Irena Grobelna

Z d.Jamiołkowska pseud.Bronka,Iśka,Janka(ur.28 października 1904 w Warszawie,zm.18 marca 1979 tamże)działaczka komunistyczna.Córka prawnika Daniela,w wieku 15 lat wskutek konfliktu światopoglądowego z rodziną przeniosła się do Poznania,gdzie utrzymywała się z udzielania korepetycji.Wróciła do Warszawy w 1921 r.uczyła się w żeńskim gimnazjum,działała w harcerstwie i Organizacji Młodzieży Narodowej.Działała w grupie dążącej do zbliżenia z ruchem komunistycznym,potem przeszła do Organizacji Niezależnej Młodzieży Narodowej.Od VIII 1922 r.w KPRP i Związku Młodzieży Komunistycznej(ZMK)(od 1930 r.Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej).Po maturze studiowała na wydziale medycznym Uniwersytetu Poznańskiego i została sekretarzem koła ZMK.Brała udział w pracy oświatowej związków zawodowych,kolportowaniu literatury KPP w Komitecie Okręgowym(KO)Pomorsko-Poznańskim i (na polecenie Wydziału Więziennego KPRP/KPP)zajmowała się pomocą dla więźniów-komunistów we Wronkach.We IX 1923 r.była współzałożycielką Uniwersytetu Robotniczego w Poznaniu,którego została wykładowcą.Relegowana ze studiów za działalność komunistyczną i inwigilowana przez policję,W 1924 r.wróciła do Warszawy,gdzie działała w Wydziale Agitacji i Propagandy Komitetu Warszawskiego ZMK i była członkiem KO KPRP/KPP Warszawa-Podmiejska.W IV 1925 r.aresztowana w Jeziornie z materiałami partyjnymi,do VII więziona w tzw.Serbii,oddziale kobiecym Pawiaka.Zwolniona za kaucją przeszła na nielegalną stopę i działała w łódzkim KO KPP jako funkcjonariuszka partyjna,pracując nadal wśród młodzieży.W X 1925 r.nie stawiła się na rozprawę sądową i wyjechała do ZSRR,w Moskwie wstąpiła do WKP z zaliczeniem stażu partyjnego od 1922 r.Pracowała w Polskim Archiwum Komunistycznym przy KC WKP,wspólnie z A.Markowskim napisała szkic"O młodzieży w rewolucji 1905 roku w Polsce",potem krótko pracowała w Wydziale Informacyjnym Komitetu Wykonawczego MK,1926-1932 z przerwą studiowała na wydziale ekonomicznym Instytutu Czerwonej Profesury,a jednocześnie wykładała ekonomię polityczną w Akademii Górniczej i Międzynarodowej Szkole Leninowskiej.Po ukończeniu studiów była wykładowcą w Wyższej Szkole Wojsk Pogranicznych NKWD i brała udział w pracy agitacyjno-propagandowej w moskiewskich fabrykach.W XI 1937 r.aresztowana i skazana na 10 lat odosobnienia w obozie pracy,zwolniona w 1948 r.po czym pracowała w Instytucie Meteorologicznym w Komi.10 XII 1948 przyjęta do PPR.W 1949 r.wróciła do kraju i od marca 1949 r.pracowała w Szkole Partyjnej przy KC PZPR,gdzie była kierownikiem naukowym Studium Dziennikarskiego i zastępcą kierownika katedry ekonomii politycznej.11 X 1949 Biuro Organizacyjne KC PZPR mianowana kierownikiem Centralnego Ośrodka Szkolenia Partyjnego PZPR w Warszawie;zorganizowała tę placówkę od podstaw.Od I 1953 r.dyrektorka Biura Przedmiotów Ideologicznych w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego,od 10 XI 1956 zastępca pełnomocnika rządu PRL ds.repatriacji w Moskwie,gdzie wykazała dużą energię i ofiarność.Później od 21 VIII 1960 do 31 X 1962 była sekretarzem Ambasady PRL w Paryżu,potem radcą ministra w Departamencie II MSZ.Od VII 1965 r.na rencie dla zasłużonych.Odznaczona Orderem Sztandaru Pracy II klasy.Pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie.