Biografia
Był synem Leona nauczyciela i Hilarii z Karnowskich.Do szkoły powszechnej uczęszczał w Wierzchucinie Królewskim,dokąd przeniesiono jego ojca.Od 1920 r.uczył się w Wyższej Szkole Chłopców(potem Wydziałowej)w Koronowie,a ponadto prywatnie języka łacińskiego u księdza Żelaznego,wikariusza parafii koronowskiej.Od 1922 r.uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Bydgoszczy.Czynny był w harcerstwie,należał do koła abstynentów oraz organizacji„Filomaci”.Egzamin dojrzałości zdał 14 maja 1928.Po miesiącu zgłosił się do Seminarium Duchownego w Gnieźnie.10 czerwca 1933 r.przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Augusta Hlonda.Mszę Św.prymicyjną odprawił 12 czerwca 1933 r.w swoim kościele parafialnym pw.Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy.1 lipca 1933 r.rozpoczął pracę jako wikariusz w parafii pw.Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu.We wrześniu 1935 r.ks.Franciszek Dachtera został nauczycielem religii w Miejskim Gimnazjum Kupieckim w Bydgoszczy,a ponadto uczył religii w bydgoskiej Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej Nr 1(do 1938 r.)Jednocześnie przygotowywał się do egzaminu prefektowskiego przewidzianego dla księży nauczających w szkołach średnich.Napisał podręcznik„Nauka wiary”dla szkół tego typu.We wrześniu 1937 r.podjął studia z zakresu historii Kościoła w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i ukończył je w czerwcu 1939 r.uzyskując stopień magistra teologii.Opracował„Historię parafii bydgoskiej do r.1772”,pozostającą w rękopisie w zbiorach Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy.W sierpniu 1939 r.został mianowany administratorem wiejskiej parafii Łubowo pod Gnieznem.Wybuch II wojny światowej uniemożliwił jednak objęcie tego stanowiska.W czasie kampanii wrześniowej powołano go na kapelana wojskowego 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej,z którym w stopniu kapitana wyruszył na front.17 września 1939 r.podczas Bitwy nad Bzurą dostał się do niewoli.Przez pół roku przebywał w obozie jenieckim Rothenburg koło Fuldy(jeniec nr 176).Ponieważ władze niemieckie nie respektowały stopni oficerskich kapelanów wojskowych i traktowały ich jak przestępców,przeniesiono go do obozu koncentracyjnego,najpierw do Buchenwaldu(25 kwietnia 1940),a potem,od 7 lipca 1942 r.do obozu w Dachau.Tam otrzymał numer więźnia 31199.Podczas pobytu w obozie koncentracyjnym więźniowie nazywali go„Cherubinkiem'”z uwagi na pogodny wygląd oraz równowagę duchową mimo wyniszczającej pracy,głodu i szykan.W grudniu 1942 r.został wyselekcjonowany na tzw.doświadczenia medyczne,którymi kierował z dużym okrucieństwem prof.Klaus Schilling.Stację doświadczalną opuścił zarażony malarią i nie wyleczony(żółtaczka,znacznie uszkodzona wątroba i śledziona).Ciężko chorując i męcząc się zmarł w Dachau 22 sierpnia 1944 r.Bezpośrednią przyczyną zgonu był prawdopodobnie trujący zastrzyk z piroferu.Jego zwłoki spalono.
Pamięć
Ks.Franciszek Dachtera otrzymał pośmiertnie kilka odznaczeń.W 1985 r.otrzymał Medal Za udział w wojnie obronnej 1939 r.zaś za zasługi dla harcerstwa otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi z rozetą(marzec 1992 r.)Jego nazwisko widnieje na kilku tablicach pamiątkowych umieszczonych w różnych miejscach dla upamiętnienia pomordowanych Polaków,m.in.w bydgoskich kościołach:Najświętszego Serca Pana Jezusa i Klarysek oraz w Salnie.W Bydgoszczy w 2016 roku nazwano nowo wybudowaną ulicę jego imieniem.
Beatyfikacja
Dwaj współbracia,którzy przeżyli obóz w Dachau,zgłosili go samorzutnie jako kandydata na sługę Bożego,gdy ogłoszono rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego.W 1999 r.został przez Jana Pawła II ogłoszony błogosławionym w grupie 108 Polaków,zmarłych tragicznie w czasie II wojny światowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz