Aleksander Tarnawski

Aleksander Jan Michał Tarnawski ps.„Upłaz” i „Wierch”(ur.8 stycznia 1921 w Słocinie)polski inżynier chemik,żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie,oficer Armii Krajowej,podporucznik broni pancernej,cichociemny.

Życiorys
Po ukończeniu Gimnazjum Państwowego w Chorzowie w roku 1938 rozpoczął studia w Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego.We wrześniu 1939 roku nie był zmobilizowany.Został zatrzymany przez milicję radziecką w Drohobyczu,a po zwolnieniu 26 października 1939 roku przekroczył granicę polsko-węgierską.
Udział w wojnie obronnej i jednostkach polskich na Zachodzie
Po opuszczeniu obozu dla uchodźców na Węgrzech w grudniu 1939 roku przedostał się do Francji,gdzie został przydzielony do 1 batalionu 1 Pułku Piechoty 1 Dywizji Grenadierów.Od kwietnia 1940 roku szkolił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Camp de Coëtquidan.Po upadku Francji ewakuował się statkiem do Wielkiej Brytanii,gdzie przeszedł pod brytyjskie dowództwo i został skierowany do Szkoły Podchorążych Broni Pancernej w Crawford.Od października 1941 roku do 22 maja 1943 roku pełnił służbę wojskową w 1 Pułku Pancernym 16 Brygady Pancernej,a później 1 Dywizji Pancernej.Zgłosił się do służby w kraju.Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji i broni pancernej został zaprzysiężony 23 września 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza.Po odbyciu stażu w oddziałach brytyjskich został przetransportowany do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech.Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 kwietnia 1944 roku w ramach operacji„Weller 12”,dowodzonej przez kapitana nawigatora Edwarda Bohdanowicza.W operacji„Weller 12”zrzuceni zostali podporucznicy Stefan Górski„Brzeg”,Marian Kuczyński„Zwrotnica”oraz Aleksander Tarnawski„Upłaz”.Zrzut odbył się na placówkę odbiorczą„Kanapa”położoną koło wsi Baniocha koło Góry Kalwarii pod Warszawą.
Służba w kraju
Po aklimatyzacji w Warszawie i w Świdrze ppor.Aleksander Tarnawski„Upłaz”otrzymał w maju 1944 roku przydział służbowy AK do Okręgu Nowogródek AK,gdzie dotarł jako członek Organizacji Todta około 22 czerwca 1944 roku,wraz z cichociemnym Gustawem Heczką,z którym razem byli desantowani pod Baniochą.
Okręg Nowogródek
Po przybyciu do Okręgu Nowogródek około 22 czerwca 1944 roku i zameldowaniu się u komendanta podpułkownika Janusza Prawdzic-Szlaskiego(ps.„Prawdzic”,„Borsuk”)został przydzielony do Zgrupowania Zachód Okręgu Nowogródek AK,którego komendantem był kapitan Jan Piwnik„Ponury”do 16 czerwca 1944 roku,a następnie podporucznik Bojomir Tworzyański„Ostoja”,który ostatecznie przydzielił go do Obwodu(potem ośrodka dywersyjno-partyzanckiego)Szczuczyn AK(kryptonim„Łąka”),do 3 kompanii dowodzonej przez Jana Wasiewicza„Lwa”,VII batalionu 77 Pułku Piechoty AK,w którego składzie walczyło 5 kompanii(po 3–5 plutonów)w miejscowościach:

• 1 kompania Szczuczyn„Ugór”.Dowódcy:Stanisław Siuda„Wańka”,ppor.Jan Borysewicz„Bzura”,ppor.Józef Bortnik„Bol-Bor”
• 2 kompania Wasiliszki„Pastwisko”.Dowódcy:ppor.Franciszek Stankiewicz„Alint”,ppor.Bojomir Twoyrzański„Ostoja”,ppor.Antoni Kotański„Sawicz”
• 3 kompania Wawiórka(Wasiliszki II)„Wygon”.Dowódcy:ppor.Bronisław Filipowicz„Mały”,ppor.Jan Wasiewicz„Lew”
• 4 kompania Żołudek„Trawnik”.Dowódcy:por.Mieczysław Szczerski„Szczerbiec”,ppor.Zygmunt Wilkin„Wilk”
• 5 kompania Ostryna Kamionka(rejon szczuczyński)„Moczary”.Dowódca:por.Kazimierz Dogil„Sawko”

Aleksander Tarnawski pełnił służbę w 3 kompanii od 22 czerwca do 19 lipca 1944 roku.W tym czasie objął dowództwo plutonu dyspozycyjnego w tejże kompanii oraz został instruktorem dywersji i sabotażu w I Obwodzie Szczuczyn u ppor.Jana Wasiewicza„Lwa”.Trzecia kompania 7 batalionu 77 Pułku Piechoty AK nie wzięła udziału w operacji„Ostra Brama”rozpoczętej 7 lipca 1944 roku przez Zgrupowanie Zachód Okręgu Nowogródek AK ze względów administracyjnych: nie zdążyła pod Wilno.Po zajęciu Okręgu Nowogródek AK przez wojska radzieckie,około 19 lipca 1944 roku Aleksander Tarnawski przedostał się przez Grodno,Białystok i Lublin do Otwocka w grupie ppłk.Janusza Prawdzica-Szlaskiego.Losy tej grupy oficerów 3 i 7 batalionów 77 Pułku Piechoty AK do października 1944 roku są niejasne.
Kariera zawodowa po 1945 roku
W 1945 roku otrzymał pracę w Polskim Radiu w Warszawie.
Później pracował jako:

• laborant w kopalni węgla kamiennego Walenty Wawel w Rudzie Śląskiej(1945–1947)
• młodszy asystent,a później starszy asystent w katedrze Chemii Fizycznej Politechniki Śląskiej(1948–1961)
• adiunkt w Instytucie Metali Nieżelaznych(1961–1963)
• starszy inżynier laboratoryjny(od 1964 r.kierownik w Zakładzie Pigmentów)w Instytucie Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach(1963–1990)
• starszy specjalista tamże w wymiarze pół etatu(od przejścia na emeryturę w 1990 roku do końca 1994 roku)

W okresie 1947–1949 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej.Studia te ukończył z tytułem magistra inżyniera chemika.Aleksander Tarnawski mieszka w Gliwicach.W dniu 7 września 2014 roku,w wieku 93 lat,wykonał w tandemie spadochronowym kolejny skok spadochronowy z żołnierzami jednostki GROM.Obecnie jest honorowym kombatantem Jednostki Wojskowej GROM,która dziedziczy tradycje i obyczaje cichociemnych.
Awanse

• kapral podchorąży październik 1940 roku
• podporucznik ze starszeństwem od 1 marca 1944 roku
• kapitan od 19 lipca 2015 roku

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych czterokrotnie
• Srebrny Krzyż Zasługi

Życie rodzinne
Jest synem nauczycielskiego małżeństwa Jana i Marii z domu Bereś.W 1950 roku ożenił się z Henryką Bartosiewicz(1902–1983).Po śmierci pierwszej żony Henryki ożenił się w 1987 roku z Elżbietą Kamińską(ur.w 1939 roku),z którą ma córkę Katarzynę Tarnawską(ur.w 1973 roku).