wtorek, 24 maja 2016

Kazimierz Guzik

Ur.10 stycznia 1911 r.w Kołomyi,zm.31 grudnia 1970 r.w Warszawie polski geolog,specjalista w zakresie kartografii geologicznej i tektoniki.
Życiorys
Gimnazjum Humanistyczne ukończył w 1929 r.w Krakowie,następnie studiował geografię,biologię i geologię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.W 1934 r.otrzymał magisterium w zakresie geomorfologii.W latach 1933–1936 był asystentem u prof.Jana Nowaka w Katedrze Geologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.W 1934 r.zorganizował wraz z prof.W.Paganym pierwszą w Polsce Pracownię Mechaniki Gruntów.W roku akademickim 1936/37 studiował na Uniwersytecie w Monachium oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.Po powrocie do kraju został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie.Prowadził tam prace geologiczne w Karpatach Wschodnich i zajmował się wydawnictwami kartograficznymi.Jednocześnie w latach 1937–1939 zorganizował i prowadził Zakład Geologii Inżynierskiej i Mechaniki Gruntów przy Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.Podczas okupacji został aresztowany w lutym 1943 r.przez Gestapo jako uczestnik ruchu oporu.Był więziony w Nowym Sączu i na Montelupich w Krakowie,a następnie w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu,Groß-Rosen i w Litomierzycach.Po powrocie do kraju powrócił do Państwowego Instytutu Geologicznego.W latach 1946–1949 zorganizował tam pierwszą placówkę badań geologiczno-inżynierskich,a także Wydział Geologii Technicznej,którymi kierował.Brał wówczas udział w opracowywaniu wielu orzeczeń geotechnicznych(ponad 200),dotyczących takich obiektów,jak huty w Warszawie,w Częstochowie,huta żelaza Bobrek i Nowa Huta w Krakowie,zapory wodne w Czorsztynie i Jazowsku,elektrownia w Koninie,metro i Pałac Kultury i Nauki w Warszawie czy ratowanie osuwającego się na skarpie kościoła św.Anny w Warszawie.Po śmierci dyrektora PIG Jana Czarnockiego w grudniu 1951 r.był przez rok dyrektorem tego instytutu.W latach 1953–1954 był dyrektorem Departamentu Nadzoru Geologicznego Centralnego Urzędu Geologii.Zorganizował szkolenie zawodowo czynnych geologów,które przekształciło się w Wieczorowe Studium Geologii Technicznej przy Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego.W 1954 r.został mianowany docentem i objął Zakład Kartowania Geologicznego na Wydziale Geologii UW.Od 1966 do 1969 r.był Kierownikiem Katedry Geologii Ogólnej WG UW,a w latach 1969–1970 dyrektorem Instytutu Geologii Podstawowej WG UW.Od 1954 r.do śmierci prowadził wykłady z kartografii geologicznej i tektoniki,a także wykład monograficzny z fotogrametrii geologicznej.Od 1957 r.był także organizatorem i kierownikiem Pracowni Kartografii Geologicznej w Zakładzie Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk.Był promotorem dziewięciu prac doktorskich,w tym trzech w Zakładzie Nauk Geologicznych PAN.Od roku 1956 zaczął stosować wykorzystanie zdjęć lotniczych do prac kartograficzno-geologicznych,m.in.dla projektowanych zbiorników retencyjnych w Czorsztynie i Solinie oraz do opracowania Mapy Geologicznej Tatr Polskich w skali 1:10000.Tę metodę wykorzystał również przy opracowywaniu mapy geologicznej rejonu jeziora Iliki w Grecji oraz geologicznej mapy foto interpretacyjnej wybranych obszarów prowincji Pinar del Río na Kubie.Już w czasach studenckich był silnie związany z lewicowymi organizacjami społecznymi.Przed wojną należał do PPS-Lewicy,w czasie wojny działał w organizacjach podziemnych Polskiej Partii Robotniczej.Po wojnie był członkiem PPR i PZPR.Był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego i Polskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego.Należał również do licznych rad naukowych i komisji.Wielokrotnie wyjeżdżał jako ekspert za granicę,m.in.do Bułgarii,Grecji,Jugosławii,Sudanu i na Kubę.Odznaczony był Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybrane publikacje
  • 1936 r.O stratygrafii triasu płaszczowiny reglowej górnej(chotczańskiej),„Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”,t.12,Kraków
  • 1949 r.(wspólnie z Władysławem Pożaryskim):Fałd Biecza,„Biuletyn Polskiego Towarzystwa Geologicznego”,nr 53,Warszawa
  • 1950 r.Uwagi o powstawaniu zsuwu w skarpie warszawskiej koło kościoła św.Anny(trasa W-Z)oraz o warunkach jego ustalenia,Instytut Techniki Budowlanej,Prace naukowo-badawcze,ser.4,nr 4,Warszawa
  • 1958 r.(wspólnie z A.Michalikiem):Mapa geologiczna Tatr Polskich w skali 1:10000,ar.Czerwone Wierchy,Instytut Geologiczny,Warszawa
  • 1959 r.Mapa geologiczna Tatr Polskich w skali 1:10000,„Przegląd Geologiczny”,nr 8,Warszawa
  • 1959 r.Przewodnie rysy stratygrafii triasu serii reglowej górnej(chotczańskiej)w Tatrach Zachodnich,„Biuletyn Instytutu Geologicznego”,nr 149,Warszawa
  • 1959 r.Niektóre zagadnienia stratygrafii liasu-doggeru płaszczowiny reglowej dolnej w Tatrach,„Biuletyn Instytutu Geologicznego”,nr 149,Warszawa
  • 1961 r.Wykorzystanie zdjęć lotniczych i naziemnych przy kartowaniu i opracowywaniu Mapy geologicznej Tatr Polskich w skali 1:10000,„Kwartalnik Geologiczny”,t.5,z.1,Warszawa
  • 1963 r.(wspólnie ze Zbigniewem Kotańskim):Tektonika regli zakopiańskich,„Acta Geologica Polonica”,t.13,z.3,Warszawa

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz