Bożena Hager-Małecka

Bożena Maria Hager-Małecka(ur.23 sierpnia 1921 w Zabrzu,zm.9 lutego 2016 tamże)polska lekarka i polityk,profesor nauk medycznych,nauczyciel akademicki,posłanka na Sejm PRL VII,VIII i IX kadencji.

Życiorys
Córka Bronisława Hagera i Stanisławy Ludmiły z Rudzkich.Ukończyła szkołę powszechną w Tarnowskich Górach,później kształciła się w szkole średniej.Od 1937 do 1939 r.mieszkała w Bydgoszczy,a od września 1939 r.mieszkała z rodziną w Krakowie.Pracowała tam jako ekspedientka i na tajnych kompletach kontynuowała naukę.18 września 1942 uzyskała świadectwo dojrzałości,a następnie studiowała medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim,uzyskując dyplom lekarza 10 marca 1949.Pracowała następnie na stażu w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej w Krakowie,a potem jako asystent w Szpitalu dla Dzieci w Zabrzu.W 1950 r.odbyła w Warszawie szkolenie specjalistyczne w zakresie diagnostyki i terapii pediatrycznej w I Klinice Pediatrii.21 czerwca 1951 uzyskała stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie pracy pt.Z badań nad etiologią biegunek letnich u niemowląt w Zakładzie Mikrobiologii Śląskiej Akademii Medycznej(ŚAM)pod kierunkiem prof.Stefana Ślopka.Pracując w Klinice Pediatrii ŚAM w Zabrzu,awansowała na kolejne stanowiska:adiunkta 1 października 1953,docenta etatowego 1 października 1965,profesora nadzwyczajnego 1 października 1969 oraz profesora zwyczajnego 1 października 1976.W 1953 r.uzyskała specjalizację II stopnia w zakresie pediatrii,przebywała również w celach naukowych w Rabce oraz w Paryżu.Na podstawie rozprawy Badania immunoelektroforetyczne surowicy krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego w gruźliczym zapaleniu opon mózgowych i dorobku naukowego uzyskała 19 czerwca 1963 stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Lekarskim ŚAM.Kierowała następnie Katedrą i Kliniką Pediatrii ŚAM w Zabrzu(początkowo jako p.o.)Pracowała jako pediatra w różnych śląskich placówkach.Od 1976 do 1989 r.sprawowała mandat posła na Sejm PRL VII,VIII I IX kadencji.Była posłanką bezpartyjną.Działała aktywnie w Polskich Towarzystwach:Pediatrycznym oraz Ftyzjopulmonologicznym.Zastosowała po raz pierwszy w Polsce immunoelektroforezę do licznych i wielokrotnych badań nad białkami płynu mózgowo-rdzeniowego.Wykryła również w 1974 r.masowe zachorowania na przewlekłą ołowicę i wspólnie z Jolantą Wadowską-Król przeprowadziła akcję leczniczą i zapobiegawczą.Przeprowadziła także pierwsze w Polsce badania dotyczące wpływu zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego na zdrowie.Publikowała liczne artykuły,jak również recenzje rozpraw habilitacyjnych.Jako przedstawicielka strony rządowo-koalicyjnej uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw ekologii.Na emeryturę przeszła 1 stycznia 1991.Zmarła 9 lutego 2016.Jej pogrzeb odbył się 12 lutego 2016 w kościele św.Jana Chrzciciela w Zabrzu Biskupicach,pochowana została na cmentarzu parafialnym w kościele św.Anny w Zabrzu.
Życie prywatne
Od 1950 była zamężna ze Stanisławem Franciszkiem Małeckim (ur. 26 kwietnia 1915 w Jarosławiu, zm. 13 kwietnia 1992), lekarzem chorób płuc, z którym miała dwie córki: Aleksandrę i Danutę. Mieszkała w Zabrzu.
Nagrody i odznaczenia
Otrzymała honorowe obywatelstwo miasta Tarnowskie Góry nadane jej„za zasługi w ratowaniu zdrowia śląskich dzieci”,Medal Komisji Edukacji Narodowej,Krzyż Komandorski,Oficerski i Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,Krzyż„Za Zasługi dla ZHP”,a także odznaki„Zasłużony Lekarz PRL”oraz„Zasłużony Nauczyciel PRL”.