Mieczysław Klimaszewski

Mieczysław Marian Klimaszewski(ur.26 lipca 1908 w Stanisławowie,zm.27 listopada 1995 w Krakowie)polski geograf i geomorfolog,działacz państwowy,przewodniczący Krakowskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Życiorys
Urodzony w rodzinie inteligenckiej,ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim(1931 r.)w 1933 r.obronił doktorat,w 1945 r.habilitował się,w 1946 r.otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego,a w 1957 r.profesora zwyczajnego.W 1960 r.został członkiem korespondentem PAN,w 1971 r.członkiem rzeczywistym;od 1990 r.także członek czynny PAU.W latach 1928–1939 i w 1945 r.pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego,od 1949 r.profesor tej uczelni;w międzyczasie pracował jako profesor Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu.W latach 1952–1978 dyrektor Instytutu Geografii UJ,a w latach 1953–1968 dyrektor Instytutu Geografii PAN.W latach 1964–1972 był rektorem Uniwersytetu Jagiellońskiego.Redaktor pism naukowych„Prace Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego”(1960–1978) i „Folia Geographica”(1968–1981).Oprócz polskich akademii należał także do korporacji zagranicznych,m.in.Niemieckiej Akademii Przyrodników„Leopoldina”(od 1961 r.)Akademii Saksońskiej(od 1966 r.)Akademii Fińskiej(od 1970 r.)Akademii Jugosłowiańskiej(od 1974 r.)Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk(od 1981 r.).Kilka towarzystw geograficznych przyznało mu honorowe członkostwo(w tym polskie,holenderskie,belgijskie i radzieckie).W latach 1965–1972 bezpartyjny poseł na Sejm PRL IV i V kadencji;w czerwcu 1965 r.wybrany na członka Rady Państwa,a w grudniu tegoż roku na zastępcę przewodniczącego Rady Państwa(był nim do marca 1972 r.)W latach 1967–1972 przewodniczący Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną„Polonia”.Jako zastępca przewodniczącego Rady Państwa reprezentował Polskę na obchodach 2500-lecia Cesarstwa Perskiego,które były jednym z największych w historii zgromadzeń koronowanych głów i przywódców z całego świata.Został pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.
Odznaczenia i wyróżnienia
Otrzymał kilka doktoratów honoris causa,m.in.uniwersytetów w Jenie,Kijowie i Bratysławie oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.Wśród licznych odznaczeń państwowych można wymienić Krzyże:Wielki,Komandorski z Gwiazdą oraz Oficerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Order Sztandaru Pracy I klasy,(który otrzymał dwukrotnie).
Publikacje
Opublikował około 230 prac,m.in.:

• Polskie Karpaty Zachodnie w okresie dyluwialnym(1948 r.)
• Studia geomorfologiczne w zachodniej części Spitsbergenu(1960 r.)
• Geomorfologia ogólna(1961 r.)
• Geomorfologia Polski,Polska Południowa(1972 r.)
• Geomorfologia(1978 r.)
• Rzeźba Tatr Polskich(1988 r.)
• Dzieje geomorfologii w czterdziestoleciu PRL(1988 r.)

Wiele prac ukazało się także w pismach zagranicznych.