Włodzimierz Laskowski

Ur.30 stycznia 1886 w Rogoźnie,zm.8 sierpnia 1940 w Mauthausen-Gusen polski duchowny katolicki,błogosławiony Kościoła katolickiego.Był synem Stanisława i Klementyny z domu Głowińskiej.Po ukończeniu Seminarium Duchownego w Poznaniu przyjął 1 marca 1914 święcenia kapłańskie.Był wikariuszem w Modrzu,Ostrowie Wielkopolskim i w parafii św.Marcina w Poznaniu.Pełnił też funkcję sekretarza generalnego Caritasu(od 1 stycznia 1917 roku),a także dyrektora gospodarczego w seminarium duchownym w Poznaniu(od 1923 roku).Do objęcia parafii we Lwówku pracował w Kurii Metropolitalnej,a w 1930 r.objął obowiązki dziekana lwóweckiego.Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany 15 marca 1940,po czym torturowany był w Forcie VII w Poznaniu,a następnie przewieziony do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Dachau z numerem obozowym 11160.Ostatnim etapem jego życia okazał się obóz koncentracyjny w Gusen gdzie trafił 2 sierpnia 1940.Błogosławiony ksiądz Włodzimierz został bestialsko zakatowany.Według relacji świadków konał z imieniem Jezusa na ustach.Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.