Mieczysław Srokowski

Ur.14 sierpnia 1873 we wsi Bybło koło Brzeżan,zm.11 września 1910 w Warszawie polski pisarz i poeta.
Życiorys
Pochodził z rodziny ziemiańskiej.Uczył się w Gimnazjum oo.Jezuitów w Chyrowie,a następnie studiował na Uniwersytecie Lwowskim.Występował w prowincjonalnych trupach aktorskich w Królestwie Kongresowym.Stanisław Helsztyński wymienia go jako jednego z grona tzw."młodopolskich meteorów".Początkowo pisał wiersze w konwencji młodopolskiej.Jego utwory poświęcone były zagadnieniom społecznym,a także tematyce erotycznej.Próbą stworzenia oryginalnej powieści erotyczno-psychologicznej jest skandalizujący wówczas Kult ciała(1910 r.)W powieści tej graniczący z perwersją erotyzm staje się jedyną ideą i celem życiowym powieściowych bohaterów.Co ciekawsze,plan erotycznej gry ułożony przez parę kochanków wyklucza z góry miłość,ważniejszy jest szał i rozkosz zmysłowa.Tą problematyką bardzo niedoceniany Srokowski antycypował wiele wątków obecnych w literaturze XX wieku.Powieść została skonfiskowana,zaś autorowi wytyczono proces o obrazę moralności publicznej.
Wybrane dzieła
Zbiory nowel:

• "Chore sny"(1899 r.)
• "Krew"(1906 r.)
• "Ich Tajemnica"(1908 r.)
• "Jak łza"(1910 r.)

Powieści:

• "Epigoni"(1904 r.)
• "Anachroniści"(1910 r.)
• "Kult ciała,Dziennik człowieka samotnego"(1910 r.)
• "Jus primae noctis"(nieukończona)(1910 r.)