Radomiak Radom

Polski klub piłkarski z Radomia.Został założony w 1945 roku,ale po fuzji w 1967 r.z Radomskim Kołem Sportowym przejął jego tradycje,dlatego za oficjalny rok założenia uznano 1910 r.W sezonie 1984/1985 brał udział w rozgrywkach I ligi,a w 2006 roku awansował do 1/4 finału Pucharu Polski.Od 30 stycznia 2008 jest spółką akcyjną.Dawniej w Radomiaku poza piłką nożną działało dwanaście innych sekcji sportowych.Reprezentowane były m.in.przez:kolarza Kazimierza Jasińskiego,który wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1968 r.w Meksyku i zdobył tytuł mistrza Polski,boksera Antoniego Czortka,mistrza Polski z 1949 r.oraz zdobywców mistrzostwa kraju w lekkoatletyce:Jakuba Fijałkowskiego(1996 r.) i Grzegorza Krzoska(1997 r.)

Historia
Chronologia nazw
Radomskie Towarzystwo Sportowe

• 1910 r.Radomskie Towarzystwo Sportowe
• 1921 r.Radomskie Koło Sportowe
• 1950 r.Ogniwo
• 1958 r.Radomskie Koło Sportowe

Radomiak Radom

• 7 kwietnia 1945:Radomski Klub Sportowy Radomiak Radom(fuzja KS Bata Radom ze Szkolnym Klubem Sportowym Radom)
• 1950 r.Związkowiec Radom
• 1951 r.Włókniarz Radom
• 1958 r.KS Radomiak Radom
• 1967 r.RKS Radomiak Radom(fuzja Radomskiego Koła Sportowego z KS Radomiak Radom)
• 2008 r.RKS Radomiak 1910 r.Radom S.A.(ogłoszenie Radomiaka jako Spółki Akcyjnej)

Radomskie Towarzystwo Sportowe
W 1908 roku uczeń piątej klasy Szkoły Handlowej,Włodzimierz Chędzyński,dostał w prezencie przysłaną z zagranicy skórzaną piłkę nożną.Razem z kolegami dzięki pozwoleniu dyrektora szkoły,Prospera Jarzyńskiego,rozegrali pierwszy mecz.Takie spotkania organizowane były przez blisko dwa lata.W 1910 roku,po uzyskaniu od władz carskich pozwolenia na oficjalną działalność,powstało Radomskie Towarzystwo Sportowe,które poza piłką nożną miało sekcje:kolarską,tenisową,łyżwiarską i gimnastyczną(„Sokół”).Piłkarze występowali pod nazwą Kordian.Rok później drużyna piłkarska rozegrała swój pierwszy mecz,podejmując w Radomiu zespół Stelli Warszawa.To historyczne spotkanie wygrali warszawianie 5:2.Radomscy zawodnicy grali w tym pojedynku we własnych strojach,a na nogach mieli zwykłe obuwie.W owym okresie prezesem klubu był Prosper Jarzyński.I wojna światowa przerwała działalność Kordian.W 1921 roku nastąpił rozpad w strukturach Radomskiego Towarzystwa Sportowego,w wyniku którego powstały dwa nowe kluby:Radomskie Koło Sportowe(kontynuator działalności towarzystwa) i Czarni.W kolejnym roku radomianie zostali zgłoszeni do warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.W 1923 roku miało miejsce połączenie ze Szkolnym Klubem Sportowym„Sztubak”.W Starym Ogrodzie powstał stadion.W 1924 roku radomski klub wywalczył awans do klasy B okręgu warszawskiego.Rok później awansował do najwyższej klasy rozgrywek tego okręgu.Na początku poniósł porażkę z uczniowskim klubem Radomianka 1:4,ale kolejne mecze zakończyły się wygraną z Ruchem Warszawa 2:0,remisem z Sarmatą 0:0 i zwycięstwem z Pogonią Warszawa 1:0.W spotkaniach rewanżowych Radomskie Koło Sportowe nie doznało ani jednej porażki.Następnie radomianie przystępowali do finału o tytuł mistrza klasy B,w którym pokonali 2:0 po golach Piotra Bulka Skrę Warszawa.Dzięki temu sukcesowi wywalczyli awans do klasy A.W 1928 roku Polski Związek Piłki Nożnej utworzył nowy okręg piłkarski obejmujący swoim zasięgiem tereny radomskiego,kieleckiego,częstochowskiego i Ziemi Zagłębiowskiej.Radomski klub,pokonując swoich rywali w grupie eliminacyjnej,zdobył tytuł mistrza podokręgu.W następnym etapie pokonał dwukrotnie Hakoah Będzin(2:0,4:1).W decydującej rundzie o mistrzostwo okręgu podejmował Klub Sportowy z Sosnowca.Na własnym boisku odniósł zwycięstwo 5:1,natomiast w meczu rewanżowym uległ rywalom 2:3.Obie drużyny rozegrały jeszcze dodatkowy mecz o tytuł.Zawodnicy z Radomia wygrali to spotkanie 4:1 po trafieniach:Wacława Badowskiego,Tymoteusza Podkańskiego,Mariana Matyjaśkiewicza i Wiktora Werchowicza.W 1930 roku Radomskie Koło Sportowe zorganizowało sekcję hokeja na lodzie.W tym samym roku rozegrało swój pierwszy mecz z Prokocimiem Kraków w Starym Ogrodzie na boisku przygotowanym na naturalnym stawie,wokół którego rozciągał się żużlowy tor kolarski.W hokeja grali zawodnicy z sekcji piłkarskiej.Po zdobyciu mistrzostwa okręgu radomscy piłkarze brali udział w rozgrywkach o awans do I ligi,w których rywalizowali z Pogórzem Kraków i Naprzodem Lipiny.We wszystkich meczach ponieśli porażkę.W 1931 roku ponownie wywalczyli grę w barażach o awans do ekstraklasy.Po raz kolejny podejmowali zespoły Podgórza i Naprzodu.W pierwszym meczu wygrali w Krakowie 1:0,a w rewanżu 5:3.W spotkaniu z Naprzodem lepsi okazali się goście z Lipin,zwyciężając 3:2,natomiast w meczu rewanżowym osłabiony skład radomian uległ rywalom 2:13.W kolejnych sezonach RKS zajmował miejsca w czołówce tabeli.W drugiej połowie lat 30 XX wieku w klubie nastąpił kryzys.Główną przyczyną jego pogłębienia był wybuch II wojny światowej.Zniszczone zostały stadion i urządzenia sportowe.W czasie wojennym zginęło wielu czołowych zawodników i działaczy klubowych,m.in.bracia Podkańscy,Jeżyński,Werchowicz,Papierski,Władysław Bramson,Chądzyński,Szczawiński,Wichowski,Wilkoszewski.Po wojnie w Radomiu działacze i sympatycy radomskiego klubu zorganizowali zebranie.W tym samym miesiącu po około sześcioletniej przerwie w grze piłkarze ze Starego Ogrodu pojawili się na sportowych arenach.W inauguracyjnym spotkaniu ulegli Czarnym Radom 1:3.W pierwszych powojennych rozgrywkach w tabeli końcowej podokręgu uplasowali się na drugim miejscu,ustępując miejsca Radomiakowi.Z tą drużyną RKS grał pięć razy w meczach mistrzowskich,w których raz wygrał i dwukrotnie zremisował.W 1947 roku zawodnicy ze Starego Ogrodu wywalczyli mistrzostwo okręgu,dzięki czemu walczyli o prawo gry w I lidze.W zmaganiach tych zajęli drugie miejsce,ustępując Widzewowi Łodź.W kolejnych latach w zespole piłkarskim nastąpił kryzys.W 1954 roku klub spadł do klasy B.Klub został pozbawiony środków finansowych.W połowie lat 60 XX wieku zawiesił swoją działalność,natomiast jego tradycje przejął i kontynuuje założony w 1945 roku Radomiak Radom.
Początki Radomiaka
Wiosną 1945 roku w Radomiu miały miejsce pierwsze imprezy sportowe.7 kwietnia 1945 na jednym z zebrań utworzono Klub Sportowy„Bata”.Otrzymując pomoc od radomskich Zakładów Obuwniczych,nowy klub przyjął nazwę firmy patronackiej.Nazwa:KS Bata widniała przez kilkadziesiąt dni.13 lipca 1945 nastąpiła przemiana na Klub Sportowy„Radomiak”.Aktywność przy powoływaniu organizacji wykazał Włodzimierz Skibiński,pełniący wówczas funkcję dyrektora naczelnego fabryki obuwia.Został wybrany honorowym prezesem tego klubu.Był pomysłodawcą nazwy,herbu i barw zielono-biało-zielonych.Pierwszym kierownikiem sekcji piłki nożnej mianowano Bronisława Biernacika.Szkoleniowcem zespołu został Marian Matyjaśkiewicz,a kapitanem Ludwik Adamczyk.Inauguracyjne spotkanie Radomiaka odbyło się 2 kwietnia 1945 roku,w drugi dzień Świąt Wielkanocnych,z radomską Bronią.Zieloni ulegli rywalom 0:1 po golu Więcaszka.Następnie drużynę zgłoszono do rozgrywek o mistrzostwo podokręgu radomskiego wchodzących wtedy w skład Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.W pierwszym sezonie radomianie wywalczyli tytuł mistrza podokręgu,dzięki czemu przystąpili do rywalizacji o mistrzostwo okręgu warszawskiego.Piłkarze z Radomia dwukrotnie pokonali WKS Siedlce 5:0 i 3:1.W finale zespół zmierzył się z Polonią Warszawa.Radomiak na własnym boisku okazał się słabszy od stołecznego zespołu,ale w Warszawie zwyciężył 1:0.O zwycięstwie miał zadecydować dodatkowy mecz.Wygrali go warszawianie,jednak zarząd radomskiego klubu złożył protest z powodu gry w Polonii nieuprawnionych piłkarzy.Przyznano walkower dla Zielonych i tym samym zdobyli oni tytuł mistrza okręgu Warszawy w 1945 roku.W następnym sezonie radomianie po raz pierwszy grali w rozgrywkach o mistrzostwo kraju,które rozgrywano systemem pucharowym.Wygrali eliminacje w podokręgu,a następnie zwyciężyli Lubliniankę 5:0.W półfinale ulegli w Łodzi miejscowemu ŁKS-owi 1:3 i odpadli z dalszej rywalizacji.W latach 1947–1948 szkoleniowcem Radomiaka był Rudolf Vytlačil.19 lipca 1947 Marian Czachor jako pierwszy piłkarz radomskiego klubu wystąpił w pierwszej reprezentacji Polski w przegranym meczu z Rumunią 1:2.W 1948 roku reaktywowana została ekstraklasa,a rok później powołano II ligę.Drugoligowy debiut Zieloni zakończyli na trzecim miejscu.W następnych latach Radomiak plasował się na niższych lokatach w lidze.W 1952 roku zajmując ósmą pozycję,spadł do niższej klasy ligowej.Przeprowadzona wtedy reorganizacja rozgrywkowa przyczyniła się do dwudziestodwuletniej gry w III lidze i klasie okręgowej.W II lidze radomianie uczestniczyli przez cztery sezony.W latach 60 dwóch juniorów radomskiego zespołu,Jerzy Osuch i Tadeusz Mosiołek grało w reprezentacji kraju w swojej grupie wiekowej.W 1964 roku ten pierwszy wziął udział w turnieju UEFA rozgrywanym w Holandii,zaś Mosiołek uczestniczył w turnieju w Cannes.

Fuzja Radomiaka z Radomskim Kołem Sportowym RKS Radomiak
W 1967 roku nastąpiło połączenie Radomskiego Koła Sportowego i Klubu Sportowego„Radomiak”,w wyniku którego powstał Radomski Klub Sportowy„Radomiak”.W latach 1969 i 1972 Zieloni awansowali do II ligi.W obu przypadkach gra w tej klasie ligowej trwała jeden sezon.W sezonie 1973/1974 radomianie zajęli pierwszą lokatę w klasie okręgowej,a w spotkaniach barażowych dwukrotnie pokonali Wisłę Puławy wynikiem 1:0,Górnika Radlin 0:1,3:1 i tym samym wrócili do II ligi.Rozgrywki II-ligowe z udziałem Radomiaka tym razem również trwały jeden sezon.Po porażce w meczu barażowym ze Spartą Zabrze 0:2 piłkarze ze Struga ponownie występowali w lidze okręgowej.W sezonie 1976/1977 wrócili na zaplecze ekstraklasy,w której pozostali na dłużej.Początek był niepomyślny dla Radomiaka.Po czterech meczach Zieloni ponieśli trzy porażki i raz zremisowali.Od piątej kolejki wypracowali serię siedmiu zwycięstw.W klasyfikacji końcowej uplasowali się na piątej pozycji.W następnych trzech edycjach ligi zespół zajmował kolejno miejsca:siódme,jedenaste i jedenaste.W sezonie 1982/1983 został mistrzem rundy jesiennej,natomiast wiosną wyprzedził go Motor Lublin i tym samym zdobył wicemistrzostwo ligi,jednak bez prawa gry w najwyższej klasie ligowej.
Historyczny awans do I ligi

Przed rozpoczęciem rozgrywek II ligi sezonu 1983/1984 zespół Radomiaka był wymieniany w gronie faworytów do awansu.Po 5 kolejce zajął pozycję lidera,którą utrzymał do końca rozgrywek.Po rundzie jesiennej z dorobkiem 20 punktów wyprzedzał o 3 punkty Resovię Rzeszów i Górnika Knurów.W 20 czerwca 1984 po wygranym meczu 2:1 w Warszawie nad miejscowym Hutnikiem zapewnił sobie awans do ekstraklasy.Dzięki prezesowi klubu Ryszardowi Antoniewiczowi Zieloni zostali wzmocnieni:Andrzejem Szymankiem z Górnika Zabrze,Adamem Beneszem ze Stali Stocznia Szczecin,a podczas rozgrywek do zespołu dołączył Włodzimierz Andrzejewski z Broni Radom.W pierwszym meczu radomianie na własnym boisku pokonali Bałtyk Gdynię 3:0,następnie w Łodzi ŁKS 1:0 i po 2 kolejce ligowej z czterema punktami bez straty gola obejmowali pozycję lidera.Po rundzie jesiennej z 15 punktami zajmowali 5 miejsce,tracąc 7 punktów do lidera rozgrywek,Legii Warszawa,z którą w Radomiu zremisowali 1:1.Wiosną rozpoczęli zmagania remisem w Gdyni,a następnie odnotowali spadek w tabeli.Dopiero w 22 kolejce odnieśli swoje pierwsze zwycięstwo w tej rundzie,zwyciężając na wyjeździe Wisłę Kraków 2:0.O pozostaniu Radomiaka w ekstraklasie miała zadecydować ostatnia seria spotkań.Piłkarze ze Struga odnieśli zwycięstwo 5:1 nad Górnikiem Wałbrzych,jednak Pogoń Szczecin zakończyła pojedynek z Legią rezultatem 1:1,dzięki czemu zgromadziła o jeden punkt więcej niż radomski zespół.Warszawiacy natomiast już wcześniej mieli zapewnione wicemistrzostwo kraju.Radomiak zajął 15 miejsce i tym samym razem z Wisłą Kraków spadł do II ligi.
Lata 90 XX wieku i początek XXI
W następnych latach radomski klub również nie potrafił zatrzymać tendencji spadkowej.W 1989 roku spadł do III ligi.W sezonie 1992/1993 zespół oparty głównie na wychowankach,którzy w 1990 roku zdobyli brązowy medal mistrzostw Polski w kategorii juniorów,wywalczył prawo gry na zapleczu ekstraklasy.Do II-ligowych rozgrywek Radomiak przystąpił prawie w tym samym składzie.Drużynę ze Struga 63 wzmocnił Rafał Siadaczka z radomskiej Broni.Po zakończeniu rundy jesiennej radomianie zajmowali 1 miejsce w tabeli.Przemiany gospodarczo-polityczne zachodzące w tamtym czasie w Polsce spowodowały problemy organizacyjne w klubie.Zniszczone zostały m.in.budynki klubowe,płyta boiska.Rozgrywki Zieloni zakończyli na 4 lokacie,przegrywając walkę o awans z takimi zespołami jak Petrochemia Płock czy Stomil Olsztyn.Rok później spadli do niższej klasy,a następnie do IV ligi.W 2000 roku awansowali do III ligi,a po dwóch latach ponownie spadli.W sezonie 2003/2004 jako beniaminek III ligi zajęli 2 miejsce tuż za MKS-em Mława i przystąpili do gry w barażach o II ligę,w których podejmowali Tłoki Gorzyce.W pierwszej konfrontacji w Radomiu pokonali gości 3:1.W wyjazdowym meczu rewanżowym w 86 minucie gospodarze prowadzili 2:0,ale skuteczna akcja Bogumiła Sobieski w 87 minucie dała Radomiakowi awans za zaplecze ekstraklasy.Po I rundzie zmagań w II-ligowych rozgrywkach radomski zespół zajmował ostatnią pozycję z dorobkiem 7 punktów.Na stanowisko trenera został wówczas zatrudniony Mieczysław Broniszewski,który do klubu ściągnął pierwszoligowych zawodników m.in.Macieja Terleckiego,Mikałaja Branfiłaua,Gražvydasa Mikulėnasa.Radomianie zakończyli sezon na 16 pozycji dającą grę barażową o utrzymanie,w której ponownie walczyli z Tłokami Gorzyce.W pierwszym meczu zremisowali bezbramkowo,a w rewanżu pokonali przed własną publicznością rywali 3:0 po dwóch trafieniach Terleckiego i bramce Mikulenasa.W kolejnym sezonie po rundzie jesiennej uplasowali się na 8 pozycji.Potem z klubu odszedł trener,a za nim większość sprowadzonych przez niego zawodników.Do Radomiaka dołączył nowy szkoleniowiec Mariusz Kuras,uzupełniono również skład drużyny.Nowy zespół słabiej sobie radził w II-ligowych rozgrywkach.Pod koniec sezonu zatrudniono kolejnego trenera Witolda Mroziewskiego,natomiast piłkarze skończyli rywalizację na 14 miejscu.W barażach podejmowali Odrę Opole.Pierwszy mecz w Opolu zakończył się remisem 1:1.W Radomiu mimo przewagi gry ze strony gospodarzy radomianie przegrali baraże po rzutach karnych 2:4 i spadli do III ligi.W sezonie 2006/2007 w 1/16 finału Pucharu Polski Radomiak pokonał na własnym boisku 1:0 występującą o dwie klasy wyżej Odrę Wodzisław Śląski.24 października 2006 roku w kolejnej rundzie zwyciężył w Łodzi ŁKS 1:0.W obu meczach bramkę dla

radomian strzelił Maciej Terlecki.W ćwierćfinale Zieloni dwukrotnie ulegli Cracovii 1:3 i 0:1.W 2008 roku z powodu zadłużenia ogłoszono upadłość stowarzyszenia,w jego miejsce powołano spółkę akcyjną.Zespół otrzymał licencję na grę w nowej IV lidze(odpowiednik wcześniejszej V) i po raz pierwszy w historii wziął udział w rozgrywkach na piątym szczeblu ligowym.Sezon 2008/2009 Radomiak zakończył na 1 miejscu w tabeli i uzyskał bezpośredni awans do III ligi(gr.łódzko-mazowiecka).

Sukcesy

• 1/4 finału Mistrzostw Polski 1946 r.
• 15 miejsce w I lidze w sezonie 1984/85
• Puchar Polski na szczeblu kieleckiego OZPN:1961,1962/1963,1965/1966,1966/1967,1967/1968,1975/1976
• Puchar Polski na szczeblu radomskiego OZPN:1989/1990,1990/1991,1991/1992,1992/1993,1996/1997,1999/2000
• 1/4 finału Pucharu Polski na szczeblu centralnym w sezonie 2006/2007

Klubowe statystyki i rekordy
do 24 grudnia 2008

• Najwyższe zwycięstwo:7 maja 2000 Mazovia Mińsk Mazowiecki 15:0
• Najwyższa wygrana w I lidze:23 czerwca 1985 Górnik Wałbrzych 5:1
• Najwyższa porażka:29 maja 1966 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski 0:9
• Najwyższa przegrana w I lidze:22 maja 1985 Widzew Łódź 1:3

Indywidualne:

• Najwięcej występów w I lidze:Andrzej Niedziółka,Adam Benesz 30
• Najwięcej występów(łącznie):Marek Wojdaszka
• Najwięcej bramek w I lidze:Mirosław Sajewicz 8
• Najwięcej bramek(łącznie):Marcin Rosłaniec 90

W rozgrywkach ligowych:

• I liga jeden sezon(15 miejsce)
  
  • 30 meczów,25 punktów,8 zwycięstw,9 remisów,13 porażek,bilans bramkowy 29-32
• II liga 20 sezonów
  
  • 531 meczów,513 punktów,179 zwycięstw,149 remisy,203 porażki,bilans bramkowy 595-649

Kadra w sezonie 2014/2015

Nr Poz. Piłkarz 1 BR Piotr Banasiak 12 BR Michał Kula(bramkarz) 2 OB Aleksiej Dubina 3 OB Wojciech Serodziński(na wypożyczeniu z Iłżanki Kazanów) 4 OB Maciej Świdzikowski 6 OB Rafał Czubak 8 OB Jakub Cieciura  23 OB Adrian Karasek  PO Dariusz Brągiel  7 PO Krystian Puton  11 PO Daniel Barzyński Nr Poz. Piłkarz 14 PO Damian Szewczyk 17 PO Włodzimierz Puton 18 PO Chinoso Agu 19 PO Mateusz Radecki 9 NA Leândro Rossi Pereira 10 NA Kacper Wnuk 15 NA Przemysław Śliwiński 21 NA Roman Skowroński 24 NA Szymon Stanisławski 25 NA Daniel Winiarski  Reprezentanci kraju w barwach Radomiaka  Marian Czachor jest pierwszym i jedynym,jak do tej pory,reprezentantem Polski w barwach Radomiaka.Został powołany przez Henryka Reymana na mecz z Rumunią,który odbył się 19 lipca 1947 w Warszawie.Zawodnik rozegrał pełne spotkanie,natomiast jego zespół poniósł porażkę 1:2.Występów z orłem na piersi miałbym może więcej,bo Reyman powołał mnie także na mecz z Czechosłowacją.Niestety,podczas sparingu zostałem brutalnie sfaulowany i musiałem przez pewien czas pauzować stwierdził po latach Marian Czachor.Zawodnicy klubu ze Struga 63 reprezentowali również barwy narodowe w kadrze B.W sezonie 1984/1985 w drugiej reprezentacji kraju wystąpili:Andrzej Niedziółka(1 mecz,1 gol) i Marek Sadowski(1 mecz).Reprezentanci Polski juniorów:Jerzy Osuch,Tadeusz Mosiołek,Henryk Bolesta,Jerzy Fronczak,Andrzej Leśniewski,Janusz Pietrasik,Jacek Kacprzak,Tomasz Jurkowski,Leszek Partyński,Krzysztof Bartosiak,Robert Neska,Marek Szczepanowski,Rafał Kupidura,Tomasz Borkowski,Konrad Traczyk,Kamil Szymczyk,Łukasz Szary i Marcin Byszewski.  Skład Radomiaka w I lidze 1984/1985 Bramkarze Krzysztof Koszarski Jan Makowiecki Obrońcy  Ryszard Mrozek Arkadiusz Skonieczny Marek Sadowski Paweł Zawadzki  Pomocnicy Włodzimierz Andrzejewski Adam Benesz Mirosław Banaszek Andrzej Niedziółka Janusz Pietrasik Marek Ogorzałek  Napastnicy Janusz Rybak Mirosław Sajewicz Andrzej Szymanek Marek Wojdaszka Leszek Zgutka Symbole klubowe Autorem herbu i barw Radomiaka jest jego pierwszy prezes(z 1945 roku),Włodzimierz Skibiński.Zieleń i biel odnosi się do kolorów radomskiej fabryki obuwia Bata,późniejszego Radoskóru.Herb klubu pochodzi od logo tego przedsiębiorstwa,jakim były dwa buty w kółku przypominające razem dwa liście koniczyny.Protoplasta Radomiaka,Radomskie Koło Sportowe,miało barwy biało-czerwone,w hołdzie ojczyźnie będącej wówczas pod zaborami.Jego herb zaś był kopią herbu województwa sandomierskiego,do którego należał Radom w chwili powołania RKS-u.  Derby Radomia Derbami Radomia nazywane są mecze pomiędzy Radomiakiem a Bronią Radom.Niegdyś radomskie derby Radomiak rozgrywał m.in.z Czarnymi Radom.Pierwszy mecz derbowy Zielonych(pod nazwą KS Bata)z Bronią odbył się 2 kwietnia 1945 roku i zakończył się zwycięstwem„metalowców”1:0.W rozgrywkach ligowych klub ze Struga 63 po raz pierwszy zmierzył się ze swoim lokalnym rywalem 20 września 1945 roku,odnosząc zwycięstwo stosunkiem 7:1.W latach 1950–1956 obie drużyny rywalizowały pod innymi nazwami.Rozegrano derby II-ligowe,III-ligowe,IV-ligowe,w lidze okręgowej,rozgrywkach podokręgu(klasa A)oraz w ramach rozgrywek o Puchar Polski.  Statystyka Najwyższe zwycięstwo Radomiaka:15:0 Najwyższa porażka Radomiaka:7:0 Wszystkie mecze Mecze Zwycięstwa Radomiaka Remisy Porażki Radomiaka 69 30 19 20 Stadion Główny obiekt klubu to Stadion RKS Radomiak.W sezonie 1984/1985 na I-ligowe spotkania mieścił do około 20 tysięcy widzów.Przy boisku wyznaczony jest sektor dla kibiców przyjezdnych,a także specjalny dla gości honorowych i mediów. Na obiekcie Radomiaka rozegrano trzy mecze towarzyskie międzynarodowe: 29 maja 1991 roku,Polska Walia 0:0 13 kwietnia 1993 roku,Polska Finlandia 2:1 7 sierpnia 1994 roku,Polska Białoruś 1:1 Obecna pojemność stadionu to około 10000,z czego niespełna 4000 to miejsca siedzące. Drużyna rezerw Klub prowadził także rezerwowy zespół.W sezonie 1982/1983 awansował do III ligi,w której zajął 10 miejsce z 24 punktami,tuż nad strefą spadkową.Rok później spadł do niższej klasy,gromadząc łącznie 16 punktów(bramki zdobyte:17,stracone:45) i zajmując ostatnią,14 pozycję.W tym czasie doszło do spotkań derbowych drugiej drużyny Radomiaka z radomską Bronią.Zespół był dwukrotnie likwidowany.Po sezonie 2008/2009 został reaktywowany.  Autonomiczna Sekcja Bokserska Sekcję boksu w Radomskim Klubie Sportowym działającą w latach 1945-1958 rozsławił Antoni Czortek.Po II wojnie światowej sportowiec zamieszkał w Radomiu.Do tego miasta trafił w 1947 roku,kiedy niespodziewanie przegrał walkę o mistrzostwo kraju z mało znanym częstochowskim bokserem.Po tej porażce wstydziłem się wracać do Warszawy.I wtedy przyszła niespodziewana oferta z Radomia(cytat z książki"Radomscy olimpijczycy").Wówczas Sztobryn,kierownik sekcji boksu Radomiaka,zaproponował mu reprezentowanie radomskiego klubu.W 1949 roku Czortek,broniąc barw Zielonych,wywalczył mistrzostwo kraju.Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem m.in.Radomiaka.W 2009 roku pięściarstwo powróciło do Radomiaka dzięki powołaniu ASB. Historyczne sekcje Poza piłką nożną i boksem w Radomiaku z 1945 roku działało 11 innych sekcji sportowych: hokej na lodzie 1946–1955 judo 1982–1996 kolarstwo 1945–1995 koszykówka 1946–1962 lekkoatletyka 1952–1997 piłka ręczna 1947–1952 piłka siatkowa 1946–1970 tenis 1966–1995 tenis stołowy 1946–1970 szachy lata 40 XX wieku zapasy 1945–1996 Najdłużej z nich działała sekcja kolarstwa.W tej dyscyplinie klub reprezentował m.in.Krzysztof Jasiński,który w 1968 roku jako zawodnik Radomiaka wywalczył indywidualnie tytuł mistrza Polski.Mistrzami Polski byli również:Jan Żurawski zapasy(1959 r.)oraz Jakub Fijałkowski(1996 r.) i Grzegorz Krzosek(1997 r.)lekkoatletyka.Lekkoatleci,zapaśnicy i tenisiści stołowi uczestniczyli w II-ligowych rozgrywkach polskich.