Stanisław Nagy

Stanisław Kazimierz Nagy(ur.30 września 1921 w Bieruniu Starym,zm.5 czerwca 2013 w Krakowie)polski duchowny rzymskokatolicki,sercanin,profesor nauk teologicznych,arcybiskup,kardynał diakon od 2003 r.

Życiorys
Urodził się 30 września 1921 w Bieruniu Starym.W latach 1934–1937 był uczniem niższego seminarium duchownego sercanów w Krakowie.W 1937 r.wstąpił do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego.Po rocznym nowicjacie w Felsztynie złożył pierwszą profesję.W czasie II wojny światowej odbył konspiracyjne studia filozoficzne i teologiczne u krakowskich reformatów.Śluby zakonne złożył 22 września 1941.8 lipca 1945 w zgromadzeniu sercanów otrzymał święcenia prezbiteriatu,których udzielił mu biskup pomocniczy krakowski Stanisław Rospond.W 1948 r.uzyskał magisterium na Uniwersytecie Jagiellońskim.Studia kontynuował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim,gdzie w 1950 r.obronił licencjat,w 1952 r.doktorat(dysertacja Urząd nauczycielski w Kościele pierwotnym),a w 1968 r.uzyskał habilitację(rozprawa«Via notarum»we współczesnej eklezjologii apologetycznej).W latach 1968–1969 przebywał na stypendium naukowym na Katolickim Uniwersytecie w Leuven.W latach 1947–1950 pełnił funkcję rektora Małego Seminarium Księży Sercanów w Krakowie-Płaszowie,a w latach 1952–1958 rektora Wyższego Seminarium Księży Sercanów w Tarnowie.Od 1956 do 1962 r.był kierownikiem Studium Teologicznego Księży Sercanów w Krakowie,które powstało z jego inicjatywy.W 1958 r.został zatrudniony na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim,gdzie podjął wykłady z teologii fundamentalnej.W 1963 r.został mianowany adiunktem w Katedrze Eklezjologii,a w 1972 r.docentem.W 1979 r.został profesorem nadzwyczajnym,a w 1985 r.profesorem zwyczajnym.W latach 1972–1974 sprawował urząd prodziekana Wydziału Teologii.Od 1970 r.był kierownikiem nowo utworzonej Sekcji Teologii Porównawczej i Ekumenicznej,a w latach 1972–1991 kierownikiem Katedry Eklezjologii Fundamentalnej.Zasiadał w Radzie Naukowej Instytutu Jana Pawła II,której przewodniczył w latach 1982–2007.Należał także do Senackiej Komisji Stypendialnej.Ponadto od 1973 r.był wykładowcą Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu,wykładał również na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz w Wyższym Seminarium Księży Sercanów w Stadnikach.W latach 1983–1991 był przewodniczącym Sekcji Profesorów Teologii Fundamentalnej przy Komisji Episkopatu ds.Nauki.Uczestniczył w pracach Komisji Episkopatu ds.Ekumenizmu.Z nominacji papieża Jana Pawła II w latach 1986–1996 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej.Ponadto w latach 1973–1974 wchodził w skład Komisji Mieszanej Katolicko-Luterańskiej,powołanej przez Sekretariat ds.Jedności Chrześcijan i Światową Federację Luterańską.W latach 1985 i 1991 uczestniczył jako ekspert w synodach biskupów w Rzymie.Był redaktorem działu ekumenicznego Encyklopedii Katolickiej,należał do kolegium redakcyjnego„Roczników Teologicznych”.W latach 70 i 80 działał w krakowskim duszpasterstwie studentów medycyny i pracowników służby zdrowia.28 września 2003 papież Jan Paweł II mianował go kardynałem.7 października 2003 został mianowany arcybiskupem tytularnym Hólaru.Święcenia biskupie przyjął 13 października 2003 w katedrze na Wawelu.Udzielił mu ich kardynał Franciszek Macharski,arcybiskup metropolita krakowski,z towarzyszeniem kardynała Mariana Jaworskiego,arcybiskupa metropolity lwowskiego i arcybiskupa Józefa Kowalczyka,nuncjusza apostolskiego w Polsce.Na swoje zawołanie biskupie wybrał słowa„In Te,Cor Iesu,speravi”(W Tobie,Serce Jezusa,swą ufność złożyłem).Kreowany kardynałem diakonem został na konsystorzu 21 października 2003.25 stycznia 2004 objął swój kościół tytularny w Rzymie kościół Matki Bożej na Schodach.Jako,że do godności kardynalskiej został wyniesiony po ukończeniu 80 roku życia,nigdy nie miał prawa do uczestniczenia w konklawe.W związku z tym nie brał udziału ani w konklawe w 2005,ani w 2013 roku.Zmarł 5 czerwca 2013 w Krakowie.Został pochowany 11 czerwca 2013 obok kardynała Andrzeja Marii Deskura w krypcie sanktuarium bł.Jana Pawła II,znajdującego się na terenie Centrum Jana Pawła II„Nie lękajcie się”w Krakowie.
Odznaczenia i tytuły
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 17 października 2008 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.W 2003 r.Rada Miejska Bierunia nadała mu tytuł honorowego obywatela miasta.W 2012 r.odebrał Złotą Odznakę za Zasługi dla Województwa Śląskiego.W 2009 r.otrzymał tytuł doctora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.W 2012 r.miało miejsce uroczyste odnowienie jego doktoratu na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim(traktowane na równi z doktoratem honoris causa).W 2007 r.został uhonorowany medalem Za zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.