Życiorys
Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim i w Pradze,gdzie w 1868 r.uzyskał doktorat.Pracował w sądownictwie galicyjskim.W 1876 r.wstąpił do seminarium duchownego w Przemyślu.Po otrzymaniu święceń kapłańskich został skierowany do parafii Ducha Świętego w Przeworsku w charakterze wikariusza,gdzie przebywał w latach 1879–1880.Następnie powrócił do Przemyśla,gdzie w 1880 r.został mianowany kanonikiem.26 lutego 1886 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej.W 1894 r.został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji krakowskiej,który to urząd piastował od 1895 r.Ingres do katedry krakowskiej odbył 17 lutego 1895.15 kwietnia 1901 został mianowany kardynałem.28 września 1901 roku założył nowe seminarium diecezjalne w Krakowie,a następnie zatroszczył się także o wzniesienie budynku przy ul.Podzamcze.Dokończył odnowę konserwatorską katedry wawelskiej(nie zrealizował projektu Akropolis wawelskiego Stanisława Wyspiańskiego),przerwał prace nad dekoracją skarbca katedralnego prowadzone przez Józefa Mehoffera.W 1908 r.koronował obraz Matki Bożej Bolesnej znajdujący się u oo.Franciszkanów.Odzyskał dla biskupstwa i odnowił kościół Benedyktynów w Tyńcu.Według środowisk lewicowych był postacią kontrowersyjną.Po śmierci papieża Leona XIII konklawe w 1903 r.zgłosił w imieniu cesarza Franciszka Józefa I,(któremu zawdzięczał wybór na kardynała)protest zwany ekskluzywą wobec próby wyboru na papieża kardynała Mariana Rampolli del Tindaro.W takiej sytuacji wybrano kardynała Giuseppe Sarto,który jako papież Pius X zniósł prawo ekskluzywy.Zgłoszenie protestu przez kard.Puzynę wynikało z faktu,że Rampolla próbował wkraść się w łaski Rosji i Niemiec i obiecał wcześniej władzom carskim,że w razie wyboru na papieża wprowadzi język rosyjski zamiast polskiego do kościołów katolickich na terenach zaboru rosyjskiego.Cesarz austriacki Franciszek Józef był z kolei nieprzychylnie nastawiony do Rampolli ze względu na fakt,iż ten zabierał głos w publicznej debacie,opowiadając się przeciwko katolickiemu pochówkowi syna cesarza Franciszka Józefa Rudolfa,który był popełnił samobójstwo razem ze swoją kochanką.Niedoszły papież wspierał także nastawione wrogo do Franciszka Józefa środowiska w Austro-Węgrzech,w wyniku czego nie mógł się podobać cesarzowi jako kandydat na papieża.Protest zgłoszony przez kardynała Puzynę był ostatnim użyciem ekskluzywy w historii Kościoła.W 1901 r.kardynał Puzyna odmówił zgody na katolicki pogrzeb pisarza Michała Bałuckiego,który w depresji popełnił samobójstwo.W tym samym roku,wizytując III Gimnazjum im.Króla Jana Sobieskiego w Krakowie,uznał przywitanie katechety gimnazjum,księdza Stanisława Puszeta,za niewystarczająco pokorne i wykrzyknął:„Na kolana!”.Wydarzenie to odbiło się głośno w ówczesnej prasie,a także w literaturze pięknej(w"Wyzwoleniu"Wyspiańskiego).Wdał się w spór na temat obsady katedr wydziału teologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim.Mieszkańców Krakowa zbulwersował odmową pogrzebu Juliusza Słowackiego w katedrze w 1909 r.oraz odmową odprawienia mszy św.na Błoniach 15 lipca 1910 w 500 rocznicę bitwy grunwaldzkiej.Tłumaczył,że jest przeciwnikiem„patriotyzmu ulicznego”.Został pochowany w katedrze wawelskiej w kaplicy pw.Niepokalanego Poczęcia NMP.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz