Życiorys
1911–1939
Córka Bronisława Malewskiego i Jadwigi z d.Ciświckiej,córka chrzestna bp.Mariana Ryxa.W latach 1921–1929 uczyła się w Państwowym Gimnazjum Żeńskim im.Unii Lubelskiej w Lublinie.W październiku 1929 r.rozpoczęła studia polonistyczne i historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.Ze studiów polonistycznych zrezygnowała po roku nauki,natomiast studia historyczne ukończyła w 1933 r.pisząc u Aleksandra Kossowskiego pracę magisterską Pamiętniki Kardynała de Retz jako źródło historyczne.W czasie studiów podjęła pierwsze próby pisarskie,otrzymując w 1931 r.nagrodę w konkursie pisma"Żołnierz Polski"za nowelę Cabrera oraz wyróżnienie w konkursie Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za powieść Wiosna grecka,poświęconą zamiłowaniom sportowym i filozoficznym Platona.Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka historii kolejno w szkole miejskiej w Niepołomicach i gimnazjum i liceum Krystyny Malczewskiej w Warszawie,gdzie zamieszkała w 1935 r.W 1936 r.otrzymała II nagrodę w konkursie wydawnictwa Książnica-Atlas organizowanym przez Polską Akademię Literatury za powieść Żelazna korona,której bohaterem był cesarz Karol V Habsburg.W sierpniu 1939 r.ukończyła kolejną powieść Kamienie wołać będą,której akcja osnuta jest wokół budowy katedry w Beauvais w XIII w.Jej druk uniemożliwił wybuch II wojny światowej.
1939–1945
W czasie II wojny światowej była członkiem Związku Walki Zbrojnej,a następnie Armii Krajowej.Służyła w Wydziale Łączności Konspiracyjnej Komendy Głównej AK,kierując w nim Biurem Szyfrów Zagranicznych.W latach 1943–1944 napisała powieść Żniwo na sierpie poświęconą C.K.Norwidowi.Brała udział w powstaniu warszawskim na Woli,a następnie na Starym Mieście.Opuściła miasto 3 października 1944 z ludnością cywilną.Służbę w AK zakończyła w stopniu kapitana.
1945–1957
Po zakończeniu wojny zamieszkała w Krakowie.W 1946 r.wydała Kamienie wołać będą(za którą w 1948 r.otrzymała nagrodę im.Włodzimierza Pietrzaka),a w 1947 r.Żniwo na sierpie.W latach 1945–1947 uczyła historii w Państwowym Liceum Handlowym w Krakowie.Od 1945 r.publikowała w"Tygodniku Powszechnym"oraz"Tygodniku Warszawskim".Od nr 3(z września-grudnia 1946 r.)redagowała razem ze Stanisławem Stommą miesięcznik"Znak".Po zawieszeniu miesięcznika w 1953 r.pracowała jako archiwistka w Bibliotece Kórnickiej(1955–1957).W 1954 r.opublikowała powieść Przemija postać świata,której akcja toczy się w VI w.po Chrystusie w chylącym się ku upadkowi Cesarstwie Rzymskim.W 1956 r.wydała zbiór opowiadań historycznych Sir Tomasz More odmawia.
1957–1973
Po wznowieniu miesięcznika"Znak"w 1957 r.powróciła do jego redakcji,a w 1960 r.została redaktorem naczelnym pisma,zastępując Jacka Woźniakowskiego.Dla"Znaku"odkryła takich autorów jak Józef Tischner czy Henryk Elzenberg.Równocześnie publikowała również w"Tygodniku Powszechnym",będąc także przejściowo członkiem jego redakcji.W 1959 r.opublikowała Opowieść o siedmiu mędrcach,poświęconą przedklasycznej Grecji,a w 1965 r.luźno opartą o dzieje własnej rodziny książkę Apokryf rodzinny.W 1967 r.była delegatem na III Światowy Kongres Apostolstwa Świeckich w Rzymie.W 1970 r.wydała swoją ostatnią książkę,w której połączyła dwie prace Labirynt i LLW,czyli co się może wydarzyć jutro.Utwory te były napisane w dwóch odmiennych stylach.Pierwszy,zbliżony do prozy poetyckiej,opisywał początki cywilizacji,akcja drugiego,mającego charakter dystopijnej powieści sensacyjnej,umieszczona była w przyszłości.W 1972 r.otrzymała nagrodę Fundacji Reinholda Schneidera z Hamburga.W 1973 r.przeszła na emeryturę i zrezygnowała z funkcji redaktora naczelnego"Znaku".
1973–1983
Po przejściu na emeryturę wycofała się z działalności publicznej i publicystycznej.W 1975 r.sygnowała jednak List 59,a w 1978 r.deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych.W ostatnich latach życia chorowała na gruźlicę.Zmarła na tę chorobę 27 marca 1983,została pochowana na cmentarzu parafialnym w Tyńcu.
Twórczość
- 1931 r.Cabrera
- 1931 r.Wiosna grecka
- 1936 r.Żelazna korona
- 1946 r.Kamienie wołać będą
- 1947 r.Żniwo na sierpie(opowieść biograficzna o C.K.Norwidzie)
- 1947 r.Stanica
- 1954 r.Przemija postać świata
- 1956 r.Sir Tomasz More odmawia
- 1959 r.Opowieść o siedmiu mędrcach
- 1959 r.Listy staropolskie z epoki Wazów
- 1961 r.Panowie Leszczyńscy
- 1965 r.Apokryf rodzinny
- 1970 r.Labirynt. LLW,czyli co może zdarzyć się jutro
- 1981 r.O odpowiedzialności.Wybór publicystyki(1945–1976),wyd.drugie rozszerzone jako O odpowiedzialności i inne szkice.Wybór publicystyki(1945–1976)(1987 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz