piątek, 6 maja 2016

Alfons Pellowski

Ur.25 lipca 1908 w Nowej Kiszewie na Kaszubach,zm.3 listopada 1977 w Chojnicach polski muzyk,naukowiec,publicysta i pedagog.Ojciec Aldony Krasuckiej i Bożeny Pellowskiej-Chudobińskiej.

Wykształcenie
Urodził się w rodzinie wielodzietnej(był piątym z siedmiorga rodzeństwa),w której kultywowano język i zwyczaje polskie,za co rodzina została wysiedlona.Osiedlili się w Starych Polaszkach koło Kościerzyny,gdzie w czasie I wojny światowej organizowali tajne nauczanie w zakresie języka polskiego,historii i geografii Polski.Starszy brat Alfonsa,Norbert,redagował konspiracyjne pismo„Orzeł Biały”.Pellowski uczęszczał do gimnazjum w Kościerzynie oraz w Wadowicach,gdzie zdał maturę i prowadził pierwsze chóry oraz zespoły instrumentalne.Następnie rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w Ołtarzewie koło Warszawy.W 1931 r.Pellowski wyjechał do Limburga w Niemczech i tam specjalizował się w chorale gregoriańskim oraz etnomuzykologii.Pod kierunkiem profesora Nekesa prowadził m.in.badania dotyczące muzyki afrykańskiej.Wykształcenie muzyczne poszerzał pod kierunkiem Kazimerza Judzińskiego,a następnie w stołecznym Konserwatorium Muzycznym u Kazimierza Sikorskiego(teoria muzyki)oraz Bronisława Rutkowskiego(organy).
Działalność naukowa i pedagogiczna
W trakcie II wojny światowej przebywał w Radomiu angażując się w tajną edukację(uczył polskiego,historii,języków obcych).Pracował jako organista.Walczył w powstaniu warszawskim.Po wojnie odbył studia w dziedzinie teorii muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie zajmując się jednocześnie pracą naukową i dyrygenturą chóru UJ.W 1950 r.przyjechał do Łodzi,gdzie pozostał do końca życia,podejmując pracę pedagoga w różnego rodzaju szkołach(Państwowej Średniej Szkole Muzycznej,Liceum Muzycznym,Wyższej Szkole Aktorskiej,Uniwersytecie Łódzkim)na kierunku muzycznym.W Łodzi rozpoczął wieloletnie badania naukowe nad dziejami miejscowej kultury muzycznej,które zostały zwieńczone w 1972 r.doktoratem na Uniwersytecie Łódzkim(mianowany został docentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi).Był autorem wielu prac naukowych,publicystycznych oraz popularyzatorskich.Jego Kultura muzyczna Łodzi do roku 1918 jest do dzisiaj jedynym wyczerpującym opracowaniem dotyczącym historii muzyki w Łodzi.Udzielał się społecznie w:Stowarzyszeniu Polskich Artystów Muzyków,Ludowym Instytucie Muzycznym,Polskim Związku Chórów i Orkiestr,Łódzkim Towarzystwie Muzycznym.Kierował chórami Politechniki Łódzkiej i kościoła św.Ducha w Łodzi.
Odznaczenia,nagrody i osiągnięcia
  • I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Watykanie(1950 r.)
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Indywidualna Nagroda Ministra Kultury i Sztuki

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz