Stanisław Skowroński(cichociemny)

Stanisław Bronisław Skowroński ps.Widelec,Tulipan(ur.13 listopada 1919 w Horodence,zm.20 kwietnia 2016 w Argentynie)żołnierz Armii Czerwonej,Armii Andersa i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie,oficer Armii Krajowej,porucznik łączności,cichociemny.


Życiorys
We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany.22 kwietnia 1941 roku wcielono go przymusowo do Armii Czerwonej,gdzie służył w 55 Pułku Piechoty Zmotoryzowanej.W marcu 1942 roku wstąpił do Armii Andersa.Ukończył szkołę podchorążych.We wrześniu 1942 roku przeniesiono go do Wielkiej Brytanii,gdzie został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza.Po konspiracyjnym przeszkoleniu w łączności radiowej został zaprzysiężony 10 lipca 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza.Zrzutu dokonano w nocy z 21 na 22 września 1943 roku w ramach operacji„Neon 5”dowodzonej przez por.naw.Władysława Krywdy.Skowroński dostał przydział do Oddziału V Łączności sztabu Komendy Głównej AK:służył w batalionie„Iskry”na stanowisku radiotelegrafisty.W kwietniu 1944 roku został skierowany do Oddziału V sztabu Okręgu Wilno AK,gdzie służył jako dowódca plutonu radiołączności(radiostacje nr 18 i 20).Po okrążeniu przez Armię Czerwoną został aresztowany i wywieziony do obozu w głąb ZSRR do Zagłębia Donieckiego.Uciekł z obozu i w październiku 1945 roku dostał się do Warszawy,a następnie do Głogówka.Zagrożony aresztowaniem przez UB uciekł wraz z żoną przez zieloną granicę do Czechosłowacji i Niemiec.Osiedlił się w Río Ceballos w prowincji Córdoba(Argentyna),gdzie prowadził własne przedsiębiorstwo i sprawował funkcję przewodniczącego lokalnego oddziału Związku Polaków.W 2009 roku odwiedził Polskę.
Odznaczenia

• Krzyż Walecznych czterokrotnie

Życie rodzinne
Był synem Józefa,komendanta posterunku Policji Państwowej i Franciszki z domu Zajączkowskiej.W 1945 roku ożenił się z Joanną Sawicką(ur.1923 r.)z którą miał 3 córki:Jolantę(ur.1947 r.)Dolores(ur.1949 r.) i Barbarę(ur.1952 r.)