Życiorys
Matka Jerzego Waldorffa,Joanna(ur.26 listopada 1892 w Warszawie,zm.8 listopada 1987 tamże),pochodziła z bogatej rodziny Szustrów,zaś ojciec,Witold Preyss(1856-1932),był ziemianinem.Niedługo po urodzeniu się Jerzego,Preyssowie wyjechali do rodzinnej miejscowości Kościelna Wieś na Kujawach.Po sprzedaży majątku zamieszkali w małym dworku,w Rękawczynie w Wielkopolsce.Edukację rozpoczął w Trzemesznie.Po zdaniu matury w Gimnazjum im.Karola Marcinkowskiego w Poznaniu(wcześniej uczył się także w Gimnazjum w Trzemesznie i Gimnazjum św.Marii Magdaleny w Poznaniu)studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego i w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu.W latach 1936–1939 był recenzentem muzycznym dziennika„Kurier Poranny” i tygodnika„Prosto z Mostu”.W tym czasie był działaczem ruchu narodowo-demokratycznego.W 1939 r.opublikował książkę zatytułowaną„Sztuka pod dyktaturą”,opisującą zasługi Benito Mussoliniego dla rozwoju Włoch.Po 1945 r.związany z tygodnikiem„Przekrój”.Komentator muzyczny Polskiego Radia i felietonista tygodników„Świat” i „Polityka”.Autor 20 książek,głównie poświęconych muzyce poważnej.Inicjator powstania Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem i Muzeum Teatralnego w Warszawie.Jego staraniem odrestaurowano pałac książąt Radziwiłłów w Antoninie,k.Ostrowa Wielkopolskiego.Współorganizował też odbywający się w Antoninie i Ostrowie Międzynarodowy Festiwal„Chopin w barwach jesieni”.W 1974 r.Waldorff założył Społeczny Komitet Opieki na rzecz Ochrony Starych Powązek.Z jego inicjatywy corocznie odbywa się tam 1 listopada kwesta na ten cel prowadzona przez znane osobistości kultury i mediów.Honorowy obywatel Słupska od 1986 r. i Warszawy od 1992 r.Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.W latach 1988-1990,a także po 1990 r.członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.Popularyzator kultury muzycznej na łamach prasy,w radiu i telewizji.Barwna postać PRL-u,wybijająca się zachowaniem i językiem.Przyjaciel Stefana Kisielewskiego,po śmierci którego napisał książkę"Słowo o Kisielu",laureat nagrody jego imienia w 1990 r.W swojej autobiografii"Taniec życia ze śmiercią"wspominał,iż jego orientacja(homoseksualna)była powodem wydziedziczenia przez ojca.Jego partnerem życiowym był tancerz Mieczysław Jankowski,z którym spędził 60 lat,od 1939 r.Partner opiekował się Waldorffem i prowadził dom.Para starała się ukrywać swój związek unikając publicznego pokazywania się razem,a Waldorff przedstawiał w wywiadach Jankowskiego jako brata ciotecznego.Jerzy Waldorff został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie,tuż przy katakumbach.W tym samym grobie pochowano również Mieczysława Jankowskiego.Jerzy Waldorff za wybitne zasługi dla kultury polskiej w 1995 roku odznaczony został Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Publikacje(wybór)
- Jerzy Waldorff(jako Jerzy Walldorf)Sztuka pod dyktaturą,Instytut Wydawniczy Biblioteka Polska,Warszawa 1939 r.
- Jerzy Waldorff Sekrety Polihymnii,Warszawa,wiele wydań
- Jerzy Waldorff,H.Szwankowska,D.Jendryczko,B.Olszewska,Z.Czyńska Cmentarz Powązkowski w Warszawie,Warszawa 1984 r.
- Jerzy Waldorff Dwie armaty,Warszawa 1955 r.
- Jerzy Waldorff Harfy leciały na północ,Warszawa 1968 r.
- Jerzy Waldorff Ciach go smykiem!Warszawa 1972 r.
- Jerzy Waldorff Moje cienie,Warszawa 1979 r.
- Jerzy Waldorff Wielka gra.Rzecz o Konkursach Chopinowskich,Warszawa 1980 r.
- Jerzy Waldorff Jan Kiepura.Kraków 1988 r.
- Jerzy Waldorff Fidrek,Warszawa 1989 r.
- Jerzy Waldorff Taniec życia ze śmiercią,Warszawa 1978,1984,1993
- Jerzy Waldorff Słowo o Kisielu,Warszawa 1994 r.
- Jerzy Waldorff Serce w płomieniach słowo o Szymanowskim,Warszawa 1998 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz