Biografia
Michał Bristiger urodził się w Jagielnicy koło Tarnopola w rodzinie żydowskiej jako syn działacza syjonistycznego Natana Brystigera(zm.1930 r.) i Julii Brystiger z domu Prajs(znanej jako Luna Brystiger).Jego dziadek prowadził tam aptekę.W latach 1940–1941 studiował medycynę we Lwowie,jednak przerwał naukę w związku z wkroczeniem wojsk niemieckich do miasta w czerwcu 1941 r.Od tego okresu ukrywał się w Sokalu,potem przedostał się do Stalina(obecnie Donieck).We wrześniu 1943 r.wraz z ewakuowanymi żołnierzami włoskimi wyjechał do Włoch i osiadł w Bolonii.Tam w latach 1945–1946 kontynuował studia lekarskie oraz uczył się gry na fortepianie u Giuseppe Piccioli.W 1946 r.wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie.Tam w latach 1946–1951 dokończył studia lekarskie.Studiował również w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej w Warszawie.W latach 1948–1953 odbył studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim.W 1955 r.uzyskał tytuł magistra muzykologii.Jego nauczycielem gry na fortepianie był Jerzy Lefeld.W 1951 r.rozpoczął pracę zawodową w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego jako asystent,a następnie w latach 1958–1970 jako adiunkt.W latach 1959–1960 dzięki stypendium odbył studia w zakresie historii i teorii muzyki w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie i Centre National de la Recherche Scientifique w Paryżu.W latach 50 działał w Klubie Krzywego Koła.W 1963 r.uzyskał stopień doktora za rozprawę Forma wariacyjna w muzyce instrumentalnej Renesansu,napisaną pod kierunkiem Józefa Michała Chomińskiego.Praca,której fragmenty opublikowano jedynie w formie artykułów,została nagrodzona przez Ministra Szkolnictwa Wyższego.W 1970 r.został pracownikiem naukowym Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk,gdzie w 1980 r.habilitował się na podstawie rozprawy Związki muzyki ze słowem.Z zagadnień analizy muzycznej.W 1982 r.otrzymał tytuł docenta,a 16 października 1990 profesora zwyczajnego.Był także pracownikiem Katedry Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Warszawie.W 1991 r.przeszedł na emeryturę.Specjalizuje się w problematyce relacji między muzyką a słowem we włoskiej muzyce wokalnej XVII i XVIII wieku.Jest autorem wielu przekładów librett operowych i tłumaczeń z języka włoskiego tekstów muzykologicznych.Jest honorowym członkiem Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk,Związku Kompozytorów Polskich oraz Institute of Advanced Musical Studies w Londynie(od 1994 r.)Jest członkiem Rady Artystycznej Teatru Wielkiego w Warszawie,członkiem Rady Naukowej Instytutu Sztuki PAN,Collegium Invisibile i Antiquae Musicae Italicae Studiosi w Bolonii(od 1977 r.)konsultantem artystycznym Festiwalu Muzycznego Polskiego Radia,członkiem korespondentem Accademia delle Scienze dell’Instituto di Bologna(od 1978 r.)oraz członkiem założycielem Towarzystwa im.Witolda Lutosławskiego.Wykładowca teorii i estetyki muzyki oraz historii muzyki na wielu uczelniach w kraju:Uniwersytecie Warszawskim(1955–1972),Uniwersytecie Jagiellońskim(1970–1976) i Uniwersytecie im.Adama Mickiewicza w Poznaniu(1983–1985,1987–1988).W latach 1992–1998 był zatrudniony jako profesor muzyki na Uniwersytecie Kalabryjskim w Arcavacata di Rende.W tym czasie przez trzy lata wykładał także na Uniwersytecie Macerata-Fermo.Od 1983 r.współpracował z Instytutem Muzykologicznym Uniwersytetu w Palermo.W latach 1985–1988 prowadził badania jako senior fellow w Institut für die Wissenschaften vom Menschen w Wiedniu.W latach 1994–1998 był kierownikiem artystycznym Incontri we Włoszech.W roku akademickim 1994/1995 był rektorem Międzynarodowej Akademii Mozartowskiej w Krakowie.Uczestnik wielu konferencji muzykologicznych w Polsce i na świecie.Współorganizator polsko-włoskich konferencji muzykologicznych.Był konsultantem artystycznym w Teatrze Wielkim im.Stanisława Moniuszki w Poznaniu i Łodzi.Mieszka w Warszawie.
Działalność muzyczna
Michał Bristiger jest aktywnym popularyzatorem muzyki oraz krytykiem.Jest członkiem i redaktorem wielu czasopism muzycznych.W latach 1952–1957 współredagował dział muzyczny w Przeglądzie Kulturalnym.W 1967 r.założył pismo Res Facta(wznowione jako Res Facta Nova),którego został redaktorem naczelnym.Pismu towarzyszy także Biblioteki Res Facta,której też jest redaktorem naczelnym.Był twórcą i redaktorem naczelnym wydawanej w latach 1972–1989 serii muzykologicznej Pagine.W latach 1978–1986 był członkiem kolegium redakcyjnego Acta Musicologica,od 1980 r.członek redakcji International Review of the Aesthetics and Sociology of Music z Zagrzebia,a od 1970 r.członek redakcji Collage z Palermo.W 2001 r.założył stowarzyszenie i czasopismo internetowe o charakterze akademickim De Musica,w którym zamieszczane są prace autorów polskich i zagranicznych dotyczące muzyki,filozofii,estetyki,poezji i literatury.Współtworzy magazyn Atelier w Programie II Polskiego Radia.
Nagrody
- 2005 r.Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie muzyki
- 2001 r.Nagroda Muzyczna Polskiego Radia
- 1993 r.Nagroda Fundacji im.Alfreda Jurzykowskiego
- 1983 r.Nagroda Związku Kompozytorów Polskich
Publikacje
Michał Bristiger jest autorem wielu publikacji z zakresu muzykologii:książek,artykułów,polemik,komentarzy,sprawozdań,haseł encyklopedycznych i rozpraw.
Książki:
- Związki muzyki ze słowem,Biblioteka Res Facta,nr 4,PWM,Kraków 1986 r.ISBN 8322402627
- Myśl muzyczna.Studia wybrane,Instytut Sztuki PAN,Warszawa 2001 r.ISBN 8385937443
- Forma wariacyjna w muzyce instrumentalnej renesansu(praca doktorska,wydanie jubileuszowe)
- Transkrypcje:pisma i przekłady Wydawnictwo Słowo/obraz Terytoria Gdańsk 2010 r.ISBN 9788374539630
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz