Wiesław Stanisławski

Wiesław Jan Stanisławski(ur.15 listopada 1909 w Lublinie,zm.4 sierpnia 1933 w Tatrach)jeden z najwybitniejszych taterników w latach 1928–1933.


Biografia
W Tatrach pojawił się po raz pierwszy w 1925 r. i następnie w każdym letnim sezonie i w kilku zimowych przyjeżdżał w Tatry.Wspinał się zazwyczaj z mniej doświadczonymi taternikami wyjątkami od tej reguły były wyprawy w 1927 r.z Mieczysławem Szczuką oraz w latach 1928–1929 z Bronisławem Czechem.W początkowych latach kariery w górach zdarzało mu się odznaczać brawurą z tej przyczyny nie udało mu się w 1928 r.przejść południowej ściany Zamarłej Turni,a zimą 1930 r.doszło do tragedii podczas powrotu z wspinaczki na Żabi Szczyt Wyżni,gdy zginął jego towarzysz,Zbigniew Gieysztor.W późniejszych latach Stanisławski zdobył odpowiednie doświadczenie i stał się podczas wypraw bardziej ostrożny,jego wyprawy nadal jednak wyróżniały się śmiałością.Pierwszy jego większy sukces to pokonanie w 1928 r.wraz z Justynem Wojsznisem zachodniej ściany Kościelca nową drogą w linii bezskutecznych ataków innych taterników.Przy próbie jej powtórzenia rok później zginął Mieczysław Świerz.W 1929 r.wraz z Bronisławem Czechem i Lidą Skotnicówną pokonali północną ścianę Żabiego Konia,co okazało się zdarzeniem przełomowym w historii taternictwa.Wejście to było inicjatywą Czecha,natomiast w terenie obaj taternicy prowadzili na zmianę.Kolejne osiągnięcia w Tatrach były już zasługami samego Stanisławskiego.W 1930 r.podczas przejścia północno-wschodniej ściany Mnicha Stanisławski jako pierwszy zastosował technikę hakową,stając w pętlach zawieszonych w hakach.W 1932 r.pokonał największe urwisko tatrzańskie północną ścianę Małego Kieżmarskiego Szczytu.
Do innych jego pierwszych przejść w Tatrach należały drogi:

• lewym filarem północno-wschodniej ściany Rumanowego Szczytu(1929 r.)
• lewą częścią zachodniej ściany Łomnicy(1929 r.)
• północną ścianą Wołowej Turni(1929 r.)
• zachodnią ścianą Żółtego Szczytu(1929 r.)
• zachodnią ścianą Małej Śnieżnej Turni(1929 r.)
• północno-wschodnią ścianą Żabiego Szczytu Wyżniego(1930 r.)
• północną ścianą Lodowego Zwornika(1930 r.)
• nowa droga północną ścianą Małego Jaworowego Szczytu(1930 r.)
• nowa droga z Doliny Wielickiej na Gerlach(1930 r.)
• pierwsze wejście od wschodu na Gankową Przełęcz(1930 r.)
• południowo-zachodnią ścianą Wołowej Turni(1931 r.)
• nowa droga północną ścianą Galerii Gankowej(technika hakowa,1931 r.)
• nowa droga północną ścianą Wysokiej(1932 r.)
• trzy nowe drogi północną ścianą Jaworowego Szczytu(1932 r.)

Zimą przeszedł jako pierwszy m.in.północno-zachodnią ścianę Zadniego Gerlachu(styczeń 1930 r.) i drogę na Wyżnią Lodową Przełęcz z Doliny Śnieżnej(grudzień 1930 r.)Zginął w wieku 24 lat podczas próby wspinaczki na zachodniej ścianie niepozornego Kościołka w Dolinie Batyżowieckiej.Razem z nim śmierć poniósł jego partner Witold Wojnar.Został pochowany w Warszawie.Tablica upamiętniająca Stanisławskiego i Wojnara znajduje się na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Tatr pod Osterwą w Tatrach Słowackich.Stanisławski ogłosił liczne wspomnienia ze swych wycieczek i inne artykuły,m.in.Zrobiliśmy Małą Śnieżną,Nowa skala trudności najtrudniejszych dróg tatrzańskich czy Taternictwo Polskie.Czynnie działał w Sekcji Taternickiej AZS w Warszawie oraz KWOW PTT.W roku swojej śmierci ukończył studia handlowe.Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie(kwatera 144).Wiesław Stanisławski zasłużył się dla rozwoju taternictwa przede wszystkim zmianą podejścia do wspinaczki jako pierwszy w tak bezceremonialny sposób atakował bardzo trudne ściany.