny światowej kontynuował je na Jasnej Górze,gdzie 12 lipca 1942 złożył profesję wieczystą.16 kwietnia 1944 z rąk biskupa Teodora Kubiny,ordynariusza częstochowskiego przyjął na Jasnej Górze święcenia kapłańskie,po których rozpoczął posługę duchową jako wybitny kaznodzieja i spowiednik,szczególnie młodzieży.W 1945 r.został mianowany kustoszem jasnogórskiego Sanktuarium,czyniąc przygotowania do wielkiej uroczystości poświęcenia narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi w dniu 8 września 1946,a wcześniej ceremonie związane z sakrą biskupią Stefana Wyszyńskiego,ordynariusza lubelskiego,późniejszego Prymasa Polski,którego darzył szczególną życzliwością i zaufaniem.29 stycznia 1949 ówczesny generał Zakonu Paulinów o.Piotr Markiewicz OSPPE mianował go proboszczem,przeorem i kustoszem Sanktuarium maryjnego w Leśnej Podlaskiej.Prowadził tam na szeroką skalę pracę duszpasterską,szczególnie wśród młodzieży,tworząc ogniska religijne,działające na polu charytatywno-społecznym.Przyczynił się do modernizacji Bazyliki leśniańsko-podlaskiej,inicjując budowę organów,nowych ławek i ambony.W tym okresie czasów stalinowskich zmuszony został 4 października 1951 do zaprzestania swojej działalności i opuszczenia Leśnej Podlaskiej,po prowadzeniu lekcji religii w szkole(co było wtedy zabronione),powracając na Jasną Górę.Tutaj 30 maja 1952 kapituła generalna mianowała go przeorem zakonników jasnogórskich.W czasie jego pierwszego przeoratu zainicjował podjęcie prac konserwatorsko-remontowych na Jasnej Górze,w Kaplicy Cudownego Obrazu oraz w Sali Rycerskiej.Ponadto z jego inicjatywy zbudowano 105-głosowe organy w Bazylice oraz tymczasową dzwonnicę.Dzięki jubileuszom 300-lecia obrony klasztoru przed Szwedami oraz 300-lecia ślubów króla Jana Kazimierza wzmocnił integracyjną rolę Jasnej Góry dla całego narodu polskiego.Zainicjował narodową modlitwę o uwolnienie Prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego,dając początek tradycji odprawiania Apelu Jasnogórskiego.Dzięki wystosowanym przez niego zaproszeniom(około 8000 listów)Jasnogórskie Śluby Narodu,26 sierpnia 1956 zgromadziły prawie milion wiernych,a jego decyzja o przygotowaniu tzw.Obrazu Nawiedzenia,kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej przez prof.Leonarda Torwirta,umożliwiła peregrynację wizerunku po całej Polsce.19 sierpnia 1957 na kapitule generalnej o.Jerzy przekazał urząd następcy i wyjechał na specjalistyczne studia do Rzymu na Papieski Uniwersytet Gregoriański z zakresu prawa kanonicznego,pod kierunkiem jezuity,późniejszego kardynała Urbano Navarrete Cortésa,które uwieńczył doktoratem.Jednocześnie w Rzymie pełnił obowiązki przeora klasztoru,prokuratora generalnego Zakonu Paulinów przy Stolicy Apostolskiej,spowiednika sióstr zakonnych.Ponadto był duszpasterzem przy Kościele Jezusa Nazareńskiego przy Via dei Barbieri,duszpasterzem Polonii przy Kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej w podziemiach Bazyliki św.Piotra.Miał zaszczyt podczas swego pobytu we Włoszech poznać osobiście stygmatyka i mistyka św.Ojca Pio w San Giovanni Rotondo.25 stycznia 1959 był świadkiem zapowiedzi zwołania Soboru Watykańskiego II przez papieża św.Jana XXIII oraz świadkiem uroczystego otwarcia Soboru 11 października 1962.23 lipca 1963 wybrany został na generała Zakonu Paulinów.Należał do grupy 66 polskich ojców soborowych.Jako generał paulinów uczestniczył w ostatniej,czwartej sesji Soboru trwającej od 14 września do 8 grudnia 1965.Przyczynił się do krzewienia kultu Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej,przygotowując jej obrazy dla wszystkich członków Soboru Watykańskiego II,które 4 grudnia 1965 rozdał kard.Stefan Wyszyński,biorąc czynny udział w obradach soborowych,po zakończeniu których opracował projekt nowej konstytucji Zakonu,przekazując ją Stolicy Apostolskiej do zatwierdzenia.Pracował również przez 30 lat w Maryjnej Komisji Episkopatu Polski.Był uczestnikiem wielu koronacji obrazów i figur Matki Bożej.9 maja 1965 m.in.uczestniczył w koronacji Obrazu Matki Bożej Świętojańskiej koronacji pierwszej w swoim życiu,dokonanej przez abp.Karola Wojtyłę,późniejszego papieża i świętego,przed Kościołem ojców paulinów w Krakowie na Skałce.Dzięki jego staraniom dokonano koronacji łaskami słynącej figury Matki Bożej Leśniowskiej 13 sierpnia 1967,przez Prymasa Polski kard.Stefana Wyszyńskiego,kard.Karola Wojtyłę i bp.Stefana Barełę.Uczynił przygotowania do uroczystości Tysiąclecia Chrztu Polski w 1966 r.oraz do koronacji 12 września 1976 Obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Biechowie.Tam następnie był duszpasterzem młodzieży przy tamtejszym Sanktuarium.7 kwietnia 1978 został przewodniczącym do spraw jubileuszu 600 lecia obecności jasnogórskiego wizerunku,poświęcając się pracy wydawniczej oraz organizowanym kongresom mariologicznym,krajowym i zagranicznym.Wkrótce został mianowany kronikarzem jasnogórskim i korespondentem Radia Watykańskiego i Biuletynu Biura Prasowego Sekretariatu Episkopatu Polski,a następnie redaktorem czasopism:Niedziela i Jasna Góra.W 1990 r.został po raz trzeci wybrany jasnogórskim przeorem,w wieku 72 lat na trzecią kadencję,przygotowując Sanktuarium na VI Światowe Dni Młodzieży,po zakończeniu której powrócił do pracy redakcyjnej,a następnie ze względu na podeszły wiek zrezygnował ze zbyt uciążliwej,nadwyrężającej jego siły pracy.Można dodać,że bratanek o.Jerzego,ks.Zdzisław Tomziński jest rezydentem w Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła,a jednocześnie dyrektorem i kapelanem Archidiecezjalnego Domu Hospicyjnego im.św.Jana Pawła II w Katowicach.
Publikacje
- O.Jerzy Tomziński:Jasna Góra.Informator,Wyd.Jasna Góra 1981 r.
- Jerzy Tomziński,Zenon Modzelewski,Danuta Szumska:Panno Święta co Jasnej bronisz Częstochowy,Wyd.Éditions du Dialogue,Paryż 1982 r.
- Praca zbiorowa(m.in.o.Szczepan Jabłoński OSPPE,o.Janusz Zbudniewek OSPPE,o.Jan Golonka OSPPE,o.Melchior Królik OSPPE,o.Jerzy Tomziński OSPPE,o.Józef Rufin Abramek OSPPE):Jasnogórska Bogurodzica 1382-1982,NOVUM Warszawa 1982 r.Wyd.I
- O.Jerzy Tomziński:Przewodnik po Jasnej Górze,Wyd.Jasna Góra 1997 r.
- O.Jan Pach OSPPE,O.Włodzimierz Robak OSPPE,O.Jerzy Tomziński OSPPE:Jasna Góra.Sanktuarium Matki Bożej,Wyd.Jasna Góra 1997 r.
- O.Jerzy Tomziński:Dzieje Jasnej Góry i Cudownego Obrazu,Wyd.Paulinianum 2003 r.ISBN 8387055751
- O.Jerzy Tomziński OSPPE,O.Jan Golonka OSPPE:Jasna Góra.Sanktuarium Matki Bożej Jasnogórskiej.Przewodnik,Wyd.Paulinianum
- w 2003 r.o.Jerzy otrzymał wyróżnienie„Tym,co służą MIASTU i OJCZYŹNIE”przyznawane corocznie 11 listopada przez prezydenta Częstochowy
- w 2014 r.Milena Sławińska zrealizowała film dokumentalny pt."Świadek Jasnej Góry"
- w 2014 r.powstał również inny film dokumentalny"Światem rządzi Bóg"w reżyserii Krzysztofa Tadeja opowiadający o życiu o.Jerzego Tomzińskiego
- Wizerunek o.Jerzego można dostrzec na jednym z 18 obrazów pt."Jezus ukazuje się apostołom tzw.Golgoty Jasnogórskiej"pędzla Jerzego Dudy-Gracza malowanej w latach 2000-2001,a znajdującej się na górnej kondygnacji wejściowej w części jasnogórskiej Kaplicy Matki Bożej tzw.Przybudówce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz