wtorek, 24 maja 2016

Michał Scipio del Campo

Ur.26 stycznia 1887 w Rajkach pod Berdyczowem,zm.7 marca 1984 w Katowicach polski lotnik,inżynier metalurg i termodynamik,nestor polskiego lotnictwa.


Biografia
Studiował metalurgię na Politechnice w Sankt Petersburgu.Z lotnictwem związał się około 1905 roku i w lipcu 1910 r.uzyskał Dyplom Pilota nr 210(Aeroklub Francuski).13 sierpnia 1911 roku na samolocie Etrich Taube odbył lot nad Warszawą,nieświadomie łamiąc oficjalny policyjny zakaz.Lot ten trwał 18 minut na trasie Lotnisko Mokotowskie wzdłuż Marszałkowskiej nad Ogród Saski,dalej krąg nad Starym Miastem i Zamkiem Królewskim,powrót na Pole Mokotowskie trasą wzdłuż Traktu Królewskiego i Al.Jerozolimskich.25 września 1911 roku oblatał pierwszy całkowicie polski samolot skonstruowany przez Czesława Zbierańskiego i Stanisława Cywińskiego,zbudowany w warsztatach"Awiaty".26 września 1911 r.podjął próbę przelotu na trasie Warszawa Petersburg na samolocie Farman VII,który miał być zademonstrowany rosyjskim władzom wojskowym.Przelot nie powiódł się na skutek katastrofy w okolicach Ostrowi Mazowieckiej.Udał się natomiast jego lot na trasie Petersburg Moskwa.Był instruktorem szkoły pilotażu w towarzystwie"Awiata"w Warszawie w 1911 r.oblatywaczem w Moskwie i Kijowie.W 1912 r.ożenił się.Do roku 1914 wykonywał wiele lotów pokazowych na różnych samolotach,głównie na terenach ówczesnej Rosji,m.in.nad Częstochową a także we Lwowie.Następnie latał w Tarnowie i Jaremczu,startując w tym ostatnim z małej łąki nad urwistym brzegiem Prutu.Później odbył rajd na niedalekie Węgry,gdzie demonstrował loty pokazowe m.in.w Koszycach,Marmarosz-Sziget i Nagykároly.13 października 1912 r.w drodze ze Lwowa do Wiednia,zatrzymał się w Bielsku na Śląsku Cieszyńskim,gdzie dał pokaz lotu na rzecz Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego.Startując dwukrotnie z boiska przy ul.Kolejowej dokonał na"aeroplanie systemu Blériota"dwóch przelotów nad Bielskiem i sąsiednimi miastami Białą i Lipnikiem(podczas drugiego lądowania złamał skrzydło w maszynie).Brał udział w mityngu lotniczym w 1914 r.w Carskim Siole wraz z Jankowskim i Lerchem.Wybuch I wojny światowej zastał go z żoną w Paryżu.Podczas próby przejazdu do Rosji został zatrzymany na terenie Niemiec i internowany w Sassnitz na wyspie Rugii.Po kilku tygodniach uciekł stamtąd na szwedzkim statku i zamieszkał żoną w Sztokholmie.W tym czasie uzupełnił studia w Norwegii,po czym podjął pracę w szwedzkim koncernie jako inżynier termotechnik,specjalista budowy pieców przemysłowych.Po zakończeniu wojny objął kierownictwo biura koncernu w Berlinie,po czym kierował jego oddziałami w Mediolanie(1920–1923),Paryżu(1923–1926) i Rio de Janeiro(1926–1932).W 1932 r.wrócił do Polski.Mieszkał po części w majątku rodzinnym na wsi,a częściowo w Warszawie,gdzie spędził lata okupacji i przeżył powstanie warszawskie.W 1945 r.przeniósł się na stałe do Katowic,gdzie pracował jako inżynier termodynamik przy budowie pieców metalurgicznych na czele własnego biura konstrukcyjnego.W 1952 r.przeszedł na emeryturę,znając biegle dwanaście języków(rosyjski,angielski,francuski,niemiecki,włoski,hiszpański,portugalski,duński,szwedzki,norweski)zdał egzaminy państwowe i został tłumaczem przysięgłym.Od 1956 r.znany z działalności społecznej w środowisku lotniczym jako działacz Aeroklubu Śląskiego w Katowicach.Często był widywany na katowickim lotnisku Muchowiec.
Odznaczenia i upamiętnienie
Odznaczony m.in.jako jeden z pierwszych oznaką Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego,w 1981 r.jako pierwszy odznaczony Złotym Medalem Aeroklubu PRL i inne.Jest uważany za jednego z trzech pierwszych rosyjskich pilotów,których nazwiska umieszczone są na tablicy honorowej w domu lotnika w Petersburgu.
Miejsce pochówku
Został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul.Francuskiej w Katowicach.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz